Rregullimi i Kopshteve

e durojnë drurët fletorë me përjashtim të
gështenjës së kalit, mështeknës etj, kurse
drurët halorë në përgjithësi krasiten vetëm
atëherë kur pastrohen degët e tyre të thata.
Këtu bëjnë përjashtim, Tisi, tujat selvia etj.
a. Krasitja që bëhet për formimin e
kurorës. Krasitja për formimin e kurorës në
përgjithësi përdoret tek drurët që gjelbërojnë
rrugët, bulevardet dhe sipërfaqet e gjelbra të
kompozuara simbas stilit gjeometrik.
Kjo krasitje fillon me krijimin e skeletit të
kurorës. Për këtë qëllim, degët e çdo druri
pasi shikohen me kujdes nga të gjitha anët
krasiten duke lënë të paprekura vetëm ato që
do të formojnë skeleton. Zakonisht numri i
tyre duhet të jetë 4-8 e rrallë deri në 10,
kurse të tjerat duhet të priten. Edhe degët e
skeletit krasiten, por ato më të trashat priten
më tepër ndërsa më të hollat priten vetëm
në majën e tyre. Në këtë mënyrë rregullohet
zhvillimi dhe rritja proporcionale e degëve
të skeletit.
Në drurët me sythë të vendosur mbas njëritjetrit,
me qëllim që të formojnë kurorë të
njëllojtë, krasitja bëhet një herë në sythin e
jashtëm një herë në atë të brendshmin. Kur
krasitja bëhet në sythin e jashtëm, atëherë
druri formon kurorë të gjerë, kurse po të
bëhet në sythin e brendshëm formon kurorë
të ngushtë.
Krasitja e ulët (sa më afër tokës) çon në
formimin e kurorave të larta, ndërsa krasitja
e lartë në formimin e kurorave të ultë. Rritja
dhe trashësia e degëve bazë, përforcohet në
rast se prehen në 3-5 sythë të gjitha degët e
vogla anësore. Rriten më shpejt ato sythë që
Rregullimi i Kopshteve
107
ndodhen shumë afër vendit të krasitjes. Në
përgjithësi në parqet e lulishtet nuk duhet
bërë krasitje të tilla, mbasi forma natyrore
është më e bukur; ndërsa kur kemi të bëjmë
me parqe e lulishte të kompozuara simbas
stilit gjeometrik, krasitja e tillë është shumë
e nevojshme.
Gjatë krasitjes, drurëve e shkurreve
dekorative, u jepen forma të ndryshme si:
sferike, konike, cilindrike, kubike, te
kombinuara etj. Forma të bukura kurore
fitohet sidomos nga krasitja e llojeve
ligustër, ashje, tafllam, ilqr, tuja, tisi, selvi,
bush, dafinë, mersine etj.
b. Krasitja për forcimin e lulëzimit,
realizohet duke patur parasysh kategorizimin
e drurëve dhe të shkureve simbas kohës së
lulëzimit të sythave:
1. Në grupin e parë bëjnë pjesë drurët dhe
shkurret që çelin lule në llastarët njëvjeçarë
të vendosur në degë të vjetra. Këtu hyjnë:
Eleagnus angustifolia, Cornus mas,
Calicanthus praecox,
2. Në grupin e dytë hyjnë drurët dhe
shkurret që çelin lule vetëm në llastarët
dyvjeçarë, ku bëjnë pjesë: Aesculus,
Mahonia, Citissus; Amygudalis, Berberis,
Daphne, Doitsia, Diervillea, Evonimus.
Llojet e grupit të parë dhe të dytë duhet të
krasiten menjëherë mbas lulëzimit, sepse në
këtë mënyrë ata deri në vjeshtë kanë
mundësi që të formojnë llastarë, të tjerë të
rinj, më të fuqishëm e të mbushur me sythë
lulëzues.