Rregullimi i Kopshteve

që bari të ketë kohë që deri në prag të
dimrit të lëshoje degëzime të reja dhe të
arrijë lartësinë 3-5 cm. Në lulishtet dhe
parteret bari kositet më shpesh, çdo 10-15
ditë.
Vaditja e vazhdueshme dhe kositja e barit
në të njëjtin vend shkakton varfërimin e
tokës dhe pakësimin e lëndëve ushqyese të
saj me azot. fosfor dhe po-tas. Kështu kur
konstatohet që bari megjithëse mirëmbahet
fiton ngjyrë të verdhë, kjo tregon që toka
ka nevojë për azot. Si rrjedhim sipërfaqja e
barit duhet pasuruar me plehra azotike
nëpërmjet plehërimit te tij me nitrat
amoni.
Pleh më i përshtatshëm për sipërfaqet e barit
është plehu organik (pleh stalle) dhe
komposti. Kur plehu organik është i
dekompozuar mund të shpërndahet në
gjithë sipërfaqen e barit në çdo kohë në
shtresë të hollë 1-2 cm, kurse kur nuk
është i dekompozuar atëherë, ai hidhet
vetëm në vjeshte. Në rast se plehërimi
kryhet me kompost, duhet të hidhet dyfishi i
sasisë së plehut organik ose të forcohet
duke hedhur në 1000 m 2 sipërfaqe bari,
10-15 kg. plehra organike, 3-5 kg. fosfatike
dhe 3-5 kg. potasike. Për sipërfaqet e
barit në partere, si pleh i mirë konsiderohet
edhe përdorimi i urinës së holluar me ujë
në raport 1:30-1:40.
Në mungesë të plehut organik dhe
kompostit, bari plehërohet me plehra
minerale. Gjatë një stine vegjetacioni
përdoret rreth 40-45 kg. pleh mineral për
dynym, në përzierje: 15 kg, plehra azotike,
20 kg. plehra fosfatike dhe 10 kg. potasike.
Rregullimi i Kopshteve
121
Hedhja e plehut mineral bëhet dy herë:
një herë mbas kositjes së parë dhe një
herë mbas kositjes së dytë ose të tretë. Në
këtë rast plehërimi bëhet në kohe të vranët
e pa reshje, sepse në kohë me shi bari
rrezikohet që të digjet. Mbasi të jetë
hedhur plehu, sipërfaqja vaditet mirë me
ujë të bollshëm. Për sipërfaqet e barit në
toka ranore është shumë i mirë plehërimi
mineral me 20-25 kg. kripëra potasike për
1000 m 2 sipërfaqe, kurse në tokat acide
plehërimi më i mirë bëhet me plehra të
kalciumit.
Duhet të kihet parasysh që:
Plehërimi i vazhdueshëm i tokës me plehra
minerale keqëson cilësitë fizike të saj,
prandaj ato duhet të përdoren si plotësuese
të plehut organik dhe është mirë që e
njëjta sipërfaqe të plehërohet me to një
herë në 3-4 vjet.Plehrat minerale para se të
hidhen në sipërfaqen e mbjellë me bar,
duhet të përzihen në gjendje të thatë
(pluhur).
Nuk lejohet përzierja me gëlqere e kripë
gëlqerja e superfosfatit, plehut organik,
sulfatit të amoniakut, e miellit të kockave.
Plehrat minerale japin rezultate më të mira
kur ato paraqiten në gjendje kokrrizore.
Efektin dekorativ të sipërfaqeve të barit e
dobësojnë edhe barërat e këqija. Përveç
kësaj ato jo vetëm i marrin, tokës lëndët
ushqyese. por bëhen edhe burim kryesor
për shfaqjen e sëmundjeve të ndryshme.
Në praktikën e gjelbërimit lufta kundër.
barërave të këqija bëhet kryesisht në dy
mënyra: mekanike dhe kimike.