Rregullimi i Kopshteve

ndodhën në Evropë në ato kohë. Parqet dhe
oborret mori sërish vlerën e tij si vend
takimi ku mund të bisedoje, të meditoje dhe
pushoje, duke vazhduar së qëni një kopsht i
vërtetë në të gjithë kuptimin e fjalës, plot me
fruta dhe perime si në periudhën klasike.
Këtu humanistë kalonin për tu njohur me
natyrën dhe ne shikojmë një rivlerësim që
marrin këto vende me kalimin e kohës në
këtë periudhë.
Në këtë epokë lindin ligjet dhe rregullat e
para të projektimit të parqeve si psh De re
aedificatoria 1404-1474. këtu jepen rregullat
se si mund të modelojmë një park apo oborr
se si mund të vendosen në mënyrë
panoramike lulet, pemët etj Brenda një
hapësire të caktuar. Duhet të kishte galeri
për hyrjen e dritës dhe ajrimit, mund të
kishte edhe shpella të vogla, pyje personale
me shumë pemë ose fruta, në shtëpi filluan
Figura 1.23. Pamje e parqeve te 400
Rregullimi i Kopshteve
28
Janë ta ngjashme me horti conclusus një
rrethim i gjërë, ekstremisht i ekuilibruar, me
një mur që nuk e ngatërron me shtëpinë dhe
që ruan intimitetin e tij. Ka një dizenjim
linear dhe të thjeshtë me kritere te
funksionalitetit dhe që ishin në harmoni me
arkitekturën. Së bashku parku dhe shtëpia
ishin ne harmoni pavarësisht se parku nuk
ishte vazhdim i shtëpisë.
të ndërtoheshin ato që më vonë do të ishin
tipike siç janë verandat etj.
Të pashmangshme ishin edhe rrugicat me
shkurre të prera ulët dhe simetrikë, prania e
vazove prej guri, statujat antike, shatërvanët
etj. Vila në këtë mënyrë ishte e future në
ambientin natyror, por rreth saj arkitekti
kishte ndërtuar një peizazh të ri. Shembuj të