Rregullimi i Kopshteve

Rrugicat të çojnë shikimin drejt
shatërvanëve, statujave etj. Meqenëse
gjelbërimi është ndërtuar me krasitje të
veçanta pikërisht janë zgjedhur pemë dhe
shkurre që e kanë krasitjen të lehtë dhe
mund të përmendim selvinë, dafinën, bushi,
etj.
Agrumet vendoseshin në vazo dhe shërbenin
sidomos për të zbukuruar ambientet e
brendshme dhe për të kombinuar me bimët e
tjera për shkak të ngjyrës së tyre të gjelbër te
thellë. Nuk ka lule në këto lloj kopshtesh por
mbi të gjitha ka shumë tonalitete të të
gjelbrës që mund të shijohen gjithë vitin. Por
këto mbilleshin edhe duke ju përshtatur
klimës.
Lulet dhe bari aromatik kultivoheshin në
kopshte të vogla sekrete, dhe edhe ato janë
një shpikje e vogël sepse futën për herë të
parë që në brendësi të oborreve të mëdhenj
të kishte edhe vende sekrete. Kështu mund
të themi se në këtë periudhë lindën kopshtet
e famshme të Belvederes, dhe sidomos ne
oborret e papatit.
17. Kopshtet Baroke
Në shekullin 17 arkitektura e kopshteve dhe
parqeve fiton vetitë e rilindjes që evoluojnë
sipas ndryshimeve të modës dhe shijeve. I
jepet më shumë hapësirë kërkimit të të
rejave në skenografinë ë një kopshti, në
vendosjen e surprizave dhe gjërave të
çmuara. Kopshti fillon të ndërtohet për të
ruajtur bukurinë e tij në të katër stinët e vitit
duke qenë se elementët e tij janë pemët
gjithnjë të gjelbra, shkurret e krasitura me
forma dhe veprat murale si shpellat në park,
statujat, vaskat dhe shatërvanët.
Figura 1.25. Pamje e një parku barok
Figura 1.26. Figura e një parku barok
Fantazia e arkitektëve krijonte shpesh
hapësira të gjera dhe skena teatrore për festa,
dhe hapësira të izoluara dhe sekrete dhe
shtëpiza; zona më diell për periudhat e
dimrit dhe me hije për verën.