06.04.2014 Views

„Kontrola Państwowa” nr 6/2011 - Najwyższa Izba Kontroli

„Kontrola Państwowa” nr 6/2011 - Najwyższa Izba Kontroli

„Kontrola Państwowa” nr 6/2011 - Najwyższa Izba Kontroli

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

kontrola i audytx<br />

xMichał Bartoszewicz<br />

może dziwić, gdyż od tego zależy<br />

sprawność działania izby, a także stosunki<br />

pomiędzy Sejmem i Radą Ministrów.<br />

Z podobnych względów istotne<br />

są uprawnienia opiniodawcze Konwentu<br />

dotyczące trybu dyskusji nad<br />

punktami porządku dziennego; chodzi<br />

o udział w ustaleniu sposobu odbywania<br />

obrad (np. długości debaty i limitu<br />

czasu wystąpień mówców).<br />

Rola Konwentu Seniorów jest też istotna<br />

w określeniu sposobu korzystania<br />

z uprawnienia Sejmu do wysłuchania informacji<br />

bieżącej (o tej instytucji parlamentaryzmu<br />

wspomniałem wcześniej,<br />

w związku z analizą praw grupy posłów).<br />

Marszałek i Prezydium Sejmu<br />

Marszałek Sejmu oraz Prezydium Sejmu<br />

są w pewnym sensie odpowiednikami<br />

„władzy wykonawczej” w państwie.<br />

Odpowiadają za sprawność i sku teczność<br />

działania Sejmu oraz egzekwowanie<br />

jego praw od innych organów państwowych.<br />

Marszałek jest z zasady prominentnym<br />

politykiem partii politycznej,<br />

mającej największy udział w sprawowaniu<br />

władzy (w krótkich okresach dziejów<br />

III Rzeczypospolitej funkcjonowały<br />

też rządy jednopartyjne). Nie jest zadaniem<br />

marszałka wspieranie opozycji, niemniej<br />

jednak należy oczekiwać od osoby<br />

piastującej ten urząd równego traktowania<br />

wszystkich posłów 21 . Uprawnione<br />

jest jednak wspieranie rządowych<br />

inicjatyw ustawodawczych, oczywiście<br />

w granicach troski o dobrą jakość prac legislacyjnych<br />

i ich efekt.<br />

Marszałek powinien w niezbędnym<br />

zakresie korzystać z rady i doświadczenia<br />

Prezydium Sejmu (zgodnie z art. 12<br />

pkt 4 Regulaminu Sejmu) i Konwentu<br />

Seniorów (art. 16 pkt 6), a zatem<br />

w miarę możliwości współpracować<br />

z czołowymi przedstawicielami opozycji<br />

wchodzącymi w skład tych organów.<br />

W jaki sposób opozycja będzie<br />

korzystać z udziału w Prezydium Sejmu<br />

wicemarszałków wywodzących się<br />

z jej ław, zależy w dużym stopniu od<br />

zdolności i ambicji tych osób.<br />

W polskiej praktyce parlamentarnej<br />

marszałek nierzadko hamuje lub przynajmniej<br />

stara się tonować działalność<br />

opozycji w Sejmie – i nie chodzi tu<br />

o związaną z ustawodawstwem kwestię<br />

niedopuszczania pod obrady projektów<br />

ustaw sporządzonych przez kluby opozycyjne.<br />

Istnieją też pewne możliwości<br />

blokowania lub – częściej – hamowania<br />

zamierzeń opozycji w zakresie kontroli<br />

nad rządem. Trzeba tu wspomnieć<br />

o możliwej praktyce opóźniania zwoływania<br />

posiedzenia Sejmu, co opiera<br />

się na dość swobodnych przesłankach.<br />

Może mieć miejsce również opóźnianie<br />

zwoływania organów Sejmu (Konwentu<br />

i Prezydium). Znaczny stopień uznaniowości<br />

cechuje też ustalanie porządku<br />

dziennego posiedzeń Sejmu. Decyzję<br />

w tej sprawie podejmuje marszałek<br />

– o ile nie są to kwestie zastrzeżone<br />

21<br />

G. Pastuszko: Stanowisko ustrojowe Marszałka Sejmu a prawa opozycji parlamentarnej, „Przegląd Sejmowy”<br />

<strong>nr</strong> 2/2009, s. 10 i n.<br />

30 kontrola państwowa

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!