âKontrola PaÅstwowaâ nr 6/2011 - Najwyższa Izba Kontroli
âKontrola PaÅstwowaâ nr 6/2011 - Najwyższa Izba Kontroli
âKontrola PaÅstwowaâ nr 6/2011 - Najwyższa Izba Kontroli
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
kontrola i audytx<br />
xMichał Bartoszewicz<br />
może dziwić, gdyż od tego zależy<br />
sprawność działania izby, a także stosunki<br />
pomiędzy Sejmem i Radą Ministrów.<br />
Z podobnych względów istotne<br />
są uprawnienia opiniodawcze Konwentu<br />
dotyczące trybu dyskusji nad<br />
punktami porządku dziennego; chodzi<br />
o udział w ustaleniu sposobu odbywania<br />
obrad (np. długości debaty i limitu<br />
czasu wystąpień mówców).<br />
Rola Konwentu Seniorów jest też istotna<br />
w określeniu sposobu korzystania<br />
z uprawnienia Sejmu do wysłuchania informacji<br />
bieżącej (o tej instytucji parlamentaryzmu<br />
wspomniałem wcześniej,<br />
w związku z analizą praw grupy posłów).<br />
Marszałek i Prezydium Sejmu<br />
Marszałek Sejmu oraz Prezydium Sejmu<br />
są w pewnym sensie odpowiednikami<br />
„władzy wykonawczej” w państwie.<br />
Odpowiadają za sprawność i sku teczność<br />
działania Sejmu oraz egzekwowanie<br />
jego praw od innych organów państwowych.<br />
Marszałek jest z zasady prominentnym<br />
politykiem partii politycznej,<br />
mającej największy udział w sprawowaniu<br />
władzy (w krótkich okresach dziejów<br />
III Rzeczypospolitej funkcjonowały<br />
też rządy jednopartyjne). Nie jest zadaniem<br />
marszałka wspieranie opozycji, niemniej<br />
jednak należy oczekiwać od osoby<br />
piastującej ten urząd równego traktowania<br />
wszystkich posłów 21 . Uprawnione<br />
jest jednak wspieranie rządowych<br />
inicjatyw ustawodawczych, oczywiście<br />
w granicach troski o dobrą jakość prac legislacyjnych<br />
i ich efekt.<br />
Marszałek powinien w niezbędnym<br />
zakresie korzystać z rady i doświadczenia<br />
Prezydium Sejmu (zgodnie z art. 12<br />
pkt 4 Regulaminu Sejmu) i Konwentu<br />
Seniorów (art. 16 pkt 6), a zatem<br />
w miarę możliwości współpracować<br />
z czołowymi przedstawicielami opozycji<br />
wchodzącymi w skład tych organów.<br />
W jaki sposób opozycja będzie<br />
korzystać z udziału w Prezydium Sejmu<br />
wicemarszałków wywodzących się<br />
z jej ław, zależy w dużym stopniu od<br />
zdolności i ambicji tych osób.<br />
W polskiej praktyce parlamentarnej<br />
marszałek nierzadko hamuje lub przynajmniej<br />
stara się tonować działalność<br />
opozycji w Sejmie – i nie chodzi tu<br />
o związaną z ustawodawstwem kwestię<br />
niedopuszczania pod obrady projektów<br />
ustaw sporządzonych przez kluby opozycyjne.<br />
Istnieją też pewne możliwości<br />
blokowania lub – częściej – hamowania<br />
zamierzeń opozycji w zakresie kontroli<br />
nad rządem. Trzeba tu wspomnieć<br />
o możliwej praktyce opóźniania zwoływania<br />
posiedzenia Sejmu, co opiera<br />
się na dość swobodnych przesłankach.<br />
Może mieć miejsce również opóźnianie<br />
zwoływania organów Sejmu (Konwentu<br />
i Prezydium). Znaczny stopień uznaniowości<br />
cechuje też ustalanie porządku<br />
dziennego posiedzeń Sejmu. Decyzję<br />
w tej sprawie podejmuje marszałek<br />
– o ile nie są to kwestie zastrzeżone<br />
21<br />
G. Pastuszko: Stanowisko ustrojowe Marszałka Sejmu a prawa opozycji parlamentarnej, „Przegląd Sejmowy”<br />
<strong>nr</strong> 2/2009, s. 10 i n.<br />
30 kontrola państwowa