C - Notes du mont Royal

*
35 TRISTIUM LÏB. II, ELEG. UNICA.. (v- i*5)
CUJUS in eventu pœnae clcmentia tança est?
Ut fuerit nostro lenior illa meta :
Vita data est, citraque necem tua constitit ira,
O p ri n cep s parce viribus use luis.
Insuper accedunt, te non adimente, paternœ,
Tanquam vita parum muneris esset, opes.
Née mea decreto damnasti facta senalus ;
Nec mea selecto judice jussa fuga est :
Tristibus iavectus verbis, ita principe dignum
Ultus es offensas, ut decet, ipse tuas.
Adde3 quod edictum, quamvis immane minaxque,
Attamen in pœnse nomine lene fuit :
Quippe relegatus, non exsul dicor inillo;
Parcaque fortunae sunt data verba meae.
WULLâ. quidem sano gravïor mentisque potentî
Pœna est, quam tanto displicuisse viro.
Sed solet interdurn fieri pîacabiie numen ;
Nube solet puisa candidus ire dies.
"Vïdï ego pampineis oneratam vilibus ultnum.
Quse fuerat saevo fulmine tacta Jovis.
Ipse licet sperare vêtes, sperabimus seque;
Hoc unmn fieri, te prohibante,, potest.
SPES mihi magna subit, quumte? mitissime princeps;
Spes mihi, respicio quurn mea fata, cadiL
Àc veluti ? ventis agitantibus ëequorà? non est
iEqualis rabies conlinuusque furor;
Sed modo subsidunt, intermissique silescunt9
Vimque putes illos deposuisse suam :
7