C - Notes du mont Royal

^82 TRISTIUM LTB. V, ELEG. IL (v. 17.)
El mea ; si facinus nulium commisimus, opto,
Yulnera qui feeil, facta levare velit:
Gontentusque mei jam tandem parle laboris,
Exiguum pleno de mare demat aquœ.
Delrahat ut multum. niultum restabit acerbi ;
Parsque meœ pœnse totius instar erit.
Lilora quot concbas ; quot amœna rosaria flores,
Quotve soporiferum graua papaver habet;
Silva feras quot alil? quot piscibus unda naîatur;
Quot tenerum pennis aéra puisât avis ;
Toi premor adversis; quse si compretidere coner,
Icarise numerum dicere eoner aquœ,
Ulque viae casus, ut a'mara pericula ponti,
Ut taceam strictas in mea fata manus:
Barbara me teîlus, orbisque iiovissima magni
Sustinet ; et sasvo cinctus ab hoste locus.
IlrNC ego îrajicerer (neque enim mea culpa cruentaesl),
Esset- quac débet, si tibi cura mei.
111e Deus 5 bene quo Romana potentia nixa est,
Ssepe sua victor lenis in hosle fuit.
Quid dubitas? quid tula limes? accède? rogaque:
GaBsare nil ingens miiius orbis habel.
ME miserum! quid agatn5 si proxima quaeque reliuquunl?
Subtrahis effracto tu quoque colla jugo?
Quo ferar ? undc petam îapsis solalia rébus ?
Ànchora jam nostram non lenet ulla ratem.
Viderîlj ipse sacram, quamvis itivisus ? ad aram