C - Notes du mont Royal

3oa TRISTIUM LIE. V, ELEG. V. (v. 17.)
Quœque gravi nuper plus quam quassata proceila est 5
Quod superest, tutum per mare navis eat;
Ula domo, nataque sua? patriaque fruatur;
Erepta hsec uni sit satis esse mihi ; -
Quatenus et non est in caro conjuge felix,
Pars vitœ tristi cetera nube vacet;
Vivat, amelque virum, quoniam sic cogitur, absens4
Çonsummetque annos, sed diuturna, suos5
Adjicerem et nostros ; sed ne contagia fati
Corrumpanl ? timeo, quos agit ipsa, meL
f
NIL homini eertum est : fiefi quis posse putaret,
1-
Ut facerem in niediis ha3c ego sacra Getis?
Adspice, ut aura tamen fumos e tore coortos
< In partes Italas, et loca dextra ferat,
,Sensus inest igitur nebulis, quas exigit ignis!
Consilio fugiunt seihera. Ponte , tuum :
Consiîio , commune sacrum quum fiât in ara
1 Fratribus, alterna qui periere manu,
Ipsa sibi'discors 5 tanquam inandetur ab illîs,
Scinditur in partes atra favilîa duas.
Hoc ? memini, ,quondam fieri non posse loquebar,
Et me Battiades judice falsus erat. * *
Omnia nunc credo , quum tu consultas ab Àrcto
Terga, vapor? dederis? Ausoniamque petas.
H^G igitur lux est? quas si non orta fuisset,
Nulla fuit misero fesla videnda mihi.
Edidit haec mores iilis heroisin œquos,
Queis erat Eetion, Icariusque pater :
•Nata pudîcitia est, mores, probitasque, fidesque,,