Euskal Literatura IV

OLERKARI.—Naizta berez jardunaldi luzekoa izan, eder zuen
Aita Lontzi'k, oldozkai laburrak, motzak, ipuin gisaz askotan,
oretu ta irakurleari jaki bezela eskeintzea. Au geienik bertsoz
egin daroagu. Lcntzi Abak neurtitz asko ditu, erreztasun ikaragarria
bait zuen bertsoak opiltzeko. Idazti eder bat osotzeko
lain poesi aurkitu ditzakegu gorago aipatu ditugun iru aldizkarietan.
Txile'n zegoelarik, bertsozko bi ipui-liburu argitara zizkigun.
Ona:
1) Lontzi Aba'ren Ipuintxuak (Santiago de Cbile, 1947'g.
Mikel Deunaren egunean). «Hispania» irarkolan. 100 orrialde.
Ordenako Iturbe'tar Modesta esleak eta Astobitza'tar Ebalsta
azterkalariak ikusi ta Josu'ren Sabin, Txile'ko karmeldarren
nagusiak balmena emon ondoren, Bizkarguena'tar Ander, Nikola
deunako txaunburu Goterkiko eslearen eskariz, Santiago'ko
Gongotzaiak eman zion argitaratzekoa, 1947-6-7'an. Eun olerkitxo
dira guztiz, polito eratuta.
2) Lontzi Aba'ren bigarren Ipuintxoak (Santiago de Chile,
1948-3-26'an). «Hispania» irarkolan. Balmena lenengo ipui-liburuarentzat
eman zituenak ematen dizkie emen ere. 100 orrialde,
ta eun poesi labur. Bi liburuok dira berdin samarrak. Ona
eredu bezela olerkitxo au, «Lanik txarrena» deritzalona:
Osagilleak ardura aundiaz
azterkatu dau gexoa,
ta osasuntsu aurkitu dautso
buru-bera soin osoa.
Lanaren lanaz aurkitzen zara
apurtxu bat nekatuta,
amabosten bat egun lan bakoz,
baña, zagoz osatuta.
103