Euskal Literatura IV

in-Jauregi, Igartua, Amunategi, Ibarra, Frantzisko Jauregi
amorotarra, I. Omaetxebarria, Zubieta anaiak, Salbatore Mitxelena,
Alustitza, Agirretxe eta beste asko len eta orain. Igia igiz
erakusten, eta Aita zoli bizkor oiek ere ortan dendatuak dituzu.
Akats gabeko gizalanik ez-ta, auenak ere izango dituzte berenak,
baiño baita urrezko pikortxo eder anitz ere.
Gogora zazu izlariok kulturaz jantzlak dirala, teologiz, literaturaz,
musikaz, edozein gaiez mintzatu ta idazteko aiñean.
Euskaldun eliz-gizonak egitan Euskalerrlak dituen kezka, ardura
ta gorabera guztiaz jabetu bear du; izkuntza ta gaiak sakon
ikasi, errez ta goxo erriari azaltzeko: ez begi sekulako santean
gai ariñak euskeraz ta besteak erderaz eman.
Beiñola A. Ibiñagabeitia'k: «Zuek Arantzazu'ko prantziskotarrok
arnas emaiezute..., etzaiteztela kontsola, arrizko eliz
bat eiñaz bakarrik, gogozko euskal-eliza eraikitzen ere lagundu
iezue euskal idazleei» (Euzko-Gogoa, 1952, 5-6 zenbakiak,
27 orr.).
41.—JOSE LUIS BERAZA LEGIÑENA (1894-1953)
Ordenako izenez, Aita kaputxinoa bait zan, Tolosa'ko Bernardo
zenduan. Tolosa'n jaioa noski, 1894-6-9'an. Sangotza'n
artu zuen kaputxino jantzia 1909-9-25'an; Ondarribi'n Jakintza
ta Iruña'n Urtziztia ikasi ondoren, 1917-9-30 apaiztu zan.
Gero, bost edo sei urte Altzatzu'n irakasle emanik, Donostia'ko
komentuan bizi izan zan beri; ementxe il zan 1953-7-10'an,
EUSKAL IDAZLE.—Iñoiz ere ez omen zuten umore txarrez
ikusi, bai ordea beti ezpaiñetan irripar gozoa zuela: barne goxoaren
ikur ei dugu ezpain gaiñ loratzen dan irri-abar leunaren
keiñua. Iru zeregin zituen komentuan: egun oro elizako aitortegian
aitorpenak entzun, elizkizunetan organua jo ta illabete
oro «Zeruko Argia»-n idatzi.
263