Euskal Literatura IV

Mugaz andik
»Euskaldun batek bere arbasoen hizkuntza
ikasi ta irakatsi behar du, bere
nazional-hizkuntza delakotz. Euskalherria
maite izaitea ta euskeraren ezerabiltzea
eztoaz elkharrekin; euskaraz
mintzatzeke eztago euskalzaletarzunik.
Euskalherria maite duenak, egin behar
dituten gauzetarik lehena, euskaraz
mintzo izaitea da.
»Zergatik, zer dela ta, zararren humeai
euskaraz irakatsi? Zio bat gatik:
arbasoen hizkuntza delakotz. Hola holarik
ba dagoz bertze zio handi batzuk
ere. Euskaraz mintzatzen zen lekhuetan,
euskara itzaltzen denetan, hor
lurralde hoien semeak gan spiritua
itzaltzen da. Ba dirudi euskararen gabe,
euskotarrek beren pentsamenduen
emaiteko bidea galtzen dutela.
»Euskalherriaren seme ospetsu oro,
euskaldun zan. Ion doni Xabierri,
Loiolatar Eneko, Elkano, Unamuno,
Garaziko Uhartetar Ioannes, Oihenarte,
Zumarragatar Aphezpikua, Legazpi,
Ertzilla ta bertze asko, euskaldunak
ziran».
(Krutwig'tar F. K.)