Euskal Literatura IV

Gerra aldian eta ostean arat-onat ibilli bearra izan zuen,
eta azkenez Argentina'ra jo ta an Bahia Blanca'n il zan 1946-
7-6'an, 41 urtedun.
EUSKAL IDAZLE.—Ez izan ezpairik, toldak ere asko esan nai
digu-ta; sendiko odolak edo-ta norbere sorterriko kutsuak betikoz
utzi oi du aurrerantzean eguzkiaren berotzea bezela noraezekoa
izango zaigun zerbait, bereiztasun berezi bat geugandik
iñarrosi eziña. Deba itxas-bazter lilluragarriak ba-du olakorik;
baita Marldegi etxekoak ere. Ez zaigu, beraz, arritzekoa
Markiegi bi anai apaizon ernetasuna euskal arloan.
Joseba, esan dugu, idazle samurra zan, gauzak alderdi onez
begiratu ta ixurika bezela daukaten ederra esku ertilariz jasoten
zekiena nunbait. Peli, aren anaia ere, ama berberaren umekondo
ta gogo-lantze berdin xamarrekoa duzu. Olerkari xalu, adimenez
argi ta biotz-ondoz bigun, sotillez daki bertsoak lurrunkatzen.
«Yakintza»-n irakur zenezake bat, «Gero arte!», (1933,
187 orr.) oso polito egiña. MEOE'rako bi aufatu nizkion, eta
geroago, ura il ondoren, 1959'an, Argentina'tik igorri zizkidaten
Olerti'n atera nitun iru auek: «Otoitza», «Jaunaren ots biguna»
ta «Ama onaren abestia» (Olerti, 1959, 138-140 orr.).
Oarkor ta ezti jalkitzen digu bere barne-muiñaren ederra.
Donostia'ko «Argia»-n eta «Yakintza»-n idatzi zuen guda
aurretik, eta Argentiña'n zegoelarik, Buenos Aires'ko «Euzko-
Deya»-n.
ANTZERKIGILLE.—Felix Markiegi'k, besteak beste, antzerkia
zuen begiko. Bizi laburra izan zuen arren, bi politak, ederki
landutakoak, utzi zizkigun.
1) Seme Ondatzaillea (Antzerti, 1936). I. Lopez Mendizabal'enean.
Lau ekitalditan, Ia dana bertsotan daukazu.
1935'an «Euskaltzaleak» eratutako III'garren Antzerki-sariketan
saria irabazi zuena. Amasei lan aurkeztu ziran guztiz; komeri
salllean Karraskedo-Olarra'tar Jakinda'ren «Garo Usaia»-k
eraman zuen len-saria ta bigarrena Markiegi'tar Peli'ren «Seme
302