Euskal Literatura IV

Begi ona, ixurkia ta joera zuen, agiri zanez, botika ta sendagai
gauzetara, orixe bait zan bear bada bere barne-lera, ta
idazki-zorro mastrakatua zintzilikatu ta euri ta eguzki, negu ta
udara, oiñez ibiltzeari agur egiñik, Tolosa'ko Muñagorri ta
Oiartzabal ta Olarreaga'ren farmazietan jarri zan langille; 1949-
12-13'an, il zanean ere, azkenengo onen osakitegian zegoen ogipeko.
EUSKAL IDAZLE.—Gaztetan bilakatu zan euskal maitagarrien
adiskide kutun. Eta, jaldña, ez da mirestekoa auen irritsez zekarren
poesi-griña. Idazki-zabaltzen zebillelarik edo, izadiaren
ederra ta idazki-azal barrukoen arnas beroa tarteko, bear bada,
olerkari egin zitzaizun.
Garai artan, or-emenka, urtero ospatzen ziran elertizko norgeiagokak
ere, bizigarri izango zitzaizkion noski poesi-zelaiara
bultz-eragiteko. Dana dala, 1911'an, Segura'ko euskal jaietan,
orduko euskal idazle onentxuen artean, an aurkeztu zan Muxika
ere sariztatu zioten Deabru lana ipuiñarekin. Urrengo urtean
(1912) Donostia'ko Lore-Jokuetan ere berdin, Malko garratzak
sariztatua; eta Tolosa'n, 1913'an, Umeak nigan betoz; eta Donostia'n,
1916'an, Ama orobat; eta 1917'an Gudaldia ta Egiegia
lenengo ta bigarren sarien irabazle; eta orrelaxe berriz
ere, 1918'an, Donostia'ko Lore-Jokuetan Amaiasunaren izunketa
sariztatua. 1926'an, oindio, Irun'go Udalak jarritako Gabon-sariketan
txapeldun agertzen zaigu; baita urte berean,
«Euskal Esnalea»-k Bergara'ko Kristo'ri buruz Jautarkol'ekin
ukondoz ukondo ibilli zitzaigun saria eramatean. Edu orretan
gerora ere: 1930'an Errenderi'n Jauregi'tar Luis'en omenez
egiñiko olerki-sariketara, il aurretxoan igorri zuelako edo, J.
Aitzol zanak aren Euskal Olerkia, euskerearen zori larria abesten
duena noski, «Eusko Olerkiak» (1931, 96 orr.) liburuan
sartu zigun.
«Euskal Esnalea»-n (1911-1931), «Euskal-Erria»-n (1912-
1918) ta «Argia»-n idatzi zuen batez ere, eta itz neurtuz geienetan.
Argitara zuen liburua: Neurtitzak (Donosti, 1915).
187