Euskal Literatura IV

12-25'an, Jainkoari eman zion bere ezpiritua. «Jesus Aurtxoak
otz izan nunbait eta gure arotz-olerkari biotzaren beroa nal»,
diosku Bordari'k.
Jende aundia izan zan aren eortzetan. «Olerkari ta idazle
asko. Irun guzia. Mueta guzitako oztea». Egunkari ta aldizkingi
askok goretsi zuten: «El Bidasoa», «La Voz de España», «Herria»,
«Ondarribi», «Nora?», «BAP», «Zeruko Argia» etziran
aspertu aren oroipenez idazten. Bidasoa inguruak eta Jaizkibel
mendia, «gure bazterrak beltzez jantzi ziran. Eta Basurko goratu
naiez, bere erriko gazte batzuek, «Oargitarrak», Olerld
sariketa bat eratu zuten» (Loc. cit.). Ugarte'tar Martin legazpitarrak,
«Basurka» gaiari eldurik, eraman zuen lenengo saria;
Olabeaga Anaia gelditu zan bigarren. 1958-7-6'an jai aundia
egin zuten. Urruña'ko erriak ere, 1958-4-13'an, berebiziko omenaldia
eskeiñi zion Basurko zanari, meza nagusi, bertsolari ta
abarrez.
EUSKAL LANA.—Gaztetan, 18 urte zituala-ta, bertso paperak
eder zituen, Pello Mari Otaño'renak batez ere; bertso sakonak
buruz ikasten alegindu zitzaigun. Ta au da bertsolari ona
izan gura duenak egin bear duena: irakurri ta ikasi egundo aspertu
gabe, ekiña ta iraunkortasuna bait dira atze ta ondore
eder guztien ardatz.
«Bertso-zale porrokatua zan —dio Bordari'k—; ez zan bertsolari.
Bertsolariak dadukaten bat-bateko «zera» ori etzeukan,
koplak errex egingo bazitun ere. Baña bertsolari onenari zor
etzion eta ez dio Baxurko'k bertsoak paperan antolatzen. Onetan
maixutan maixu gendun. Erakutsiak eman zitun ainbeste
sariketetan» (Olerti, 1962, I-II, 96 orr.).
Eskolan gutxi ibillia izan arren, «Fede zakonak ematen duen
ziurtasunaren jabe zan». Xirpillak egiten zituen, eta etxeko
tresnak, oeak, seaskak, il-kutxak. Zurgiña zan. Baita olerkari
ere: zurgintza lan bitartean, barne olerkaria uts-erazten zuen
bertso bizi arraletan. Azken urteetan batez ere, Korrokoitz kalean
bizi zalarik, ainbat lan agertu zizkigun «Herria», «Euzko-
212