2819 NSDO NL Cover - Commissie voor de milieueffectrapportage

en beloofden ze een hoger rendement dan de bank kon bieden: 8%. “We begonnen met dertig
mensen. Maar omdat het tarief mede gekoppeld was aan het aantal mensen dat meedeed benaderden
we diverse gemeenten om te participeren. Dat lukte en dat tikte flink aan in de begroting.”
Hij werd secretaris van Deltawind en doceerde ondertussen aardrijkskunde en economie
in Goes. Na enkele jaren kroop hij nog dichter naar de bron en ging werken voor windmolenproducent
Lagerwey.
De start van de ontwikkeling van het windmolenpark De Plaet in de Groote Adriana
Theodorapolder (GAT-polder) begint wanneer Mol na zes jaar Lagerwey in 1994 besluit met
Jaap Knoop een eigen bedrijf op te zetten dat windmolenlocaties moest gaan ontwikkelen:
Promill. Ze wilden zich gaan richten op kleinschalige projecten maar al snel bleek dat het beleid
van gemeenten juist gericht was op concentratie van molens. Dus zijn ze zich op parken gaan
richten en kwamen in gesprek met Amev, de grootste grootgrondbezitter van het land over de
GAT-polder, die al in 1990 door de provincie was aangewezen als mogelijke windmolenlocatie.
Amev zag het wel zitten. Vervolgens haalde Mol zijn contacten bij Deltawind aan. De coöperatie
had inmiddels meer parken onder haar beheer. Deltawind wilde graag meedoen en sindsdien
trekken beide firma’s samen op in de aanvraagvergunning voor het park. Pas in april 2002 konden
ze naar de bank om hun handtekeningen te zetten onder de daadwerkelijk ontwikkeling
van het park.
“Er gaat heel veel tijd overheen voordat alle neuzen in
dezelfde richting staan. Een voorname kwestie is dat de
provincie de locatie wel kan aanwijzen maar dat uiteindelijk
gemeenten bepalen of het doorgaat en die hebben er
niet altijd zin in. In dit geval voorzag het bestemmingsplan
van de gemeente niet in de bouw van een windmolenpark.
Dus moest er een artikel 19-procedure worden
gestart met alle toeters en bellen die daarbij horen. Er zijn
vele vergunningen nodig, voor het leggen van kabels naar
de hoogspanningslijn, de bouw van een hoofdverdeelstation
en ga zo maar door. De juridische en bestuurlijke
expertise die daarvoor nodig is, is niet altijd aanwezig bij
een kleine gemeente en dan worden de dingen wel eens even terzijde geschoven. En als
iemand bezwaar aantekent tegen een vergunning, al betreft het een technische kleinigheid dan
ben je zo maanden verder. We maakten mee dat iemand in februari een bezwaarschrift indiende
tegen een bepaalde vergunning en dat pas zeven maanden later, na een hoorzitting, uitsluitsel
werd gegeven.
De wetgeving zit nu eenmaal zo in elkaar. Ik kan er nu mee leven, maar destijds niet altijd. Het is
frustrerend om te zien dat wanneer de politiek zegt dat dit soort energie belangrijk is dat het
bijna vastloopt op beslissingen die op diverse niveaus al of niet genomen worden. Men voelt
niet in alle lagen dezelfde noodzaak om tot dezelfde daden te komen. Het gevolg van de ontwikkeling
is dat de bouw van windmolenparken is gefrustreerd en als gevolg daarvan meer energie
moet worden betrokken uit olie, kolen en kernenergie. Ergens botst dan de democratische
besluitvorming op het democratische belang.
De Denen hebben het in zijn ogen veel beter aangepakt. Meer dan 20% van de energie wordt
daar gewonnen uit windenergie, in Nederland maar enkele procenten. De Denen zorgden voor
14 NATIONALE STRATEGIE VOOR DUURZAME ONTWIKKELING