2819 NSDO NL Cover - Commissie voor de milieueffectrapportage

verslagen gaan gebruiken om hún oordeel te vormen en zo krijg je een goede inhoudelijke maatschappelijke
dialoog. Wij zien het als een eerste stap. Hebben ze zo’n verslag dan kun je de
diepte in duiken. Je kunt het gebruiken om te praten over duurzame energiebronnen waar ze in
het verslagjaar niets in hebben geïnvesteerd.
Het blijkt dat onze aanpak aanspreekt. We worden door verschillende bedrijven uitgenodigd om
over deze thema’s te praten. En dan vertellen we dat de wijze waarop de economie functioneert
en ontwikkelt structureel zal veranderen. Die structurele verandering zit in een ding: het internaliseren
van externe kosten. De vraag is hoe dat gaat gebeuren: kwaadschiks of goedschiks.
Of we wachten tot er geen gas en olie meer voorradig is en het water ons letterlijk tot aan de lippen
staat, of we doen er nu iets aan.
Dat idee wordt nog niet zo gezien. We staan dan ook zeker niet te juichen over het tempo waarin
de omslag bij bedrijven zich voltrekt. Unilever is bijvoorbeeld een grote afnemer van palmolie.
Jaren geleden vroegen we wat zij doen om over te schakelen op duurzaam geproduceerde
palmolie. Dan krijg ik eerst een afwijkend antwoord, dat ze ‘bezig’ zijn. Ze zeggen nog niet dat
ze een systeem gaan opzetten om duurzaam palmolie te kweken. Later, als we daar op een volgende
aandeelhoudersvergadering weer naar vragen, blijken ze inmiddels wel met een systeem
bezig te zijn. Zo werken we stapje voor stapje verder aan de verduurzaming van ondernemingen.
Op het punt van transparantie hebben we ook veel bereikt. Het is niet voor niets dat GRI met
hun permanente secretariaat vanuit Boston naar Nederland verhuist. Zij zien dat in Nederland
een serieuze transparantiediscussie gevoerd wordt. Wij hebben daar een voorname rol in vervuld.
Hetzelfde geldt voor de oprichting van een Europese koepelvereniging, Eurosif, die
gevestigd is in ons pand. Zij richtten hun aandacht vooral op Brussel. Daar is men heel erg sterk
bezig met het omturnen van de kapitaalmarkt. Bestuurlijk gezien gaan de ontwikkelingen daar
veel harder dan in Nederland. Er zijn in Brussel zelfs serieuze geluiden om duurzaamheidverslagen
verplicht te stellen, dat is een hot item. Als dat gebeurt dan moet Den Haag wel volgen.
Kenmerkend voor de Haagse opstelling is hun houding ten aanzien van de in Engeland geïntroduceerde
‘disclosure regulation pension funds’. Deze wet verplicht pensioensfondsen te laten
zien of en op welke wijze zij duurzaam beleggen. Duitsland, België en Frankrijk hebben vergelijkbare
instrumenten geïntroduceerd. Maar in Nederland blijft de invoering steken in een discussie
over vrijwilligheid. Daar mag het niet bij blijven. De markt voor duurzaam beleggen en
sparen is met 5 miljard euro nog niet groot, maar groeit al jaren gestaag. Het balletje begint te
rollen. Ze kennen ons nu in de grotemensenwereld.”
DE PRAKTIJK VAN ALLEDAG 65