2819 NSDO NL Cover - Commissie voor de milieueffectrapportage

Het heeft al een waterplan en er is een waterkwaliteitsmodel. Ze kijken dus wel naar hoe ze
duurzaam om kunnen gaan met water, maar niet naar water als onderdeel van een duurzame
ontwikkeling van de stad. De sociale waarde van water schiet er bij in. Met dit project zijn voor
het eerst alle partijen die te maken hebben met water bij elkaar en bestaat de mogelijkheid om
daar wel over na te denken. Een van de overwegingen van de stad om dit project op te zetten is
dat ze als noordelijke punt van de Friese-Merenroute toeristen graag een paar nachten in de stad
wil houden. Dus willen ze graag weten hoe het water in de stad kan bijdragen aan de recreatieve
waarde van de binnenstad.” Het project maakt deel uit van een groter Europees project,
waarin Leeuwarden samenwerkt met andere steden zoals Malmö, Emden, Odense, maar ook
Sneek. De provincie Friesland doet de coördinatie van het internationale netwerk.
Het andere project loopt in Zaandam Oost en is iets ambitieuzer. De bedoeling is in deze omgeving
te komen tot een concept voor een duurzame waterketen in samenwerking, voor het eerst,
met alle partijen die in de keten actief zijn: het Hoogheemraadschap van Uitwaterende Sluizen,
waterleidingbedrijf PWN, de gemeenten Zaanstad, Oostzaan, Landsmeer en de Stichting
Toegepast Onderzoek Waterbeheer (STOWA). “De gemeenten denken aan revitalisering of
renovatie van de wijken. De huizen, voor een deel het soort flats dat ook in de Bijlmer is
gebouwd, verloederen en het rioolstelsel is aan vervanging toe. Het is veenweidegebied, de
grond is verzakt, waardoor het riool eerder is afgeschreven. Een probleem waar veel meer
gemeenten mee kampen. Daarbij speelt dat de gemeenten en waterschappen van overheidswege
voor januari 2005 de emissie van vervuilende stoffen
uit het riool met de helft moeten terugdringen.”
“Wat wij nu doen is een studie die iets verder gaat dan de
basisinspanning voor 2005. We proberen te kijken naar
duurzaamheid van de complete keten en trachten dat
concreet te maken. Dat doen we op een deductieve
manier door eerst in samenwerking met de partners in
het project en met vele mensen in de omgeving toekomstbeelden
te schetsen van een ideale duurzame
keten in 2030. Vervolgens gaan we na tot welke concrete
maatregelen dat nu zou moeten leiden. Om te voldoen
aan de emissie-eis zouden gemeenten grote bassins kunnen plaatsen in het rioolstelsel om de
overstort op te vangen. Maar als men tot de conclusie komt dat de wijk in 2010 toch op de schop
moet en het riool open komt te liggen, dan is het mogelijk om het regenwater niet in het riool te
laten uitkomen en zijn de kostbare bassins als opvang overbodig.”
“Wat een duurzame waterketen is weten we nog niet”, zegt Van Dokkum. De bijeenkomsten die
ze dit voorjaar belegden om de toekomstbeelden voor 2030 in te schatten en de te nemen maatregelen
te bepalen, maakten duidelijk dat er verschillende duurzame ketens mogelijk zijn. “Je
kunt denken aan de vorming van een grote zuiveringsinstallatie. Het schijnt dat in 2030 de voorraad
fosforerts op is, als je dan gaat mijnen in het afvalwater dan kun je wellicht geld verdienen.
Dat kan niet in een systeem met zeer decentrale, wijkgerichte installaties. Die staan wel weer
dicht bij de mensen. Een kanttekening is dat de controle op de kwaliteit dan moeilijk kan worden.”
44 NATIONALE STRATEGIE VOOR DUURZAME ONTWIKKELING