islam%20akaidi

109
İSLAM AKAİDİ
gerekenlerin başında tağut gelir (Bkz. 2/Bakara, 256). Doğru iman, Kur'an'ın
gösterdiği imandır. Bu iman, insanlara Allah'tan başka ilah olmadığını, Allah'ın
alemlerin rabbı olduğunu, Allah'tan başkasına dua ve kulluk edilmemesi
gerektiğini öğretir. Doğru imanın zıddı, batıla iman, yani şirktir. Şirk, doğru
olduğunu ispatlamak için Allah'ın, hakkında delil/ayet indirmemiş olmasına
rağmen; insanların uydurdukları batıl inançlardır. "Allah 'tan başka kulluk
ettiğiniz şeyler, sizin ve atalarınızın uydurduğu putlardan başka bir şey değildir.
Allah, onların doğru olduğuna dair bir delil indirmemiştir. Hükmetmek, yalnızca
Allah'a aittir. O'ndan başkasına değil!" (l2/Yusuf, 40)
Kur'an, imanlarını zulümle (şirkle) lekeleyenler için kurtuluş kapısını
kapatmıştır. "İman edip de imanlarına herhangi bir zulüm bulaştırmayanlar var
ya, işte emn (güven) onlarındır. Ve onlar hidayeti (doğru yolu) bulanlardır. "
(6/En'am, 82) Kur'an, imandan sonra küfre sapanlara karşı çok sert ve şiddetli
bir tavır takınmaktadır. Kur'an, bu olaya tebdil veya irtidat demektedir. Tebdil,
imanı küfürle değiştirmek; irtidat ise, İslam dininden çıkmak, geriye dönmek
demektir. Tebdil ve irtidat Kur'an'a göre en iğrenç ve onur kıncı hastalığın
adlarıdır (Bkz. 3/ Al-i İmran, 86, 90; 2/Bakara, 217).
Hevanın Putlaştırılması
"Heva"; boş, hava dolu, sonuçsuz, değersiz gibi anlamlara gelir. Bu
kavram nefsin şehvete ve zevke düşkünlüğünü anlattığı gibi, yeterli ilmi
olmadan sahibine emir veren nefis anlamında da kullanılmaktadır. Böyle bir
nefis, sahibini şehvete ve aşırı zevke düşürüp günaha sürükler, dünyada
rezilliğe, ahirette ise azaba götürür.
İnsanın aşırı isteklerine, Allah 'tan gelen ilme yani vahye uymayan
tutumlarına "heva" denilmektedir. Nefsin ölçülü ve sınırlı istekleri, meşru
arzuları normal yoldan karşılandığı zaman hata değil; sevap bile olur. Nefis her
zaman çeşitli isteklerde bulunur. Bu taleplerin bir kısmı insanın ihtiyacı değil;
hevanın aşırı arzularıdır. Kişi, nefsinin meşru isteklerini inandığı Rabbin
gönderdiği ölçüler içerisinde karşılayabilir. Aşırı isteklere uyulması; nefsin
Rabbin ölçülerine aldırmaması anlamına gelir. Bu, şüphesiz bir hatadır ve
sahibine zarar veren bir şeydir.
Eğer nefis Allah'tan gelen ilme, yani vahye uyarsa, görüşlerini, kararlarını,
isteklerini bu ilme uygun bir şekilde ayarlarsa; o nefis doğru yolda olan nefistir.
Fakat bir kimse Allah 'tan gelen ilme/vahye kulak asmaz, yalnızca kendi
görüşünü, zevkini, kararını, arzusunu ön plana çıkarırsa, bu nefis, doğru yoldan
azan bir nefistir ve o kişi hevasma uydu demektir. Yeryüzündeki bütün
günahların, bütün şirklerin, bütün kafirliklerin sebebi hevaya uymaktır. Bir iş