islam%20akaidi

97
İSLAM AKAİDİ
edin)." (4/Nisa, 136)
"La ilahe illallah" hükmü, beşeri hayatta süreklidir. Sadece kafirler
inanmak için, müşrikler inançlarını düzeltmek için çağrılmaz ona. Mü'minler de
ona çağrılır ve onlara sık sık hatırlatılır. Kalplerinde canlı ve sabit kalması,
hayatlarında etkili olması, gereklerini ihmal etmemeleri için "Ey iman edenler,
İman edin!" diye uyarılır. Kur' an, insanın hayat programını çizen bir kitap
olduğu için tevhide karşı bu önemi ve titizliği gösterir. Allah, tek yaratıcı,
yegane hakim ve yönetici, rızık verici ... olduğundan yalnız O'na ibadet
edilmeli, başkası O'na ortak koşulmamalıdır: Bu, Allah'ın kulları üzerindeki en
büyük hakkıdır. Allah, kullarının ibadetine muhtaç değildir, ama insan
muhtaçtır ve her an mutlaka ibadet halindedir; ya Allah'a veya Allah' ın
dışındakilere. İnsan, imanla küfür arasında, sahte ilahlarla gerçek İlah arasında
bir tercih yapmalıdır. Ademoğlu, hem Allah'a hem de şeytana kul olarak
yaşayamaz (Bkz. 33/ Ahzab, 44). "Tağuta kulluk/ibadet etmekten kaçınan ve
tam gönülle Allah’a yönelenlere müjdeler! Dinleyip de sözün en güzeline tabi
olan kullarımı müjdele!" (39/Zümer, 17-18) Bunun için insan daima "La ilahe
illallah"a muhtaçtır.
Bütün peygamberler, kavimlerine bu sözü tebliğ ediyor, "yalnız Allah'a
kulluk edin, O'ndan başka ilahınız yoktur" diyerek insanları tevhide davet
ediyorlardı. Peygamberimiz de kavmini bu esasa çağırıyordu. Amcası Ebu
Talib'e "Onu söyle, onunla Allah'ın yanında sana şefaatçı olmam için bir cümle:
La ilahe illallah..." diyordu. Cahili tavır, eski peygamberlerin kavimlerinden
itibaren bu cümleyi kabullenmiyor, bu daveti reddediyordu. Niçin? Sadece bir
cümle için mi, yoksa o cümlenin anlam ve gerekleri için mi? Çağrıldıkları
hayatla, yaşadıkları hayat arasında bir uçurum vardı. Davete karşı çıkışlarının
çeşitli şekilleri ve çeşitli sebepleri vardı: Vahy olayını, yeniden dirilmeyi, hesap
ve cezayı yalanlıyorlardı. İlahın tek bir ilah olmasını, babalarının yolundan
ayrılmayı, Kitab'a uymayı, Allah'ın hududunu kabul etmiyorlardı. Bir de ahlaki
çıkmazları vardı: İçki, kumar, zina, zulüm ... Ama bunların temeli itikad ve itaat
idi; inanç, düşünce, helal ve haram ve ahlakı içeren kapsamıyla Allah'tan bir
din kabulünü benimsemedikleri gibi böyle bir dinin bağlayıcılığını da kabul
etmiyorlardı.
Kur'an'ın önemle vurguladığı, bütün sorunları içeren iki baş sorun vardı:
İbadetin tek olan Allah'a yapılması ve helal-haramda Allah'ın indirdiğine
uyulması. Şirk, inançta Allah'tan başka ilahların varlığına inanma, amelde ve
ibadette Allah'tan başkasına yönelme ve Allah'tan başkasının Allah'a rağmen
hüküm koyması, helal haram tayin etmesidir. İşte bunun için müşrik Araplar,
kelime-i tevhidi kabul etmediler, onu söylemeye yanaşmadılar. Yığınlar,
tutucudur; alıştıkları çok sayıdaki ilahları, atalarının yolunu bırakmayı kolay