islam%20akaidi

164
İSLAM AKAİDİ
yaşatmağa çalışmak gibi sonu zulmet ve ateş olan çıkmaz bir yolun
üzerindedirler. Namazı, orucu ... kabul edip, hatta yerine getiren niceleri,
İslam'ın asrımızın yaşayan bir toplumsal ve siyasal düzeni ' olmasını lüzumlu
bulmayanlar, Allah ve tağut hakimiyetini bir arada tanımış oluyorlar. İslam
insanının yetiştirilmesini isteyen niceleri, materyalist eğitim sistemine mücadele
etmeksizin rıza göstermekle tağut dostluğuna sine açıyorlar. Ferdi mülkiyeti,
Allah'ın mülk vb. hakimiyetini kabul eden niceleri, faiz düzenini zaruri
görmekle, tağut egemenliğine baş eğiyorlar. Ahlak ve fazilet ölçülerinin
yaşanmasını isteyen niceleri, kişisel çıkarları uğruna çeşitli çirkinlik ve
kötülükleri yapmakla tağut dostluğunu açığa vuruyorlar. Bütün bu durumlar,
kendisinden razı olundukça veya tağuta karşı bir iman ve amel harbi
açılmadıkça bir küfürdür. (Bkz. Nisa, 60)
Yaşadığımız toplum düzeni, fikir putlarıyla, cahiliyye örfü ve sistemleri ile
ve sapıttırdığı öz nefsimizle, bizleri kuşatmış, tağutu hakim ve dost tanımak
sapık1ığı ile karşı karşıya getirmiştir. Öyle ki, fert, aile, cemiyet, sanat, ticaret,
memuriyet, eğitim ve politika hayatının her. bölümü bir kavşak noktası
olmuştur. Bu kavşakta bir tek yol İslam nizamına; diğer yollar tağuta gidiyor:
Abdullah bin Mes'ud anlatıyor: Hz. Peygamber bize bir hat çizdi ve sonra, "bu
Allah'ın yoludur" dedi. Bu hattın sağına ve soluna da birçok hatlar (çizgiler)
çizdi ve "bunlar, birtakım yollardır ki her biri üzerinde kendisine çağıran bir
tağut vardır." buyurdu ve şu ayeti okudu:
"Şüphesiz ki bu (İslam) benim dosdoğru yolumdur. Ona uyun. (Tağuta
ait) yollara tabi olmayın ki, sizi O'nun yolundan saptırıp parçalamasınlar. İşte
Allah (tağutun kötülüklerinden) sakınasınız diye size bunları emretti." (En'am,
153) (Ali Rıza Demircan, İslam Nizamı, II/ 41 )
Yolların ayrılış noktasındayız: İnsan, ya tağuta tabi olup geçici zevkler
peşinde koşacak; o zaman sonuç, dünyada zillet ve kullara kulluk; tağuta
kalben teslim olmak (iman etmek) suretiyle heva ve heveslerine göre
yaşamanın sonucu ahirette de varış, cehennem olacaktır. Veya tağutları
reddedip Allah'a dostluk; hayatını İslam'ın hükümlerine göre tanzim edip
izzetli, onurlu bir hayat ve cennet: "Tağuta kulluk etmekten kaçınıp Allah La
yönelenlere müjde vardır. (Ey Muhammed!) Dinleyip de sözün en güzeline
uyan kullarımı müjdele. İşte Allah'ın doğru yola ilettiği kimseler onlardır.
Gerçek akıl sahipleri de onlardır. " (Zümer, 17-18) Bu iki inanç ve yaşama
biçiminin dışında üçüncü bir durumdan söz etmek mümkün değildir!
"İman edenler Allah yolunda savaşır; küfredenler de tağut yolunda
savaşırlar. O halde, şeytanın dostlarıyla savaşın; çünkü şeytanın hilesi zayıftır."
(Nisa, 76)