islam%20akaidi

155
İSLAM AKAİDİ
kazıklara bağlatır, o şekilde işkence ederdi. Bunun için veya kazık gibi askerleri
çok olduğundan böyle nitelenmiştir. Ayetlerde ifade edilen azdıkları ve çok
kötülük ettikleri de gösteriyor ki, bu azgın ve zalim yöneticiler, Allah'a isyan
edip baş kaldırdıkları gibi; zulüm ve düşmanlıkta da haddi ve ölçüyü aşmışlar,
halklarına işkence ve eziyeti çoğaltmışlardı.
İslam Akaidi Bölüm -3 Tuğyan ve Tağut
Tuğyana Karşı Müslümanların ve Özellikle Alimlerin Tavrı
Tuğyanın temelinde "kibir" ve "benlik" yatar. Tağutlardan biri olan Şeytanın
azgınlığının sebebi de kibir ve benlik idi. Tuğyan, küfür, şirk ve zulüm olarak
insanlara yansır. "Doğrusu şirk, büyük bir zulümdür." (Lokman, 13) çünkü şirk,
bile bile hakkı inkar etmek, nimeti görmemek ve onu verene isyan etmektir.
Bu, iman noktasından bir tuğyandır. İman açısından tuğyan içinde bulunan
kimsenin, uygulama bakımından da zalim olması doğaldır. Firavun'un tuğyanı
buna örnektir. Uygulama açısından tuğyan ise, zulüm ve haksızlıktır. Özellikle
yetki sahibi bir kimsenin, kendisini haklı gösterecek bazı gerekçelerle(!)
adaletten ayrılması ve emri altındakilere zulmetmesidir. Zaten, Allah'ın
indirdiğiyle hükmetmeyen yöneticinin zalim olmaması beklenemez. (Maide, 45)
Böyle kişilerin, hakkı korkusuzca söyleyen müslümanlar, özellikle de alimler
tarafından uyarılması gerekir. Tağutlaşan yöneticiye (sultanun cairun) karşı
hakkı söylemek, mazlumları savunmak ve zulme engel olmaya çalışmak, en
önemli ibadetlerdendir. "Cihadın en üstünü, zalim yöneticiye karşı hak sözü
söylemektir. " (İbn Mace, Fiten 20)
İslam tarihi, zalim sultanlara ve kötü yöneticilere karşı gelen güçlü bilginlerle
doludur. Çoğu kez bu muhalefet, dil ve kalemden mızrak ve kılıca dönüştü.
Tıpkı Abdurrahman b. el-İş'as ve beraberindeki fakih ve muhaddislerin,
Haccac'ın tuğyanına ve Emevi devletinin sapmasına baş kaldırmaları gibi.
Medine'nin ünlü fakihi Said bin Müseyyeb, Hulefa-i Raşidin'in yolundan
gitmeyen, mal-mevki ve nüfuz peşinde koşan Emevi emir ve valilerinin, kendi
itibarından yararlanmak için yaptıkları mal ve mevki tekliflerini reddediyor ve
onların kötü emellerine alet olmuyordu. Velid bin Abdülmelik'e biatı reddeden
Said bin Müseyyeb'e 60 değnek ceza vuruldu. Tabiin dönemi alimlerinden Said
bin Cübeyr, Haccac'ın zulmünü önce vaaz ve nasihatle önlemeye çalıştı, bu
fayda vermeyince ona karşı ayaklandı ve şehid edildi. (Yusuf el-Kardavi, bu
destan sı mücadeleyi tiyatro eseri şeklinde Alim ve Tağut adıyla