islam%20akaidi

162
İSLAM AKAİDİ
Çükün hüküm koyan insan, o hükme tabi olmasını istediği insanlardan üstün
ve herhangi bir ayrıcalığa sahip değildir. Allah katında üstünlük, sadece takva
iledir. (Hucurat, 13) Kendisinde böyle yetkiler gördükten sonra, Allah'ın
indirdikleriyle hükmetmeyip, heva ve hevesleri doğrultusunda hükümler
koyanlar aynı zamanda "ilahlık" iddiası içindedirler. Dolayısıyla Allah'ın
hükümleri dışında hüküm koyanlar ve o hükümlere tabi olanlar da, tevhid
akidesinin dışına çıkarlar. Tağut, müslümanın en büyük düşmanıdır. Tağut,
devlet sistemlerini, ahlaki değerleri ele geçirmiş ve onları müslümana zarar
verecek bir hale dönüştürmüştür. Kısaca tağut, müslümanı dört yanından
kuşatmış bulunmakta ve müslümana müslümanca hayat hakkı tanımamaktadır.
Tağuti güçler, Allah’ın arzında, O'nun hükümlerine karşı tuğyan eden ve
insanların üzerinde ilahlık iddiasında bulunan otoritelerdir. Bunlarla sürekli
olarak savaşmak farzdır (Nisa, 76).
Günümüzde Allah'ın indirdiği hükümleri bir kenara bırakarak, "hakimiyet
kayıtsız ve şartsız insanındır" sloganına sarılan ve insanların çoğunun rızasına
göre kurulduğu iddia edilen siyasi otoriteler, iktidar haline gelmişlerdir. Bu
siyasi otoritelerin tağut hükmünde olduğu unutulmamalıdır:"'Daha açık bir
ifade ile İslam nizamının dışındaki bütün sistemler "tağuti" özellikleri taşırlar.
Kelime-i şehadet getirerek, başka ilahları ve tağutları reddeden müslümanlar,
bu sözlerini davranışlarıyla da ispatlamak zorundadırlar.
Allah, zalim yöneticilere yardım etmeyi de haram kılmış, onlara küçük
çapta meyil ve yardım anlamı taşıyan sözlerden, davranış veya tasvipten
nehyetmiştir: "Sakın zulmedenlere en ufak bir meyil duymayın; sonra size ateş
dokunur (cehennemde yanarsınız). Sizin Allah’tan başka evliyanız/dostlarınız
yoktur. Sonra (O'ndan da) yardım göremezsiniz." (Hud, 113)
İnsanlara zulmeden tağuti siyasal otorite konusunda, unutulmaması
gereken hususlardan biri, zalim yöneticilerin, yardımcıları olmasa, zulmetmeye
güçlerinin yetmeyeceğidir. Tağuti yönetim ve kurumlardaki bu yardımcılar,
zulüm ve tuğyanda yöneticinin kullandığı malzemeleridir. Zulüm ve tuğyan
çarklarının dönmesi için bir taraftan ezen ve diğer taraftan ezilen dişlilerdir. Bu
sebeple, onlar da aynen o zalim tuğyankar gibi suçlu ve zulmünün cezasında
ortaktırlar. Bundan dolayı Allah, Firavun ve avanelerini aynı vasıfla anmıştır:
"Gerçekten Firavun, Haman ve askerleri yanlış yolda idiler." (Kasas, 8)
Allah, Firavun'u helak edince, onları da helak ettiğini açıklar: "Firavun,
askerleriyle birlikte onların peşine düştü. Deniz onları gömüp boğuverdi."
(Taha, 78) "Biz de onu (Firavun'u) ve askerlerini yakalayıp denize atıverdik.
Bak, işte zalimlerin sonu nasıl oldu!" (Kasas, 40)
Tağut tanımına girenler şunlardır: