islam%20akaidi

290
İSLAM AKAİDİ
"Onlara: 'Allah'ın indirdiğine uyun' dendiğinde: 'Hayır, biz babalarımızı
üzerinde bulduğumuz yola uyarız, derler. Ya şeytan, onları alevli ateşin azabına
çağırıyor idiyse?!" (311Lokman, 21). Eski atalarına tapıyor olmalarının hiçbir
akli dayanağı yoktur (İbn Kesir, III/458). Saf, katıksız mücerret taklide
yöneliyorlar (Şevkanı, Fethu'l-Kadır, IV124l). Öyle bir taklit ki, taklit ettikleri
şey doğru mu, yanlış mı bunun üzerinde hiçbir şekilde düşünmüyorlar. İnsan
bir şeyi taklit edebilir, fakat bir yandan da onu sorgular veya taklit etmeden
önce üzerinde düşünür. Fakat kafirler kendilerine gelen İlahi mesajı kabul
etmedikleri gibi, taklit ettikleri gelenek ve değerlerin doğru olup olmadığı
üzerinde düşünmek de istememişlerdir.
Cahiliye toplumlarında gelenekçi anlayış, geçmişin tartışılmasına,
atalardan miras alınan sosyal normların analiz edilmesine ve seçmeciliğe tabi
tutulmasına karşı çıkar: "Onlara (müşriklere): 'Allah'ın indirdiğine uyun'
denildiği zaman onlar, 'Hayır! Biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz yola uyarız'
dediler. Ya ataları bir şey anlamamış, doğruyu da bulamamış idiyseler?"
(2/Bakara, 170). Kur'an'a, Peygamber'in getirdiklerine tabi olmaları
istendiğinde atalarını taklitle yetinmişlerdir.
Taklitçilik, şirkin ayrılmaz niteliklerinden birisidir. Kur'an-ı Kerim, ataları
taklit ve onlara uyma bahanesiyle dünya ve ahiretle ilgili hakikatleri inkar etme
anlayışını pek çok ayette değişik vesilelerle kınar. “Yoksa bundan önce onlara
bir kitap verdik de ona mı tutunuyorlar? Hayır! Sadece, 'biz babalarımızı bir din
üzerinde bulduk, biz de onların izinde gidiyoruz' derler. _ Senden önce de
hangi memlekete uyarıcı göndermişsek mutlaka oranın varlıklıları: 'Babalarımızı
bir din üzerinde bulduk, biz de onların izlerine uyarız' derlerdi. 'Ben size,
babalarınızı üzerinde bulduğunuz (din)den daha doğrusunu getirmişsem (yine
mi bana uymazsınız)?' deyince, dediler ki: 'Doğrusu biz, sizinle gönderilen şeyi
inkar ediyoruz.' Biz de onlardan intikam aldık. Bak, yalanlayanların sonu nasıl
oldu?” (43/Zuhruf, 21-25).
Aynı zamanda atalar kültü, tarihin belli bir dönemiyle belli nesille sınırlı
olmayıp, sosyal etkileşim kuralı gereği nesilden nesile geçerek süreklilik özelliği
gösterir: "Bizden önce babalarımız Allah' a şirk/ortak koşmuştu, biz de
onlardan sonra gelen bir nesiliz, işleri batıl olanların yaptıkları yüzünden bizi
helak mı edeceksin?" (7/ A'raf, 173)
Kur'an-ı Kerim, her inanç ve davranış ta delile başvurmayı öngörürken,