islam%20akaidi

156
İSLAM AKAİDİ
kitaplaştırmıştır.)
Halife Mansur'un zulmüne boyun eğmeyerek onun isteklerine alet olmamak
için teklif edilen kadılık görevini reddeden Ebu Hanife de işkenceyle şehid
edilmiştir. Diğer bir mezheb imamı Malik bin Enes de Halife Mansur'dan
haksızlık ve zulüm gördü. Hz. Ali (r.a.) taraftarlarının isyanına fetva vermesi
üzerine ona da işkenceler yapıldı. Her dönem, tağuti düzenler tarafından zulüm
ve işkence gören, hatta idam edilen illimler çok sayıda alim vardır. Bu konuda
son dönemdeki alimleri göz önüne getirirsek, hemen meşhur bütün alimlerin
isimlerini saymak gerekecektir: İskilipli Atıf Hoca, Hasan el-Benna, Seyyid
Kutub, Abdülkadir Udeh, Mevdudi, Abdullah Azzam, Abu Muhammed Asım,
Abdulkadir bin Abdulaziz, Ömer Abdurrahman.
Örneklerden de anlaşıldığı gibi tuğyan (zulüm), ister mü'min geçinsin, ister
kafir, maddi gücü ve siyasi iktidarı elinde bulunduran yöneticilerin
yakalandıkları bulaşıcı bir hastalıktır. Yöneticiler, bu hastalıktan ancak hiç taviz
vermeden Allah'ın kitabıyla hükmederek adalete sarılmak suretiyle ve yanlarına
müttaki alim yardımcılar (müşavirler) alarak kurtulabilirler. Bunun
gerçekleşmesi için de, öncelikle sistemin tağuti olmayıp İslami olması gerekir.
Adaletin gerçekleşmesi buna bağlıdır. Çünkü Allah'ın hükmü adalet; onun zıddı
ise zulümdür. "Kim Allah'ın indirdiği ile hükmetmezse, işte onlar zalimlerin ta
kendileridir." (Maide, 45)
İslam Akaidi Bölüm -3 Tuğyan ve Tağut
Siyasi Otorite ve Yöneticinin Tuğyanını Başkalarına Ulaştırması/Tağut'laşması
Tuğyankar insanların özellikle elebaşıları ve önde gelenleri, kendi
tuğyanlarını haklı göstermek ve insanlar üzerinde rableşip onların dünya
hayatlarını düzenlemek için belli hükümler koyarlar. Böylece diğer insanlar da
bunların koydukları hükümleri kabul eder, Allah'ın hükmünü bırakır,
tuğyankarların hükümleriyle muhakeme olunmak ister ve böylece
tuğyankarlara hem ibadet etmiş, hem de onları veli edinmiş olurlar. İşte,
Kur'an, bunlardan birinci tür, yani tuğyankar olan ve başkaları üzerinde
rableşip tuğyanlarını haklı çıkarmaya, dünya hayatını yönlendirip
vatandaşlarının rabbi kesilmeye girişen insanlara tağut der. Bu kelimenin tekili
de çoğulu da aynıdır; yani tağut bir yerde bir tane olabildiği gibi, işbirliği içinde
birden fazla da olabilir. Tağut, kendisini veli/dost edinenleri nurdan zulümata
çıkarır. Kendisi zulümat, yani karanlıklar içinde olduğu için kendi peşinden