1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

More documents

Recommendations

Info

Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y K O R U P C Y J N Y 141 w Polsce) 801 , w ramach którego przeprowadzono szkolenia dla ponad 350 przedstawicieli środowisk sportowych, zorganizowano konferencje tematyczne z udziałem szkoleniowców i przedstawicieli służb finansowych polskich związków sportowych, przedstawicielami rządu Niemiec i Polski oraz sfinansowano opracowanie polsko-niemieckiego podręcznika dobrych praktyk pt. Sport bez korupcji. W 2006 roku w Ministerstwie Obrony Narodowej powołano Pełnomocnika MON ds. Procedur Antykorupcyjnych, m.in. w celu sprawowania nadzoru nad postępowaniami zakupowymi, opiniowania aktów prawnych oraz wniosków rozpatrywanych w ramach prac Rady Uzbrojenia. Krokiem następnych działań antykorupcyjnych MON było utworzenie w dniu 1 stycznia 2007 roku Biura ds. Procedur Antykorupcyjnych, które (zajmując miejsce Pełnomocnika) podlega bezpośrednio Ministrowi Obrony Narodowej, a do jego zadań należy zapobieganie zjawiskom korupcji w resorcie obrony narodowej. Biuro wprowadziło sposoby postępowania żołnierzy i pracowników MON. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji było podmiotem odpowiedzialnym za realizację około 25% wszystkich zadań zapisanych w Strategii. Przyjęte zadania obejmowały realizację wszystkich celów programu tj. zapobieganie korupcji, egzekucji prawa antykorupcyjnego, edukacji antykorupcyjnej. Straż Graniczna, prowadząc politykę antykorupcyjną, wprowadziła szereg zmian legislacyjnych i organizacyjnych, do których należy zaliczyć m.in.: obowiązek corocznego składania oświadczeń majątkowych przez funkcjonariuszy i pracowników SG, informowania przełożonego o podjęciu przez małżonków lub osoby pozostające we wspólnym gospodarstwie domowym zatrudnienia (w podmiotach tj. firmy ochroniarskie), podjęcia działalności gospodarczej, objęciu akcji lub udziałów, a także bycia wykonawcą zamówień publicznych na rzecz resortu 802 . Dokonano zmian w zakresie postępowania kwalifikacyjnego dla kandydatów na funkcjonariuszy SG, które polegają na opracowaniu nowych procedur zapewniających bezstronność i obiektywność podczas naboru. Kolejnym przedsięwzięciem antykorupcyjnym podjętym przez SG jest opracowanie „Katalogu zagrożeń korupcyjnych w poszczególnych komórkach organizacyjnych KG SG i jednostkach organizacyjnych SG”, który jest podstawą do działań profilaktycznych. W Komendzie Głównej Straży Granicznej powołano samodzielną komórkę organizacyjną odpowiedzialną za prawidłowy przebieg procedur zamówień publicznych. Wdrożono program „Centralny Rejestr Zamówień Publicznych”, który umiejscowiony jest w wewnętrznej sieci SG 803 . Umiejscowiony w strukturach Komendy Głównej Straży Granicznej Zarząd Spraw Wewnętrznych przygotowany jest do realizacji najbardziej złożonych przypadków przestępczości korupcyjnych, mających miejsce w Straży Granicznej 804 . Ministerstwo Finansów realizując Strategię podjęło pracę nad opracowaniem w Departamencie Kontroli Celno-Akcyzowej i Kontroli Gier dokumentu zatytułowanego Program antykorupcyjny polskiej administracji celnej 2011+, którego celem będzie problematyka korupcji oraz kształtowanie właściwych postaw etycznych. Za największy sukces Strategii uznano wzrost efektywności ścigania przestępstw korupcyjnych. Podniesiono, iż jest to stały trend utrzymujący się od pewnego okresu, na który miały wpływ podjęte działania organizacyjne, tj.: • y ciągłe zwiększanie stanu etatowego komórek antykorupcyjnych w Policji; • y powstanie Centralnego Biura Antykorupcyjnego 805 . Za kolejny sukces uznano realizację kilku zadań o charakterze strategicznym takich jak np. ratyfikacja Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko korupcji czy też przeszkolenie licznej grupy pracowników administracji publicznej, którzy zdobyli teoretyczne i praktyczne doświadczenie w przeciwdziałaniu zjawiskom korupcji. W raporcie z oceny wdrażania II Etapu Strategii podniesiono, iż założenia Strategii nie były w wystarczający sposób rozpowszechnione i znane przedstawicielom administracji oraz brak było: diagnozy strategicznej obejmującej wszystkie zagadnienia, określenia zadań strategicznych, wyznaczenia mierzalnych wskaźników realizacji strategii jak i określenia sposobu oceny skuteczności poszczególnych działań. W omawianym projekcie wskazano, iż siedmioletni okres wdrażania Strategii pierwszego i drugiego stopnia przyczynił się do szeregu zmian, które polegają przede wszystkim 1
142 A. Hussein J. BIL korupcja MECHANIZMY jako KORUPCJOGENNE instrument uprawiania – cztery polityki grzechy główne władz publicznych 1 na podniesieniu świadomości pracowników administracji rządowej w zakresie przeciwdziałania korupcji. Podczas realizacji Strategii wdrożono wiele działań, które nie były planowane w samym dokumencie strategicznym (np. powołanie Pełnomocnika Rządu do Spraw Opracowania Programu zapobiegania Nieprawidłowościom w Instytucjach Publicznych) 806 . Wskazane etapy Strategii antykorupcyjnych są zbiorem zadań resortowych (a nie globalnych) przygotowanych do realizacji przez organy rządowe. Dlatego też tak istotne działanie antykorupcyjne, jakim było powołanie Centralnego Biura Antykorupcyjnego realizowano niezależnie od założeń Strategii. Wykonanie znacznej części zadań oraz poprawa pozycji Polski w Indeksie Percepcji Korupcji, pozwala przyjąć, iż antykorupcyjne działania w latach 2002–2009 przyczyniły się do obniżenia tego rodzaju zachowań. Pozytywnie należy ocenić poprawę skuteczności służb zwalczających korupcję oraz dokonanie istotnych zmian antykorupcyjnych w polskim prawie. Należy jednak zaznaczyć, iż brak precyzyjnego opisu sytuacji w czasie podjęcia działań oraz brak obiektywnych mierników uniemożliwia wskazanie jednoznacznej odpowiedzi, w jakim stopniu Strategia była skuteczna. Podjęte działania pozbawione były sprawnego mechanizmu nadzorującego. W tym zakresie nie powołano (co zapowiadano) Komitetu Monitorującego, skład którego mieli stanowić przedstawiciele poszczególnych resortów, instytucji oraz organizacji pozarządowych. Przyjęte regulacje nie przewidywały też powołania organu nadzorczego. Jedynym organem koordynacyjnym był zespół w MSWiA, który jednak nie miał uprawnień kierowniczych ani nadzorczych 807 . Trzeci Etap wdrażania Strategii Antykorupcyjnej 2011–2015 W kwietniu 2010 roku Rada Ministrów przyjęła Sprawozdanie końcowe z realizacji programu zwalczania korupcji – Strategia Antykorupcyjna. W niniejszym dokumencie zawarto rekomendację, zgodnie z którą Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji był odpowiedzialny za przygotowanie kolejnego planu strategicznych działań antykorupcyjnych. Mając powyższe na uwadze, nawiązano do przyjętego przez Radę Ministrów dokumentu Plan Uporządkowania Strategii Rozwoju, który zakładał, iż kolejny plan działań antykorupcyjnych nie może stanowić osobnego dokumentu strategicznego lecz winien być programem rozwoju stanowiącym instrument realizacji strategii Sprawne Państwo. Termin przygotowania projektu Sprawne Państwo został wyznaczony na luty 2011 roku i z tego względu projekt trzeciego etapu wdrażania Strategii Antykorupcyjnej „Rządowy Plan Przeciwdziałania Korupcji” winien być przygotowany do wskazanego czasu. Realizacja przedsięwzięcia przewidywana jest od połowy 2011 roku i obejmować będzie lata 2011–2015 808 . 4.2. Wybrane przykłady korupcji politycznej w Polsce, w okresie realizacji strategii antykorupcyjnych Wprowadzane kolejno etapy Strategii Antykorupcyjnej w Polsce nie przełożyły się na zapobieżenie popełniania przestępstw korupcyjnych, w tym z udziałem przedstawicieli ugrupowań sprawujących władzę. Pierwszy etap Strategii obejmował lata 2002–2004, a więc czas pełnienia rządów przez koalicję SLD i UP. W okresie tym zanotowano zdumiewająco wysoką ilość przestępstw korupcyjnych popełnianych przez lub przy udziale przedstawicieli władz (zarówno szczebla centralnego jak i lokalnego). Wiele spraw na styku biznes – polityka – przestępczość, dotyczy przestępstw posłów, senatorów, ministrów, a nawet całych urzędów. Politykom zarzuca się, iż finansowani byli przez osoby związane ze światem przestępczym. Perfidne działania polityków wskazują na ich kompromitujące powiązania, których efektem było ostrzeganie grup przestępczych o planowanych czynnościach organów ścigania 809 . Podczas realizacji drugiego etapu Strategii, przypadającego na lata 2005–2009, również odnotowano przypadki korupcji politycznej z udziałem osób wybranych rzez społeczeństwo do sprawowania władzy. W okresie tym rządy sprawowane były przez ugrupowania prawicowe Prawo i Sprawiedliwość (koalicja z LPR i Samoobroną) oraz Platformę Obywatelską RP. Sztandarowym przykładem korupcji mającym miejsce w okresie pierwszego etapu wdrażania Strategii jest tzw. „sprawa Rywina”. W 2002 roku producent filmowy Lew Rywin zażądał od Adama Michnika 17,5 mln dolarów za przeprowadzenie korzystnych dla
Page 2 and 3:
1 1A(4) Prace doktorskie WARSZAWA 2
Page 4 and 5:
Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y
Page 6 and 7:
Page 8 and 9:
Page 10 and 11:
Page 12 and 13:
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 20 and 21:
Page 22 and 23:
Page 24 and 25:
Page 26 and 27:
Page 28 and 29:
Page 30 and 31:
Page 32 and 33:
Page 34 and 35:
Page 36 and 37:
Page 38 and 39:
Page 40 and 41:
Page 42 and 43:
Page 44 and 45:
Page 46 and 47:
Page 48 and 49:
Page 50 and 51:
Page 52 and 53:
Page 54 and 55:
Page 56 and 57:
Page 58 and 59:
Page 60 and 61:
Page 62 and 63:
Page 64 and 65:
Page 66 and 67:
Page 68 and 69:
Page 70 and 71:
Page 72 and 73:
Page 74 and 75:
Page 76 and 77:
Page 78 and 79:
Page 80 and 81:
Page 82 and 83:
Page 84 and 85:
Page 86 and 87:
Page 88 and 89:
Page 90 and 91:
Page 92 and 93: Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y
Page 192 and 193:
Page 194 and 195:
Page 196 and 197:
Page 198 and 199:
Page 200 and 201:
Page 202 and 203:
Page 204 and 205:
Page 206 and 207:
Page 208 and 209:
Page 210 and 211:
Page 212 and 213:
Page 214 and 215:
Page 216 and 217:
Page 218 and 219:
Page 220 and 221:
Page 222 and 223:
Page 224 and 225:
Page 226 and 227:
Page 228 and 229:
Page 230 and 231:
Page 232 and 233:
Page 234 and 235:
Page 236 and 237:
Page 238 and 239:
Page 240 and 241:
Page 242 and 243:
Page 244 and 245:
Page 246 and 247:
Page 248 and 249:
Page 250 and 251:
Page 252 and 253:
Page 254 and 255:
Page 256 and 257:
Page 258 and 259:
Page 260 and 261:
Page 262 and 263:
Page 264 and 265:
Page 266 and 267:
Page 268 and 269:
Page 270 and 271:
Page 272 and 273:
Page 274 and 275:
Page 276 and 277:
Page 278 and 279:
Page 280 and 281:
Page 282 and 283:
Page 284 and 285:
Page 286 and 287:
Page 288 and 289:
Page 290 and 291:
Page 292 and 293:
Page 294 and 295:
Page 296 and 297:
Page 298 and 299:
Page 300 and 301:
Page 302 and 303:
Page 304 and 305:
Page 306 and 307:
Page 308 and 309:
Page 310 and 311:
Page 312 and 313:
Page 314 and 315:
Page 316 and 317:
Page 318 and 319:
Page 320 and 321:
Page 322 and 323:
Page 324 and 325:
Page 326 and 327:
Page 328 and 329:
Page 330 and 331:
Page 332 and 333:
Page 334 and 335:
Page 336 and 337:
Page 338 and 339:
Page 340 and 341:
Page 342 and 343:
Page 344 and 345:
Page 346 and 347:
Page 348 and 349:
Page 350 and 351:
Page 352 and 353:
Page 354 and 355:
Page 356 and 357:
Page 358 and 359:
Page 360 and 361:
Page 362 and 363:
Page 364 and 365:
Page 366 and 367:
show all

1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?