16.06.2015 Views

1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Nr 1A/2013<br />

P R Z E G L Ą D A N T Y K O R U P C Y J N Y<br />

15<br />

zycji politycznej czy ekonomicznej w celu zapewnienia<br />

synekur własnym lub partyjnym poplecznikom,<br />

godząc przy tym w społeczny jak<br />

i państwowy interes. Autorka, cytując Andrzeja<br />

Kodera, wskazuje, iż korupcja jako wymiana<br />

dóbr (materialnych i nie tyko) pomiędzy stronami<br />

układu jest naruszeniem prawa. Korupcja<br />

to też interakcja działająca według zasady do,<br />

ut des – daję abyś dał. Wreszcie korupcja jest<br />

przestępstwem pomiędzy stronami, które kierują<br />

się chęcią osiągnięcia wszelakich korzyści<br />

przy jednoczesnym zminimalizowaniu ujawnienia<br />

zwartej umowy 70 .<br />

Maria Jarosz postrzega korupcję również<br />

jako pewnego rodzaju patologię społeczną i indywidualną.<br />

Wyrazem wymienionych zjawisk<br />

jest internacjonalizacja przekraczanie granic<br />

kulturowych, ideologicznych, państwowych<br />

oraz rozbudowa obszarów działania. Praktyki<br />

korupcyjne zmieniają swoje oblicze zgodnie<br />

z otaczającymi ją zmiennymi. Rozwój,<br />

a zwłaszcza jego dynamika, wywiera wpływ<br />

na zmiany wartości, które decydują o wpływach<br />

władzy czy też wywieraniu nacisku 71 .<br />

Do zachowań korupcyjnych należą również<br />

te działania, które mają na celu wywieranie nacisków,<br />

wpływów czy też podejmujące przedsięwzięcia<br />

polegające na stosowaniu praktyk<br />

lobbingu. Korupcja, oprócz łapówkarstwa,<br />

wyrażona jest w podejmowaniu przestępczych<br />

działań w biznesie. W tym miejscu należy<br />

przyjrzeć się aktorom polityki Stanów Zjednoczonych.<br />

W XIX wieku polityka Stanów<br />

Zjednoczonych usadowiona była w kapitalizmie,<br />

który wywoływał nieprzychylne nastawienie<br />

opinii publicznej. Powstały kierunek<br />

działania polityczno-gospodarczego sprzyjał<br />

praktykom monopolistycznym, które w całej<br />

rozciągłości wykorzystywane były przez potentatów<br />

handlowych takich jak Rockefeller 72 –<br />

w dziedzinie zaopatrzenia w ropę naftową, czy<br />

Carnegiego 73 – w dziedzinie stali. Oczywiście,<br />

oprócz wymienionych przedsiębiorców istniała<br />

władza różnych magnatów kolejowych,<br />

bankowych i finansowych. Coraz większe<br />

społeczne niezadowolenie wymuszało zmianę<br />

systemową, która by ograniczyła przerażającą<br />

pauperyzację społeczeństwa oraz dystrybucję<br />

dóbr. Skala niezadowolenia społecznego<br />

w Europie na kapitalizm doprowadziła do rewolucji,<br />

a w Stanach Zjednoczonych powzięto<br />

pracę nad rozwiązaniami prawnymi 74 . Zjawisko<br />

praktyk monopolistycznych wywoływało<br />

i wywołuje szerokie przekonanie o jego niszstępnym<br />

okresie Polignac kontynuował zamysł<br />

kupowania przychylności, czego wyrazem<br />

było zawarcie zobowiązań z dalszymi przedstawicielami<br />

szlachty, w tym ze Stanisławem<br />

Herakliuszem Lubomirskim 66 .<br />

Sytuacja społeczno polityczna wpływała na<br />

postrzeganie zachowań korupcyjnych, które<br />

notowały wzrost lub upadek. W okresie Konstytucji<br />

3 maja nastąpiło zmniejszenie praktyk<br />

łapówkarskich, czego wyrazem była m.in.<br />

odmowa przyjęcia przez Sejm Wielki 400 tys.<br />

złotych od mieszczan warszawskich, z uwagi<br />

rozpatrzenie owej propozycji jako wyrazu korupcji.<br />

Praktyki propagowane przez zaborców<br />

wywarły piętno na funkcjonowaniu II Rzeczpospolitej.<br />

Z objęciem władzy przez Józefa<br />

Piłsudskiego wiązano nadzieję na zaprowadzenie<br />

ładu i porządku, w tym miano rozprawić<br />

się z korupcją i przekupstwem, co jednak nie<br />

nastąpiło 67 . Metodą na zaprowadzenie ładu<br />

i ukrócenie praktyk korupcyjnych miała być<br />

ustawa z dnia 30 stycznia 1920 roku 68 , która<br />

obowiązywała w przedmiocie odpowiedzialności<br />

urzędników za przestępstwa popełnione<br />

z chęci zysku. Wprowadzony akt traktował<br />

łapownictwo jako zbrodnię. Dowodem jest zapis<br />

art. 2 pkt 1 cytowanej ustawy, traktujący, iż<br />

urzędnik winny przyjęcia podarunku lub innej<br />

korzyści majątkowej, bądź obietnicy takiego<br />

podarunku lub korzyści majątkowej, danych<br />

w zamiarze skłonienia go do pogwałcenia<br />

obowiązków urzędowych lub służbowych,<br />

albo żądania takiego podarunku lub korzyści<br />

majątkowej, będzie karany karą śmierci przez<br />

rozstrzelanie. Dalsze zapisy niniejszej ustawy<br />

równie restrykcyjnie traktowały urzędniczą<br />

nieuczciwość 69 .<br />

Problem korupcji dotyczy nie tylko wymiany<br />

dóbr, jest on wykładnią wszelkich zachowań,<br />

zarówno karalnych jak i nieetycznych,<br />

ale zazwyczaj działanie lub zaniechanie ukierunkowane<br />

jest na uzyskanie korzyści majątkowych<br />

lub osobistych. Korzyści takowe można<br />

osiągnąć w najdoskonalszy sposób, jakim<br />

jest sprawowanie władzy, która niesie za sobą<br />

odpowiednie przywileje i legitymację wszechobecnego<br />

monopolu.<br />

Zdaniem Marii Jarosz korupcja wyrażona<br />

jest przestępczymi zachowaniami, tj. łapownictwo,<br />

nepotyzm, płatna protekcja, organizowanie<br />

przetargów z pominięciem obowiązujących<br />

procedur (w sposób rozstrzygający na korzyść<br />

danego oferenta), czy też wykorzystywanie po-<br />

1

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!