1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

More documents

Recommendations

Info

Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y K O R U P C Y J N Y 17 stało z opieki państwa, którą zapewniały sobie za pomocą przekupstwa aparatu urzędniczego. Praktyka ta przyczyniła się do wytworzenia powiązań pomiędzy wpływami politycznymi i zbrodnią 86 . Korupcja ma też miejsce w sporcie. Skala oszustw w polskim futbolu jest olbrzymia, ponieważ dotyczy ona już rozgrywek na poziomie meczy w ligach juniorów. Nawet spektakularne zatrzymania i wielomiesięczne śledztwa nie ograniczają tego typu zachowań 87 . Korupcja w polskiej piłce nożnej jest efektem działania zorganizowanej grupy, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na wręczaniu lub przyjmowaniu korzyści, zgodnie z przyjętym podziałem ról i zadań 88 . Rozmiary zjawiska korupcji dotykają sfery nauki, której osiągnięcia sto lat temu wykraczałyby poza ludzką wyobraźnię. Artur Filipowicz wskazuje na problem biokorupcji, która występując w obszarze biopolitycznym jest zjawiskiem nowym. Z całą odpowiedzialnością należy jednak zaznaczyć, iż jest ona składową kilku kategorii korupcji: gospodarczej, politycznej, legislacyjnej, koncesyjnej oraz korupcji w dotyczącej zamówień publicznych. Najczęstszą formą tego zjawiska będzie biokorupcja wertykalna, mająca miejsce w sytuacji korumpowania urzędników państwowych, wykonujących powierzone im obowiązki w sektorach: biogospodarczym i biolegislacyjnym, które w szczególny sposób uzależnione są od decyzji politycznych. Wertykalna odmiana biokorupcji występuje w sektorze biogospodarczym i polega na pozyskaniu przychylności urzędników państwowych dla wdrożenia właściwych projektów oferowanych przez konkretne firmy bioetyczne. Innym rodzajem tego rodzaju korupcji są przypadki, w których urzędnicy domagają się korzyści od zainteresowanych grup biointeresu za ich przychylność 89 . 1.2. Lobbing polityczny Zjawiskiem cechującym korupcję polityczną jest także lobbing, który jest korzystną metodą wpływania na decyzje podmiotów decyzyjnych. Jednak musi być to lobbing usadowiony w granicach legalności, tzn. działający według obowiązujących norm prawnych. Z reguły jednak lobbing uprawiany na gruncie gospodarczym i politycznym charakteryzuje się zachowaniami przestępczymi, wywierając presje i naciski nie zgodne z prawem 90 . Lobbing jest pojęciem trudnym do zdefiniowania ze względu na skalę podejmowanych działań rzecznictwa poszczególnych interesów. Definiując przedmiotowe zjawisko, należy więc przytoczyć jego wielorakie znaczenia, które posiadają cechy wspólne. Lobbing jest działaniem skierowanym na informowanie polityków o poglądach różnych grup interesów i na skłonienie polityków do przygotowania określonych projektów ustaw lub też do głosowania zgodnego z interesem tych grup. Działania lobbingowe prowadzone są przez grupy interesu, a ich metody są zróżnicowane. Do metod tych należy zaliczyć działania czysto informacyjne, które z oczywistych względów nie powodują sprzeciwu, ponieważ pożądane jest aby ustawodawca znał problemy społeczeństwa i to jak dane zmiany wpłyną na sytuację społeczną. Jest jednak druga, ekstremalna odmiana lobbingu, która nacechowana jest stosowaniem metod kryminalnych jak łapówkarstwo czy szantaż. Pomiędzy wymienionymi metodami lobbingu usadowiona jest trzecia metoda, polegająca na wsparciu finansowym działań politycznych, co zgodnie z opinia panującą w wielu krajach nie musi być zabronione, lecz powinno się doczekać regulacji prawnej 91 . Według Małego słownika politologii lobbing to wywieranie wpływu na decyzje władzy państwowej, służące zabezpieczeniu interesu jednostki, grup czy instytucji. Lobbing to wywieranie wpływu politycznego zarówno na przedstawicieli władzy państwowej, jak i reprezentantów władzy ustawodawczej i wykonawczej 92 . Zdaniem Franciszka Mleczko to świat biznesu wyznaczył pewne formy korupcji, przyjmując, iż w biznesie korupcji nie ma – jest lobbing. „Lobbing na początku postrzegany był jako dopuszczalność pozaparlamentarnego wpływu na władzę, w celu realizacji założonych interesów, potem jako legalność działalności firm reklamujących te grupowe interesy, wreszcie jako legalne i półformalne oddziaływania na rzecz różnych kierunków rozwoju” 93 . Rzecznictwo interesów definiowane może być jako pewnego rodzaju „zestaw technik wpływania na proces decyzyjny”, który polega na przekonywaniu przedstawicieli władz państwowych do określonych rozwiązań prawnych, administracyjnych, problemowych itp. International Encyklopedia of Public Policy and Administration ujmuje zagadnie lobbingu 1
18 A. Hussein J. BIL korupcja MECHANIZMY jako KORUPCJOGENNE instrument uprawiania – cztery polityki grzechy główne władz publicznych 1 jako stymulowanie i transmisję komunikacji przez ludzi, którzy dążą do skutecznego wpływania na procesy decyzyjne w państwie 94 . Waldemar Żebrowski wskazuje, iż grupy interesu są niezwykle istotnym elementem systemu politycznego, ponieważ są one ogniwem pośredniczącym pomiędzy obywatelami (ich interesami) a władzą. Mechanizm wywierania wpływu na władzę jest pożądanym elementem demokracji, ponieważ zachęca obywateli do aktywnego udziału w polityce oraz wytwarza poczucie współodpowiedzialności za państwo. Lobbing umożliwia nadto obywatelom prowadzenie dialogu z państwem oraz jest narzędziem do dostarczenia wiedzy specjalistycznej i prezentowania argumentów wyodrębnionej zbiorowości 95 . Nobilitacją lobbingu jest lobbing polityczny, charakteryzujący się działaniem grup interesu wywierających naciski polityczne na organy państwa w celu uzyskania zaplanowanych decyzji. Działania takie skierowane są przede wszystkim na legislatywę. Omawiane zjawisko to także układ powiązań instytucjonalnych, służących przekazywaniu informacji pomocnych przy wywarciu wpływu na teść rozwiązań legalistycznych. Lobbing jest narzędziem promocji biznesowej, które wpływa na proces decyzyjny władz państwowych przy rozwiązaniu określonych problemów. W marketingu polega on na docieraniu, a następnie przekonywaniu ciał ustawodawczych i innych urzędników do określonych zachowań prawnych i administracyjnych. Polscy badacze uważają, iż lobbing jest działaniem, którego celem jest wywarcie wpływu na organy publiczne w zakresie: stanowienia prawa, kształtowania polityki państwa, przyjmowania planów lub programów strategicznych, w tym również lokalnych, rozstrzygania sporów, z wykluczeniem sporów rozstrzyganych przez organy wymiaru sprawiedliwości, mianowania na stanowiska, wydawania koncesji lub zezwoleń, zwalniania lub ograniczania obowiązków publicznoprawnych, gwarantowania kredytów, jak i wydawania innych decyzji administracyjnych. W literaturze polskiej odnajdujemy, iż rzecznictwo interesów można określić jako zdolność do przekonania decydenta do wydania decyzji czy też zajęcia stanowiska w taki sposób, którego by się nie podjął bez interwencji lobbisty 96 . Rzecznictwo interesów to także promowanie pomysłów w celu wywarcia wpływu na określone decyzje lub działania 97 . Lobbing w Europie jest powszechną praktyką i jest zupełnie legalny. Jego celem jest umożliwienie każdemu obywatelowi, czy jakiemuś innemu podmiotowi działającemu w jego imieniu, zwrócenie się do unijnych instytucji w sprawach dotyczących jego interesu 98 . Michel Bongrand, francuski specjalista od wizerunku, postrzega lobbing jako prowadzenie pewnego rodzaju kampanii na rzecz danej grupy ekonomicznej wobec klasy politycznej czy też przedstawicieli administracji. M. Bongrand twierdzi, iż należy zawsze wykazywać partnerom, że działania zmierzają do umotywowania słuszności żądania grupy, na rzecz jej dowartościowania, wskazanie jej interesów ma tylko jeden cel. W polityce należy służyć dobru publicznemu. Pierr Servan-Schreiber postrzega owe zjawisko jako obronę i reprezentowanie interesów osoby prywatnej wobec państwa, które to muszą podjąć decyzje powodujące zmiany w otoczeniu ekonomicznym, prawnym lub finansowym klienta, w sposób dla niego korzystny lub nie. W maju 2007 roku Parlament Europejski przyjął rezolucję, na podstawie której określono ramy działalności lobbistów w instytucjach europejskich. W tym celu przyjęto definicje lobbingu określające omawiane zjawisko jako „działania mające na celu wywarcie wpływu na politykę i na podejmowanie decyzji przez instytucje Unii Europejskiej”. Krzysztof Jasiecki określa lobbing jako specyficzne narzędzie promocji biznesowej podobne do public relations i marketingu. Idąc dalej autor skłania się porównaniu omawianego zjawiska do konsultingu lub doradztwa 99 . Z uwagi na istnienie wielu definicji lobbingu, koniecznym wydaje się być wyodrębnienie cech wspólnych proponowanych rozwiązań terminologicznych. Z pewnością rzecznictwo interesów polega na wywieraniu wpływu na procesy decyzyjne w instytucjach władzy państwowej, przekonywaniu, dostarczaniu i pozyskiwaniu informacji, w celu promocji pewnych decyzji, działań lub rozwiązań, a adresatami działań lobbystów są głównie decydenci władzy publicznej 100 . Lobbing nie jest zjawiskiem nowym, ponieważ istniało już przynajmniej od czasu wyłonienia się zorganizowanych stosunków społecznych w ramach państwa. W myśl demokracji bezpośredniej (starożytna Grecja), każdy obywatel mógł osobiście przedstawić swoje żądania lub postulaty przed zgromadze-
Page 2 and 3: 1 1A(4) Prace doktorskie WARSZAWA 2
Page 4 and 5: Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y
Page 68 and 69:
Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y
Page 70 and 71:
Page 72 and 73:
Page 74 and 75:
Page 76 and 77:
Page 78 and 79:
Page 80 and 81:
Page 82 and 83:
Page 84 and 85:
Page 86 and 87:
Page 88 and 89:
Page 90 and 91:
Page 92 and 93:
Page 94 and 95:
Page 96 and 97:
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Page 102 and 103:
Page 104 and 105:
Page 106 and 107:
Page 108 and 109:
Page 110 and 111:
Page 112 and 113:
Page 114 and 115:
Page 116 and 117:
Page 118 and 119:
Page 120 and 121:
Page 122 and 123:
Page 124 and 125:
Page 126 and 127:
Page 128 and 129:
Page 130 and 131:
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Page 140 and 141:
Page 142 and 143:
Page 144 and 145:
Page 146 and 147:
Page 148 and 149:
Page 150 and 151:
Page 152 and 153:
Page 154 and 155:
Page 156 and 157:
Page 158 and 159:
Page 160 and 161:
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Page 174 and 175:
Page 176 and 177:
Page 178 and 179:
Page 180 and 181:
Page 182 and 183:
Page 184 and 185:
Page 186 and 187:
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Page 192 and 193:
Page 194 and 195:
Page 196 and 197:
Page 198 and 199:
Page 200 and 201:
Page 202 and 203:
Page 204 and 205:
Page 206 and 207:
Page 208 and 209:
Page 210 and 211:
Page 212 and 213:
Page 214 and 215:
Page 216 and 217:
Page 218 and 219:
Page 220 and 221:
Page 222 and 223:
Page 224 and 225:
Page 226 and 227:
Page 228 and 229:
Page 230 and 231:
Page 232 and 233:
Page 234 and 235:
Page 236 and 237:
Page 238 and 239:
Page 240 and 241:
Page 242 and 243:
Page 244 and 245:
Page 246 and 247:
Page 248 and 249:
Page 250 and 251:
Page 252 and 253:
Page 254 and 255:
Page 256 and 257:
Page 258 and 259:
Page 260 and 261:
Page 262 and 263:
Page 264 and 265:
Page 266 and 267:
Page 268 and 269:
Page 270 and 271:
Page 272 and 273:
Page 274 and 275:
Page 276 and 277:
Page 278 and 279:
Page 280 and 281:
Page 282 and 283:
Page 284 and 285:
Page 286 and 287:
Page 288 and 289:
Page 290 and 291:
Page 292 and 293:
Page 294 and 295:
Page 296 and 297:
Page 298 and 299:
Page 300 and 301:
Page 302 and 303:
Page 304 and 305:
Page 306 and 307:
Page 308 and 309:
Page 310 and 311:
Page 312 and 313:
Page 314 and 315:
Page 316 and 317:
Page 318 and 319:
Page 320 and 321:
Page 322 and 323:
Page 324 and 325:
Page 326 and 327:
Page 328 and 329:
Page 330 and 331:
Page 332 and 333:
Page 334 and 335:
Page 336 and 337:
Page 338 and 339:
Page 340 and 341:
Page 342 and 343:
Page 344 and 345:
Page 346 and 347:
Page 348 and 349:
Page 350 and 351:
Page 352 and 353:
Page 354 and 355:
Page 356 and 357:
Page 358 and 359:
Page 360 and 361:
Page 362 and 363:
Page 364 and 365:
Page 366 and 367:
show all

1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?