1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

More documents

Recommendations

Info

Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y K O R U P C Y J N Y 33 wchodzące w zakres zawodowej działalności lobbingowej bez wpisu do rejestru 166 . W grudniu 2010 roku odbyło się spotkanie Szefa Kancelarii Sejmu z przedstawicielami firm lobbingowych. Przedmiotem spotkania była sytuacja prawna podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową, w odniesieniu do ograniczenia dostępu do procesu stanowienia prawa na posiedzeniach podkomisji. W toku rozmów zwrócono uwagę na nierówność praw podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową, w stosunku do osób reprezentujących organizacje zawodowe i społeczne, ekspertów Komisji i innych podmiotów zapraszanych do udziału w pracach podkomisji, które posiadają możliwość do wywierania wpływu na kształt stanowionego prawa. Dodatkowo zwrócono uwagę, iż praca w podkomisjach ma charakter merytoryczny, więc obowiązujący przepis (zakazujący udziału lobbistów w posiedzeniach podkomisji) jest nieuzasadniony i ogranicza możliwości prowadzenia pracy zawodowej. Zdaniem lobbystów umożliwienie im udziału w pracach podkomisji przyczyniłoby się do transparentności procesu legislacyjnego. W wyniku przeprowadzonego spotkania Szef Kancelarii Sejmu w formie notatki służbowej poinformował przewodniczącego Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich o zgłaszanych przez lobbystów propozycjach. W podsumowaniu należy zauważyć, iż ilość podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową na terenie Sejmu w 2010 roku uległa zmniejszeniu – w porównaniu do 2009 roku. Dodatkowo zmniejszyła się liczba posiedzeń komisji, w których udział brali przedstawiciele tych podmiotów (z 45 w 2009 roku do 31 w 2010 roku), a także liczba posiedzeń, na których osoby wykonujące działalność lobbingową uczestniczyły aktywnie (z 7 w 2009 roku do 4 w 2010 roku). Żaden z lobbistów w analizowanym okresie nie skorzystał z prawa złożenia do komisji regulaminu Sejmu dokumentów zawierających propozycje rozwiązań prawnych oraz ekspertyz i opinii prawnych 167 . W 2011 roku ustawodawca przygotował kolejne akty prawne odnoszące się do instytucji lobbingu. Pierwszą z nich jest Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 lipca 2011 roku w sprawie zmiany Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Uchwała wprowadza zmiany czysto techniczne, dotyczące przede wszystkim trybu zgłoszenia i rejestracji podmiotu wykonującego zawodową działalność lobbingową 168 . Kolejnym aktem prawnym jest Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 czerwca 2011 roku w sprawie rejestru podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową. Podobnie jak wymieniona powyżej uchwała, rozporządzenie odnosi się do technicznych regulacji w zakresie określenia: sposobu zgłaszania i dokonywania wpisów oraz ich aktualizacji w rejestrze podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową, wzoru urzędowego formularza zgłoszenia, wzoru zaświadczenia o wpisie do rejestru oraz wysokości opłaty za wpis do rejestru. Rozporządzenie wskazuje m.in. przypadki będące podstawą do wykreślenia z rejestru podmiotu świadczącego zawodowe usługi lobbingowe. Tak więc do wykreślenia może dojść w dwóch przypadkach: na podstawie wniosku podmiotu wpisanego do rejestru lub osób upoważnionych do jego reprezentowania, czytelnie podpisanego, złożonego organowi prowadzącemu rejestr, wskazującego na zaprzestanie zawodowej działalności lobbingowej oraz w przypadku przekazania przez sąd prawomocnego orzeczenia zakazującego wykonywania zawodowej działalności lobbingowej 169 . W dniu 4 sierpnia 2011 roku ogłoszono tekst ustawy z dnia 13 maja 2011 roku o zmianie ustawy o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa. W znowelizowanej ustawie ujęto, iż Rada Ministrów zobowiązana jest do prowadzenia wykazu prac legislacyjnych Rady Ministrów, który obejmuje: projekty założeń projektów ustaw, projekty ustaw oraz projekty rozporządzeń Rady Ministrów. Dodatkowo wykaz zawiera w szczególności: 1) zwięzłą informację o przyczynach i potrzebie wprowadzenia rozwiązań, które planuje się zawrzeć w projekcie, 2) wskazanie istoty rozwiązań, które planuje się zawrzeć w projekcie, 3) wskazanie organu odpowiedzialnego za opracowanie projektu, 4) imię, nazwisko oraz stanowisko lub funkcję osoby odpowiedzialnej za opracowanie projektu, 5) wskazanie organu odpowiedzialnego za przedłożenie projektu Radzie Ministrów, 6) informację o rezygnacji z prac nad projektem, z uwzględnieniem przyczyny tej rezygnacji (w przypadku rezygnacji). 1
34 A. Hussein J. BIL korupcja MECHANIZMY jako KORUPCJOGENNE instrument uprawiania – cztery polityki grzechy główne władz publicznych 1 Przedstawiony wykaz udostępniany jest w Biuletynie Informacji Publicznej. Do wcześniej obowiązującej ustawy dodano zapis, iż Rada Ministrów, lub jej organ pomocniczy, może określić termin planowanego przyjęcia przez Radę Ministrów projektu, który został ujęty w tym wykazie. Rada Ministrów zobligowana została do przedstawiania, raz na pół roku, wykazu zawierającego spis projektów ustaw, co do których określono planowany termin ich przyjęcia przez radę Ministrów. Ustawa o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa doczekała się kolejnej nowelizacji. Należy jednak zaznaczyć, iż dokonane w niej zapisy (podobnie jak w przedstawionych powyżej aktach prawnych: rozporządzenie i uchwała) nie przynoszą wymiernych korzyści na rzecz transparentności stanowienia prawa, a jedynie sprowadzają się do uregulowań technicznych prowadzenia kolejnych wykazów oraz sposobu rejestracji podmiotów wykonujących zawodową działalność lobbingową 170 . Podobny zakres zmian w procesie stanowienia prawa zawiera Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 22 sierpnia 2011 roku w sprawie zgłaszania zainteresowania pracami nad projektami aktów normatywnych oraz projektami założeń projektów ustaw. Wskazane rozporządzenie określa tryb zgłaszania zainteresowania pracami nad projektem założeń projektu ustawy, projektem ustawy lub projektem rozporządzenia oraz wzór urzędowego formularza zgłoszenia zainteresowania pracami nad wymienionymi wcześniej projektami 171 . 1.3. Uregulowania międzynarodowe dotyczące korupcji Przedstawienie całościowego obrazu korupcji w świetle prawa międzynarodowego jest procesem złożonym i trudnym ze względu na wielość proponowanych definicji tego zjawiska w aktach prawnych Unii Europejskiej, konwencjach i innych regulacjach międzynarodowych 172 . Przeciwdziałanie i zwalczanie korupcji ma swoje początki w Wielkiej Brytanii, kiedy w 1792 roku uchwalono pierwszą ustawę antykorupcyjną, a w latach osiemdziesiątych XIX wieku zapoczątkowano prace nad stworzeniem mechanizmów zwalczania korupcji. Kolejnym krajem zainteresowanym przeciwdziałaniem korupcji były Stany Zjednoczone Ameryki. W 1883 roku Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił ustawę o służbie cywilnej, nazwaną od nazwiska jednego z pomysłodawców, ustawą Pendlentona. Ustawa ta regulowała system wyłaniania kandydatów na stanowiska w administracji cywilnej. Na mocy wskazanej regulacji powołano do życia Komisję Służby Cywilnej. Wskazane akty miały jednak zasięg lokalny i nie dotyczyły spraw międzynarodowych. Pierwszą międzynarodową inicjatywą walki z korupcją stał się ogłoszony w 1977 roku przez Międzynarodowa Izbę Handlową kodeks postępowania, który miał na celu ograniczenie rozmiarów wymuszeń i łapówek. Regulacja ta jednak nie znalazła uznania międzynarodowego kół gospodarczych. Dopiero w lutym 1997 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ umożliwiła tworzenie programów pomocy krajom rozwijającym się w walce z korupcją. W roku następnym Komitet Wykonawczy Programu Rozwoju ONZ przyjął dokument pod nazwą Zwalczanie korupcji dla poprawy rządzenia, który określił korupcję jako problem niewłaściwego rządzenia. W dokumencie tym podniesiono, iż ograniczenie korupcji ma kluczowe znaczenie dla eliminowania ubóstwa i wspierania trwałego rozwoju gospodarczego i społecznego 173 . Konieczność reagowania na zagrożenia i problemy, których źródłem jest korupcja wymogło na ustawodawcach wielu państw opracowanie międzynarodowych regulacji prawnych odnoszących się do zapobiegania praktykom korupcyjnym. W wyniku międzynarodowych uzgodnień wypracowano dokumenty zawierające wspólne wytyczne co do przeciwdziałania korupcji, którymi są: 1. Konwencja Narodów Zjednoczonych Przeciwko Korupcji, przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych, z dnia 31 października 2003 r.; 2. Cywilnoprawna Konwencja o Korupcji, sporządzona w Strasburgu w dniu 4 listopada 1999 roku; 3. Konwencja sporządzona na podstawie art. K.3 ustęp 2 litera c Traktatu o Unii Europejskiej, w sprawie zwalczania korupcji, w którą zaangażowani są urzędnicy Wspólnot Europejskich lub urzędnicy Państw Członkowskich Unii Europejskiej; 4. Konwencja sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej, o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich;
Page 2 and 3: 1 1A(4) Prace doktorskie WARSZAWA 2
Page 4 and 5: Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y
Page 84 and 85:
Nr 1A/2013 P R Z E G L Ą D A N T Y
Page 86 and 87:
Page 88 and 89:
Page 90 and 91:
Page 92 and 93:
Page 94 and 95:
Page 96 and 97:
Page 98 and 99:
Page 100 and 101:
Page 102 and 103:
Page 104 and 105:
Page 106 and 107:
Page 108 and 109:
Page 110 and 111:
Page 112 and 113:
Page 114 and 115:
Page 116 and 117:
Page 118 and 119:
Page 120 and 121:
Page 122 and 123:
Page 124 and 125:
Page 126 and 127:
Page 128 and 129:
Page 130 and 131:
Page 132 and 133:
Page 134 and 135:
Page 136 and 137:
Page 138 and 139:
Page 140 and 141:
Page 142 and 143:
Page 144 and 145:
Page 146 and 147:
Page 148 and 149:
Page 150 and 151:
Page 152 and 153:
Page 154 and 155:
Page 156 and 157:
Page 158 and 159:
Page 160 and 161:
Page 162 and 163:
Page 164 and 165:
Page 166 and 167:
Page 168 and 169:
Page 170 and 171:
Page 172 and 173:
Page 174 and 175:
Page 176 and 177:
Page 178 and 179:
Page 180 and 181:
Page 182 and 183:
Page 184 and 185:
Page 186 and 187:
Page 188 and 189:
Page 190 and 191:
Page 192 and 193:
Page 194 and 195:
Page 196 and 197:
Page 198 and 199:
Page 200 and 201:
Page 202 and 203:
Page 204 and 205:
Page 206 and 207:
Page 208 and 209:
Page 210 and 211:
Page 212 and 213:
Page 214 and 215:
Page 216 and 217:
Page 218 and 219:
Page 220 and 221:
Page 222 and 223:
Page 224 and 225:
Page 226 and 227:
Page 228 and 229:
Page 230 and 231:
Page 232 and 233:
Page 234 and 235:
Page 236 and 237:
Page 238 and 239:
Page 240 and 241:
Page 242 and 243:
Page 244 and 245:
Page 246 and 247:
Page 248 and 249:
Page 250 and 251:
Page 252 and 253:
Page 254 and 255:
Page 256 and 257:
Page 258 and 259:
Page 260 and 261:
Page 262 and 263:
Page 264 and 265:
Page 266 and 267:
Page 268 and 269:
Page 270 and 271:
Page 272 and 273:
Page 274 and 275:
Page 276 and 277:
Page 278 and 279:
Page 280 and 281:
Page 282 and 283:
Page 284 and 285:
Page 286 and 287:
Page 288 and 289:
Page 290 and 291:
Page 292 and 293:
Page 294 and 295:
Page 296 and 297:
Page 298 and 299:
Page 300 and 301:
Page 302 and 303:
Page 304 and 305:
Page 306 and 307:
Page 308 and 309:
Page 310 and 311:
Page 312 and 313:
Page 314 and 315:
Page 316 and 317:
Page 318 and 319:
Page 320 and 321:
Page 322 and 323:
Page 324 and 325:
Page 326 and 327:
Page 328 and 329:
Page 330 and 331:
Page 332 and 333:
Page 334 and 335:
Page 336 and 337:
Page 338 and 339:
Page 340 and 341:
Page 342 and 343:
Page 344 and 345:
Page 346 and 347:
Page 348 and 349:
Page 350 and 351:
Page 352 and 353:
Page 354 and 355:
Page 356 and 357:
Page 358 and 359:
Page 360 and 361:
Page 362 and 363:
Page 364 and 365:
Page 366 and 367:
show all

1 - Centralne Biuro Antykorupcyjne

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?