Ocena zachowania użytkowników platformy handlu C2C - E-mentor

metody, formy i programy kształceniaProcedury a wartości akademickie– środowiskowa dyskusjaTreść panelu dyskusyjnego pt. „Czy procedury działania instytucji akademickichsprzyjają wartościom etosu akademickiego?”, zorganizowanego podczas konferencji„Wartości i procedury w pracy akademickiej”.W dniu 11 marca 2008 roku w Szkole Głównej Handlowejw Warszawie odbyła się konferencja pt. Wartościi procedury w pracy akademickiej, pod patronatem PaństwowejKomisji Akredytacyjnej oraz Fundacji na rzeczNauki Polskiej. Konferencja była okazją do prezentacjiwyników i podsumowania grantu KBN pt. Wartościakademickie a jakość kształcenia i badań naukowych. Relacjepomiędzy aksjologicznym i proceduralnym podejściemdo pracy akademickiej, który realizował od 2005 rokumiędzyuczelniany zespół, pod przewodnictwem prof.Ewy Chmieleckiej 1 .W konferencji wzięli udział reprezentanci władzi pracownicy akademiccy, jak również przedstawicieleorganizacji społecznych i rządowych. Konferencjapodzielona została na trzy sesje, z których dwiepierwsze, tj. Etos akademicki oraz Regulatory pracyakademickiej: wartości a procedury zapewniania jakości,koncentrowały się na wystąpieniach omawiających poszczególneaspekty zrealizowanego badania oraz nadyskusjach wokół jego wyników. Część trzecia w całościpoświęcona została debacie zatytułowanej: Czyprocedury działania instytucji akademickich sprzyjają wartościometosu akademickiego? W panelu wzięli udział:moderator – prof. Janina Jóźwiak (przewodniczącaRady Fundacji na rzecz Nauki Polskiej), prof. AnnaZielińska-Głębocka (Państwowa Komisja Akredytacyjna,posłanka na Sejm RP), prof. Jerzy Woźnicki (prezesFundacji Rektorów Polskich) i prof. Stanisław Chwirot(przewodniczący Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnejw latach 1996–2006). W drugiej części debaty dopanelistów dołączyli uczestnicy konferencji.Obszerne fragmenty panelu dyskusyjnego publikujemyna łamach „e-mentora”.prof. Janina Jóźwiak – Tytuł panelu, tj. Czy procedurydziałania instytucji akademickich sprzyjają wartościometosu akademickiego? jest dla mnie osobiście nieco prowokacyjny.W pytaniu tym tkwi założenie, że istniejejakieś napięcie czy konflikt pomiędzy pojęciem etosuakademickiego a procedurami. Chociaż wydawałobysię, że procedury, które stanowią coś w rodzaju kodyfikacjireguł postępowania, powinny etos akademickiwspierać i budować. Być może jednak przestały przywiązywaćwagę do wartości etosu. Jeśli jakiś konfliktrzeczywiście istnieje, to jakie są jego przyczyny? Czyźródła tego napięcia są identyfikowalne?prof. Anna Zielińska-Głębocka – Chciałabym podzielićsię swoimi doświadczeniami z – już prawiesiedmioletniej – działalności w Państwowej KomisjiAkredytacyjnej, gdzie niejednokrotnie zastanawialiśmysię nad tym, czy pracować jeszcze intensywniejnad procedurami oceniania jakości. Mieliśmy jużwówczas przepisy prawne – Prawo o szkolnictwiewyższym oraz stosowne rozporządzenia, któreszczegółowo określały nazwy kierunków, standardynauczania, warunki, jakie musi spełniać uczelnia,aby prowadzić dany kierunek. Zrodziło się jednakpytanie: czy to jest dla nas wystarczające i czy niepowinniśmy pracować nad własnymi procedurami. Podoświadczeniach z pierwszej kadencji doszliśmy downiosku, że warto zajmować się procedurami. Byłyone ukierunkowane oczywiście na jakość kształcenia,jednakże rodziły wątpliwość, jak tę jakość definiowaći badać oraz – co najważniejsze – jak podnieść kompleksowojakość produktu kształcenia. Przyjęliśmy,że oceniać będziemy cały, szeroko rozumiany proceskształcenia, czyli: jak przekazywana jest wiedza, jakąwiedzę oraz w jaki sposób studenci otrzymują, jakiewynoszą z uczelni umiejętności i postawy (czyli takżeto, co jest przedmiotem naszej debaty – wartościi etos – również w odniesieniu do studenta).Dosyć szczegółowo próbowaliśmy to wszystkoopisać i chcę powiedzieć, że dostrzegam pozytywnyskutek naszej ciężkiej pracy w PKA nad procedurami.Otóż w bardzo wielu uczelniach, które, powiedziałabym,niekoniecznie są uczelniami wiodącymi, etosakademicki zdecydowanie się podniósł. Okazałosię, że nasza działalność, czyli pomoc proceduralna,tłumaczenie, na czym polega jakość oraz na czympolegają wewnętrzne systemy oceny jakości, mająsens i że to wszystko pomaga utrzymać przynajmniejminimalny poziom jakości kształcenia.1Zespół aplikujący grantu stanowili: prof. Ewa Chmielecka, prof. Adam Węgrzecki, prof. Maria Wójcicka, prof. ElżbietaFirlit, prof. Marek Witkowski, prof. Bohdan Macukow, Marcin Dąbrowski.6 e-mentor nr 2 (24)