Ocena zachowania użytkowników platformy handlu C2C - E-mentor

Open Innovation – nowe podejście w procesach innowacji– od około 100 osób w 1992 do około 500 tysięcyw 1994 roku 17 .W pierwszych latach prace nad systemem prowadzonebyły w dosyć spontaniczny sposób, bez szczególnejorganizacji i strukturyzacji pracy. Studenci orazinni entuzjaści skupieni wokół wspólnej idei pisaliprogram, poświęcając swój wolny czas, by w końcuL. Torvalds łączył niemal wszystkie poprawki i rozwinięciabez niczyjej pomocy.Od samego początku L. Torvalds był lideremtego projektu. Bardzo szybko jego rola zaczęłakoncentrować się bardziej na koordynowaniuprojektu, ocenianiu kolejnych elementów pracyczy rozsądzaniu spornych kwestii niż pisaniu kodukolejnych nitek programu. Najistotniejsze jednakjest, iż jego pozycja w całej społeczności miała sweźródło w charyzmie oraz merytorycznych umiejętnościachL. TorvaldsaJuż od początku istnienia społeczności pracującejnad Linuksem można zauważyć, że najważniejsząjej cechą jest merytokracja. Obecnie, gdy projektrozrósł się do takich rozmiarów, że L. Torvalds samnie jest w stanie podejmować wszystkich decyzji,delegowane one zostały na osoby o największymwkładzie w rozwój systemu, cieszących się najwyższąreputację wśród innych członków społeczności.Niemniej, w trudnych sytuacjach, czy też w przypadkupodejmowania decyzji o wypuszczeniu na rynek,L. Torvalds nadal pozostaje autorytetem.W jaki sposób funkcjonuje obecnie ten fenomen?Ile pozostało z pierwotnych ideałów wolnego dostępudo kodu źródłowego, bezpłatnego oprogramowania,woluntarystycznego zaangażowania grona entuzjastówdążących do stałego ulepszania i rozwijaniasystemu? I w końcu najważniejsze pytanie: czy tenmodel biznesu może przynieść zyski?Choć model grupy entuzjastów poświęcającychswój wolny czas na tworzenie, udoskonalanie i rozwijanienowego produktu nie odszedł zupełniew przeszłość – nadal bowiem setki programistów nacałym świecie pracują nad kolejnymi usprawnieniamisystemu czy udoskonaleniem jądra do wersji 2.8 – tojednak do projektu już przed kilku laty włączyły sięnajwiększe światowe firmy informatyczne. Obecniegłówny trzon społeczności pracującej nad Linuksemstanowi zespół programistów-następców L. Torvaldsa(wraz z nim samym) w większości zatrudnionychprzez firmy technologiczne, takie jak IBM, HP, Intel.Ich zadaniem jest nadzorowanie i koordynowanierozwoju kilku priorytetowych projektów 18 . Firmywłączające się w rozwój Linuksa nie tylko zapewniająwynagrodzenie programistom pracującym nad tymprojektem, ale również dostarczają niezbędne narzędziatechnologiczne, wsparcie marketingowe, a częstodelegują do tych prac także swoich pracowników.W celu zapewnienia odpowiedniej priorytetyzacjiprac istnieje także swoisty zarząd pomagający podejmowaćdecyzje o kierunkach dalszego rozwojuLinuksa.Czy w świetle przedstawionych powyżej faktówLinux Inc. nie przypomina jednak tradycyjnej firmy?Zdecydowanie nie. Linux Inc. nie ma siedziby, nie maCEO, nie publikuje raportów rocznych. Nie jest pojedyncząfirmą. Przypomina bardziej wspólne, kooperatywneprzedsięwzięcie, w ramach którego pracownicykilkunastu firm wraz z tysiącami indywidualnychprogramistów wspólnie pracują nad usprawnieniemi rozwojem systemu 19 .Ponadto społeczność ta – jak podkreślają jejczłonkowie – nie doświadczyła dotychczas znaczącychkonfliktów. Sporne kwestie dotyczą na przykładkolejnych rozwiązań zaistniałych problemów (w systemierozwiązywane są w oparciu o argument jakości,efektywności i niezawodności danego rozwiązania).W sytuacjach zaś, gdy oba wypracowane rozwiązaniasą równie efektywne, ostateczna decyzja dotyczącaimplementacji podejmowane jest przez lidera.W rezultacie mamy do czynienia z kształtowaniemsię wyjątkowo kooperatywnej, merytokratycznejkultury otwartej społeczności, w której uczestniczyćmogą dowolne osoby oraz firmy, zaś ci, którzy mająw niej najwięcej (merytorycznie) do zaoferowaniamogą liczyć na uznanie ze strony innych uczestnikóworaz znaczące role na forum społeczności.Gdzie firmy angażujące się w projekt open sourcemogą dopatrywać się źródeł dochodów, skoro systemz założenia może być wykorzystywany bezpłatnie, jakstanowi licencja GPL 20 , na podstawie której udostępnianyjest Linux?Firmy zaangażowane w Linux Inc. można podzielićna trzy grupy, z których każda w inny sposób komercjalizujeswój wkład w rozwój systemu:! promotorzy kolejnych „dystrybucji” 21 Linuksa– wprawdzie podstawowa wersja Linuksa jest17J. Lerner, J. Tirole, The Simple Economics of Open Source, grudzień 2000, [maszynopis].18Charakterystyczną cechą projektów open source jest bowiem dezagregacja ich na ściśle definiowane podprojekty.19S. Hamm, Linux Inc, „BusinessWeek” 2005, nr 31/01.20Licencja GPL (General Public Licence) oznacza możliwość bezpłatnego kopiowania, użytkowania i rozpowszechnianiabinariów, jednak pod warunkiem, iż rozprowadzane są wraz z kodem źródłowym (dotyczy to także wersjikomercyjnych Linuksa).21Dystrybucje Linuksa są zbiorem gotowych do instalacji, prekompilowanych pakietów; zawierają one narzędziado instalacji i deinstalacji pakietów, jądro, ale także wiele programów usługowych, narzędzia do zarządzania systemamiplików, tworzenia i obsługi kont użytkowników, zarządzania siecią itp. Różnią się one sposobem przygotowaniasystemu, mechanizmami łączącymi pakiety w jedną całość, programem instalacyjnym, przeznaczeniem orazrodzajem i liczbą dołączanych programów. Głównymi dystrybucjami Linuksa są obecnie: Slackware – dystrybucjaniekomercyjna, Debian – dystrybucja niekomercyjna, Mandrake – dystrybucja niekomercyjna, Red Hat – dystrybucjakomercyjna, Caldera – dystrybucja komercyjna, SuSe – dystrybucja komercyjna, PLD – dystrybucja niekomercyjna,Gentoo – dystrybucja niekomercyjna.kwiecień 2008 67