HMP 74

Tygrysi rytuał
Dopiero co miałem okazję spotkać się z Praying Mantis, a już za horyzontem
kolejną płytę przygotowały dla nas inne legendy NWOBHM - Tygers of
Pan Tang. O ich nadchodzącym albumie, jak i o innych około muzycznych sprawach
miałem okazję porozmawiać z ich liderem i gitarzystą - Robem Weirem.
HMP: Cześć, naprawdę się cieszę, że mogę z
tobą porozmawiać. Możemy zacząć?
Robb Weir: Czekaj!… Tak, proszę, musiałem
się napić. (śmiech)
Skoro mówimy o rzeczach związanych z nowym
albumem, dzięki internetowi łatwiej
jest znaleźć muzykę z czasów eksplozji NW
OBHM, mamy zespoły jak Virtue czy Jaguar,
które stały się rozpoznawalne dzięki internetowi,
kapele nie tylko z Wielkiej Brytanii,
ale też z USA wróciły na scenę i dalej
grają. Czy mógłbyś polecić jakieś zespoły, z
którymi na przykład dzieliłeś scenę w tamtych
czasach, może takie, które nie dostały
się do wielkiej wytwórni, nie zdobyły wielkiego
rozgłosu?
O kurde. Naprawdę sporo zespołów wspierało
Tygersów. Tytan zaczynał wtedy grać na dużych
trasach. Był też brytyjski zespół o nazwie
Alcatraz...
Przechodząc do waszego najnowszego albumu,
bo wydajecie swój album "Ritual" pod
koniec listopada - słyszałem go już i parę kawałków
mi się spodobało już przy pierwszym
odsłuchu, co jest imponujące, bo nie zawsze
zdarza mi się, że zapamiętuję utwór za pierwszym
razem. Który kawałek z tej płyty jest
twoim ulubionym, z którego jesteś najbardziej
dumny?
Ze wszystkich. To tak jakby zapytać, które
dziecko jest twoim ulubionym. Jestem tak
Przyznam, że "Damn You" jest moim faworytem.
Jakieś szanse, żeby zobaczyć was
w Polsce? Pytam, ponieważ idę na przykład
na Praying Mantis, więc może też za jakiś
czas na Tigers Of Pan Tang?
Tak, rozważamy granie w Polsce, mamy nadzieję,
że będzie to na początku albo w połowie
nowego roku. Gramy w Dusseldorfie z
Saxon w marcu, więc może uda nam się zagrać
wtedy więcej koncertów.
W takim razie mam nadzieję, że uda nam się
ściągnąć was do Polski. Pozostając w temacie
koncertów w Polsce - macie jakieś wspomnienia
związane z waszym pobytem w
Polsce w czasie waszych wcześniejszych
występów?
Powiem o tym, co dobrze zapamiętałem - o
Polakach, byli niesamowicie przyjaźni i życzliwi
wobec nas. Zawsze przyjemnie jest zagrać
gdzieś, gdzie długo cię nie było, a Polska i tak
jest wspaniałym krajem, więc bardzo chętnie
wrócimy i damy przynajmniej kilka koncertów
w większych miastach.
Dobrze to słyszeć, będę o to zabiegał. Byliście
w Polsce, ale czy macie takie miejsca czy
kraje, gdzie chcielibyście zagrać, ale jeszcze
nie było wam dane?
Tygersi wciąż grają w coraz to nowych miejscach,
w których wcześniej nas nie było. Za rok
zagramy na dużym festiwalu w mieście Meksyk
na torze wyścigowym, gramy też na dużym
festiwalu w czerwcu w Madrycie, potem
chyba w Australii w październiku przyszłego
roku, dzieje się sporo różnych rzeczy. W zasadzie
chciałbym zagrać w Rosji, nigdy tam
nie byłem, a chyba by mi się podobało, no i
chciałbym też dać koncert na Islandii.
(śmiech)
Przede wszystkim bardzo ci dziękuję za
możliwość przeprowadzenia tego wywiadu,
ponieważ to dla mnie zaszczyt, że mogę porozmawiać
z najlepszym - według mnie - gitarzystą
NWOBHM. Zacznijmy od całego
tego nowego albumu. Świętujemy 40 lat ruchu
NWOBHM i wiele zespołów dodaje do
swoich setlist rzadkie utwory, żeby upamiętnić
swoje początki. Czy wy również planujecie
jakieś unikalne wałki na koncertach z tej
okazji?
Na koncertach i tak gramy trzy-cztery takie
utwory. W środku naszego nowego singla,
"White Lines", jest nagrana na nowo wersja
"Don't Touch Me There", który był naszym
pierwszym singlem w 1979 roku. W tym roku
obchodzi 40 lat! Są tam cztery solówki gitarowe
- ja gram tą pierwszą, Fred Purser (gitarzysta
w latach 1982-1983) gra tą drugą,
Mick (Crystal) gra trzecią, a Soren Andersen
(producent) gra czwartą solówkę. To takie
świętowanie ówczesnej duszy, granie "Don't
Touch Me There" na żywo.
To naprawdę nieźle. Wydaję mi się, że nawet
mam ten oryginalny singiel z tamtych
czasów, ale nie pamiętam, bo mam dość dużą
kolekcję, ale na pewno mam te pierwsze single
na winylu.
No, fajnie!
Foto: Tygers Of Pan Tang
dumny z tej płyty, z tego jak wyszła, że wszystkie
kawałki są super.
Jakiś czas temu przeprowadzałem wywiad z
Chrisem Impellitterim, i powiedział to samo
o swojej nowej płycie - nie mógł wybrać jednego
wałka, co dla mnie jest zrozumiałe.
Mówiąc o nowej płycie, czy macie plany na
koncerty na zbliżającej się trasie i czy zamierzacie
uwzględnić w tym Polskę? Byliście
tutaj chyba dwa lata temu na Metal Mania
Festival i dziesięć lat temu na koncercie klubowym.
Jakie kawałki z najnowszej płyty
przygotowalibyście dla nas?
W nowym secie są "White Lines", obecny singiel,
"Damn You", które zostanie wydany 25
dnia tego miesiąca i będzie drugim singlem,
oraz "Destiny", które będzie trzecim singlem.
To ciekawe wybory.
Chcielibyśmy też zagrać w Polsce, bo to takie
super miejsce. Przepraszam, jeśli źle to wymówię,
ale to miasto to Katowice?
Tak, tam była MetalMania.
No tak, to naprawdę fantastyczne miejsce,
uwielbiam je.
Byłem w Anglii jakieś dwa czy trzy tygodnie
temu, bo moi znajomi dawali swój pożegnalny
występ i myślę, że wybieranie się w miejsca,
które są mocno odmienne to fajna rzecz.
Kiedy mówiłeś o Rosji i Islandii, było to dla
mnie zrozumiałe, ponieważ to inny klimat,
inna kultura…
Tak, dobrze jest czasem - czasem! - wyjść ze
swojej strefy komfortu i zrobić coś nieco eksperymentalnego.
Zgadzam się - i zrobić przy tym coś innego
niż to, do czego jesteś przyzwyczajony. Zadając
kolejne pytanie - gdybyś nie miał limitu
czasowego i nie męczył się i miałbyś wybrać
utwór z twojej dyskografii, który gracie
na żywo rzadko albo nawet nigdy - który by
to był?
Hmm… Chyba "You Always See What You
Want" z albumu "The Cage". Przez 45 lat nie
graliśmy "Fireclown" z albumu "Wild Cat" - to
byłaby przygoda, z odkopywaniem tego
wszystkiego (śmiech).
No, może na jakąś specjalną okazję zagracie
cały album? Kto wie?
Tak, absolutnie, ale najpierw musiałbym się
16 TYGERS OF PAN TANG