Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

เมื่อการสืบสวนเสร็จสิ้นลง, สำนักงานอัยการต้องส่งผลการสืบสวนให้ผู้พิพากษาพิจารณา, พร้อมส่ง
เอกสารทั้งหมดที่รวบรวมในขั้นตอนการสืบสวนให้ด้วย. ในการพิจารณาคดีนัดพิเศษที่ทั้งทนายจำเลยและทนาย
โจทก์เข้าร่วมด้วย, ผู้พิพากษาต้องตัดสินว่าเงื่อนไขที่จำเป็นนั้นครบถ้วนพอที่จะนำคดีขึ้นสู่การพิจารณาในศาลหรือไม่
หรือจำเป็นต้องมีการสืบสวนเพิ่มเติม หรือควรจะมีการยกฟ้องคดี. คดีจะถูกนำขึ้นพิจารณาก็ต่อเมื่อผู้พิพากษา
คนแรกนี้พบว่าเงื่อนไขที่จำเป็นมีอยู่ครบถ้วน. ผู้พิพากษาในการพิจารณาคดีจะเป็นคนละคนจากคนที่ตัดสินว่าคดี
ควรเข้าสู่การพิจารณา.
ลักษณะจำเพาะอีกข้อหนึ่งของระบบกฎหมายอาญาอิตาลีซึ่งมีความแตกต่างอย่างชัดเจนจากประเทศอื่นๆ
(โดยเฉพาะระบบในประเทศที่พูดภาษาอังกฤษ) คือในอิตาลี เฉพาะบุคคลที่เป็นตัวคนเท่านั้นที่สามารถรับผิดใน
คดีอาญาได้.
ประมวลกฎหมายอาญาสามารถใช้ได้กับบุคคลที่เป็นตัวคนเท่านั้น. ไม่มีนิติบุคคลใดๆ (องค์กร, บริษัท,
สถาบัน, สมาคม หรือคณะบุคคล) ที่ถูกดำเนินคดีหรือถูกลงโทษทางอาญาได้.
บริษัทไม่สามารถถูกฟ้องร้องหรือถูกลงโทษข้อหาฆาตกรรมหรือทำร้ายสิ่งแวดล้อมได้; มีเพียงแต่บุคคลที่
เป็นผู้บริหารบริษัทในเวลาที่เกิดอาชญากรรมเท่านั้นที่ถูกฟ้องร้องหรือถูกลงโทษได้. อย่างไรก็ตาม, บริษัทและ
นิติบุคคลทั่วไปสามารถเข้าร่วมในกระบวนการพิจารณาคดีอาญาได้, ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะเหยื่อหรือฐานะหน่วยทาง
แพ่งที่รับผิดชอบต่ออันตรายที่ก่อโดยจำเลย. ในกรณีแรก, นิติบุคคลจะถือว่าอยู่ในสถานะของเอกชนในการฟ้องร้อง,
เหมือนเป็นบุคคลทั่วไป. ในกรณีที่สองและด้วยคำอนุญาตจากศาล, โจทก์เอกชนสามารถนำนิติบุคคลที่ต้องรับผิด
ชอบทางการเงินสำหรับความเสียหายที่ก่อโดยจำเลยที่เป็นบุคคลขึ้นสู่การพิจารณาคดีได้.
จะเห็นได้ว่า, การลงโทษทางอาญาโดยรัฐ, การกระทำต่อบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่ากระทำผิดกฎหมาย
อาญา, เป็นศูนย์กลางของระบบกฎหมายอาญาอิตาลี. ไม่มีคู่กรณีอื่น - ไม่ว่าจะเป็นเหยื่ออาชญากรรม, ผู้ซึ่งได้รับ
ความเสียหาย, บริษัทที่ต้องรับผิดชอบทางการเงินต่อสิ่งที่จำเลยก่อขึ้น - ที่จะถูกพิจารณาว่าเป็นองค์ประกอบที่
จำเป็นของคดี. ในทางตรงกันข้าม, และที่เป็นเรื่องสุดขั้ว, พวกเขามักจะถูกมองว่าเป็นอุปสรรค เพราะในการ
พิจารณาคดีเหล่านี้ มีเพียงตัวละครหลักสองตัวเท่านั้นที่ไม่สามารถกำจัดทิ้งได้ คือ: อัยการ (la publica
accusa) และทนายจำเลยสำหรับผู้ถูกกล่าวหา. ความจริงแล้ว, ผู้ถูกกล่าวหาไม่จำเป็นต้องมีส่วนในการพิจารณา
คดีเลยด้วยซ้ำ, เนื่องจากทั้งหมดที่จำเป็นคือการปรากฏตัวของทนายความที่มีอำนาจเต็ม. ถ้าจำเลยไม่จ้าง
ทนายความเอง, ศาลจะแต่งตั้งทนายให้ตามระเบียบ.
การจัดการแบบนี้ก่อให้เกิดความแตกต่างที่เห็นได้ชัดเรื่องที่แต่ละกลุ่มได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกัน, โดย
เฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ “สิ่งที่ไม่เข้ากรณีที่ไม่อาจกำจัดได้” มีจำนวนมาก. เมื่อคำนึงว่า, สำหรับระบบในภาพรวม,
การหาความยุติธรรมให้แก่เหยื่อของอิเทอร์นิต - ประสบการณ์ของฟรานโก-อิตาเลียน | 109