Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

กลยุทธที่ใช้ในสิบปีหลังของการผลิตซีเมนต์แอสเบสตอสในคาซาเลสำหรับอิเทอร์นิตคือ การแสดงว่าให้
ความสนใจต่อคนงานด้วยการปรับปรุงสภาพการทำงาน, ซึ่งเป็นการสร้างภาพลักษณ์ว่าเป็นบริษัทที่มีความห่วงใย.
ด้วยการปฏิเสธว่าแอสเบสตอสมิได้เป็นสาเหตุของเมโสเธลิโอมา
(mesothelioma) อยู่เป็นเวลาหลายปี และได้
ขัดขวาง ทำสงครามกับสหภาพแรงงานที่ต่อสู้เพื่อปกป้องสุขภาพของคนงาน. สิ่งที่ได้เปิดเผยในคดีตูรินคือ การที่
อิเทอร์นิตปกปิดหลักฐานที่บ่งถึงอันตรายของแอสเบสตอสและการจ้างบริษัทรับจ้างทำการสื่อสารมวลชนในการเฝ้า
ติดตามและสืบสวนพฤติกรรมของนักเคลื่อนไหวของสหภาพแรงงาน, นักต่อต้าน และทนายที่ทำคดีแอสเบสตอส.
อย่างไรก็ตาม, คนงานรู้ดีว่าสภาพการทำงานแย่มาก และเสี่ยงต่อสุขภาพของพวกเขา - พวกเขารู้เรื่องนี้
นานกว่าครึ่งศตวรรษ. ผู้หญิงส่วนใหญ่ทำงานในแผนกแบบพิมพ์, ขึ้นรูป และตัดแต่ง ผลิตภัณฑ์หลากหลายที่ทำ
ด้วยมือ. “เราเคยใส่ ‘หมวก’ บนศีรษะของพวกเรา เพื่อกันฝุ่นขาวมิให้ปกคลุมผมมากไป”. ตู้รถไฟที่เต็มไปด้วยถุง
ใส่แอสเบสตอสมาถึงสถานีรถไฟในคาซาเล; แล้วจากนั้นต้องใช้คนงานขนลงมาใส่รถลาก ซึ่งส่งต่อไปยังแผนกผลิต.
แอสเบสตอสถูกเก็บไว้ในไซโลสูงมาก และนำออกมาทางประตูไซโลโดยใช้คราด เพื่อเข้าสู่กระบวนการต่อไป.
แล้วก็มีเครื่องจักรในการแยกเส้นใยออกก่อนที่จะผสมกับซีเมนต์, ที่ป้อนวัตถุดิบแอสเบสตอสด้วยมือ.
กล่าวกันว่าแม้แต่ไร่องุ่นรอบๆโรงงานก็ขาวโพลนไปด้วยฝุ่น.
จนกระทั่งต้นทศวรรษนับจาก พ.ศ. 2503 โครงการจากความคิดริเริ่มของกรรมการสหภาพแรงงาน
ภายในโรงงาน ถูกจำกัดการเรียกร้องเนื่องจากฝ่ายบริหารรู้สึกว่าเป็นการ “ก่อให้เกิดความรำคาญโดยจงใจ”,
ได้แก่, การกดดันให้มีหน้ากาก, เครื่องกรอง, พัดลม และ เครื่องป้องกันฝุ่นอื่นๆ. ตามปกติ, คำตอบที่ให้แก่คนที่
ก่อความรำคาญเหล่านี้ คือ การส่งเข้าไปทำงานใน “เครมลิน” (“Kremlin”), ซึ่งก็คือแผนกที่สภาพการทำงานแย่
และไม่ดีต่อสุขภาพมากที่สุด, ซึ่งสุดท้ายพวกกรรมการสหภาพแรงงานจะต้องเข้าไปอยู่: คือ ฝ่ายที่เกี่ยวกับการขัด
แต่งท่อ, ที่เต็มไปด้วยทางเลี้ยวและเพดานที่ต่ำมาก. เครื่องกรองฝุ่นถูกติดตั้งเมื่อปลายทศวรรษนับจาก พ.ศ.
2503, แต่เป็นเพียงการเคลื่อนย้ายอันตราย: ในความเป็นจริง, ตอนกลางคืนเครื่องกรองจะถูกเปิดและลมก็จะพัด
พาฝุ่นออกไปตลบทั่วเมือง.
ในทศวรรษนับจาก พ.ศ. 2503, ความคิดเห็นของสาธารณะยังเป็นฝ่ายสนับสนุนโรงงาน เพราะโรงงาน
ทำให้หลายครอบครัวมีงานทำและมีเงิน: อุตสาหกรรมกระทำเพียงการชดเชยค่าบาดเจ็บด้วยเงิน, แม้ทำเพียงเท่านี้
คนงานก็ชื่นชม และยอมรับความเสี่ยงเพื่อประกันสวัสดิการในอนาคตของลูกหลานของพวกเขา. บรูโน เพสซิ
กล่าวว่า “ทำไมจึงใช้เวลานานนักหนาในการค้นพบว่าแอสเบสตอสเป็นสารก่อมะเร็ง เพราะอคติในการต่อต้าน
สหภาพแรงงาน, ต่อต้านแรงงาน และต่อต้านคอมมิวนิสต์. ในคาซาเลนั้น, มีแพทย์เพียงบางท่านและคนไม่กี่คน
จากสมาคมสิ่งแวดล้อมที่อยู่ข้างเรา.”
โรงงานอิเทอร์นิต ณ คาซาเล มอนเฟอร์ราโต | 73