Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

คำฟ้องคดีอาญาอุกฉกรรจ์ส่วนใหญ่ที่กล่าวโทษว่าเป็นการฆ่ามนุษย์ หรือความเสียหายจากการประมาท
เลินเล่อเพื่อเรียกร้องการรับผิดทางอาญาของนายจ้างในแต่ละกรณีของคนงานที่ได้รับความทุกข์ทรมานจากโรคที่
สามารถพิจารณาได้เป็นการเฉพาะว่าเกี่ยวกับแอสเบสตอส. คดีเน้นทั้งโรคที่เกิดจากการได้รับแอสเบสตอส (โรค
เมโสเธลิโอมา และโรคใยหิน) และมะเร็ง ซึ่งอยู่ในขอบข่ายของสาเหตุที่เป็นไปได้ โดยมีหลักฐานทางระบาดวิทยา
ที่แสดงถึงความเป็นไปได้สูงว่าที่เกิดจากการได้รับแอสเบสตอส (ส่วนใหญ่คือมะเร็งปอด). การอ้างอิงข้อมูลระบาด
วิทยาสามารถป้องกันเหตุผลในเรื่องความสัมพันธ์เชิงสาเหตุ เพราะไม่มีโรคมะเร็งที่สามารถ “ระบุชัด” ว่าเกิดจาก
การได้รับสิ่งใดเป็นการเฉพาะ. คำพิพากษาที่เป็นแบบอย่างที่ตัดสินใน พ.ศ. 2545, ศาลฎีกาที่พิจารณาอุทธรณ์ได้ชี้
ว่า ไม่มีข้อกำหนดว่าจะต้องมีการพิสูจน์กลไกอย่างชัดเจนของการเกิดมะเร็งในแต่ละคน, และตรรกะความเป็นไป
ได้อย่างสูงสามารถได้จากข้อมูลทางระบาดวิทยาและสถิติ [3].
คำตัดสินโดยทั่วไปอยู่บนพื้นฐานของบทบัญญัติสามมาตราของประมวลกฎหมายอาญาอิตาลี. มาตรา
40.2 กำหนดเงื่อนไขของสาเหตุที่ต้องพิจารณาว่าเป็นประเด็นทางอาญา. กฎหมายกำหนดว่า “ความล้มเหลวใน
การป้องกันเหตุการณ์ที่มีหน้าที่ที่ต้องทำตามกฎหมายมีค่าเท่ากับการเป็นต้นเหตุของการทำให้เกิดเหตุการณ์”.
มาตรา 589 มีเนื้อหาเกี่ยวกับความผิดเกี่ยวกับการฆ่ามนุษย์ ขณะที่มาตรา 590 กำหนดให้การทำความเสียหาย
ทางอาญาต่อบุคคลเป็นอาชญากรรม.
หน้าที่ทางกฎหมายที่จะทำให้สถานที่ทำงานมีสุขภาวะและปลอดภัย กำหนดจากสาระสำคัญในกฎหมาย
การทำงานที่มีสุขภาวะและปลอดภัย. มีหลักกฎหมายที่ถือเอาคำพิพากษาเป็นบรรทัดฐานที่เกี่ยวข้องอยู่พอสมควร
ที่จะระบุว่าหน้าที่ในเรื่องความปลอดภัยเกิดขึ้นเมื่อมีความรู้ทางวิชาการเพียงพอเกี่ยวกับผลที่ตามมาของการได้รับ
แอสเบสตอส ศาลฎีกาที่พิจารณาอุทธรณ์มีความชัดเจนว่าเป็นหน้าที่ของนายจ้างที่ต้องดูแล รวมทั้งต้องนำ
มาตรการป้องกันทุกเทคโนโลยีที่เป็นไปได้มาใช้ และไม่จำกัดเฉพาะการปฏิบัติตามที่กำหนดไว้ในกฎหมายเท่านั้น.
คดีตูรินได้ใช้กฎหมายในการพิจารณาข้อเท็จจริงแตกต่างออกไป. ขึ้นอยู่กับลักษณะความผิดสองประเภท.
ดังนี้
มาตรา 434 ของประมวลกฎหมายอาญาบัญญัติลักษณะความผิดจากการจงใจทำให้เกิดหายนภัย เช่น
การกระทำละเมิด หรือ การละเว้นที่ทำให้เกิดผลอันเล็งเห็นได้และต้องมีผู้กระทำ.
มาตรา 437 เกี่ยวข้องเฉพาะกับสภาพการทำงาน และเกี่ยวกับการจงใจกระทำผิดโดยการยกเลิกหรือละเว้น
การป้องกันหายนภัยหรือความเสียหายในที่ทำงาน.
92 | อิเทอร์นิตและคดีแอสเบสตอสที่ยิ่งใหญ่