Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

โดยมาตรการที่เข้มงวดมากขึ้น, แม้ว่าจะมีการบอกกล่าวอย่างชัดแจ้งไปครั้งหนึ่งแล้ว, แต่ผลจากการสำรวจ
ก็คือ มีเพียง 7 จาก 45 คนที่สวมหน้ากากกันฝุ่น. ร้ายไปกว่านั้น, ผลการเอกซเรย์คนงาน 63 คน, พบ 10 คนที่
เป็นโรคใยหิน “ชัดเจน” อีก 5 คน “น่าสงสัย” ซึ่งหมายถึงกำลังเริ่มก่อตัวเป็นโรค. นั้นหมายถึงเกือบร้อยละ 25
ของคนงานจะต้องเป็นโรคมรณะ[14].
ตั้งแต่กลางทศวรรษนับจากปี 2493 เป็นต้นมา การเกิดโรคใยหินในคนงานเป็นไปอย่างช้าๆ แต่เพิ่มขึ้น
อย่างต่อเนื่องและสูงสุดในปี พ.ศ. 2503, ตามมาด้วยระยะฟักตัวของโรคอันยาวนานซึ่งในช่วงนี้จำนวนการเกิดโรค
จะคงที่[15]. อย่างไรก็ตาม, คนงานโดยทั่วไปยังไม่ได้รับการบอกกล่าว มีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่ได้รับ ในส่วนของ
สาธารณชนก็ไม่ได้รับรู้. ในปี พ.ศ. 2503, คนงานเกือบทุกคนได้รับการแจ้งข้อมูลว่าตนเองมีสุขภาพสมบูรณ์เต็มที่,
และในรายงานประจำปีของหน่วยงานควบคุมสิ่งแวดล้อมฯ บทที่กล่าวถึงโรคปอดอันเนื่องมาจากฝุ่นได้ระบุเพียง
คนงานที่เป็นโรคใยหินเนื่องจากทำงานเกี่ยวกับฉนวนเท่านั้น. ดังนั้น ปี พ.ศ. 2503 จึงเป็นปีแห่งการปิดบังข้อมูล
และการหลอกลวงสูงที่สุดในรอบ 40 ปี[16].
ตรงกันข้ามกับคนงานและสาธารณชนที่ไม่ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับอันตราย, ฝ่ายบริหารของบริษัทอิเทอร์นิต
แดนสค์ได้รับรู้ข้อมูลทั้งหมดของผลเอกซเรย์ “และอันตรายต่อสุขภาพที่โรงงานอินเตอร์นิตแดนสค์” [17]. วิธีการ
ป้องกันของพวกเขาก็คือ ย้ายคนงานไปทำงานในที่ที่ไม่ต้องสัมผัสกับฝุ่นแอสเบสตอสโดยตรง. นั่นแสดงว่าฝ่าย
บริหารได้รู้ในรายละเอียดมาตลอดหลายปีแล้วเกี่ยวกับอันตรายของโรคใยหิน, แต่มีการป้องกันคนงานอย่างจริงจัง
น้อยมาก ซึ่งเกิดขึ้นหลังมีคำแนะนำและคำสั่งของหน่วยงานควบคุมสิ่งแวดล้อมฯเท่านั้น.
แพทย์โรคปอดประจำท้องถิ่นคนหนึ่งเขียนถึงหัวหน้าแพทย์ของหน่วยงานควบคุมสิ่งแวดล้อมฯในปี พ.ศ.
2491 ว่า เหตุผลที่บริษัทไม่ยอมให้ข้อมูลแก่คนงานก็คือ หลีกเลี่ยง “ความกังวล”[18]. นอกจากนั้น ทีมแพทย์ของ
หน่วยงานควบคุมสิ่งแวดล้อมฯได้เดินทางจากโคเปนเฮเกนไปอาลบอร์กหลายครั้งเพื่อลดความวิตกกังวลและ
ป้องกันการประท้วงในหมู่คนงาน. แม้ในขณะเดียวกันพวกเขาจะได้เขียนบทความลงในวารสารทางการแพทย์และ
ในหนังสือต่างๆ ให้ความรู้ว่ามีอันตรายถึงตายของการสัมผัสแอสเบสตอส. เนื่องจากผลงานในอีกด้านหนึ่งของ
พวกเขา ต่อมาจึงได้มีการจัดโรคใยหินเป็นโรคจำเพาะที่เกิดจากการทำงานในปี พ.ศ. 2497.
มีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้น เช่น คนงานถามว่าทำไมต้องย้ายเขาไปทำงานอื่นทั้งๆที่เขาไม่ได้ป่วย. แพทย์
2 คนรายงานต่อหน่วยงานควบคุมสิ่งแวดล้อมฯในปี พ.ศ. 2498 ว่า “มีความวุ่นวายบางอย่างเกิดขึ้นเมื่อมีการ
แนะนำฝ่ายบริหารให้ย้ายคนงานจากที่ที่มีฝุ่นไปยังที่ที่ไม่มีฝุ่น.[19]
ผลของการปิดบังข้อมูลและการหลอกลวง, ทำให้ไม่มีการรายงานผู้ป่วยโรคใยหินส่วนใหญ่ไปยังสำนัก
อำนวยการประกันอุบัติเหตุ (Directorate of Accident Insurance). ตามกฎหมายของเดนมาร์ก, มีเงื่อนไขว่า
อิเทอร์นิตในเดนมาร์ก พ.ศ.2471 - พ.ศ.2529 | 193