Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

หลังจาก”ถอนตัว” จากธุรกิจแอสเบสตอส, อิเทอร์นิตสวิสได้ทิ้งปัญหาการชดเชยความเสียหายต่อสังคม
และสิ่งแวดล้อมมหาศาลไว้ในบราซิล, ค่าใช้จ่ายเหล่านี้บริษัทไม่จ่ายแม้แต่สลึงเดียวไม่ว่าจะเพื่อชดเชยความเสียหาย
ต่อเหยื่อ หรือเพื่อฟื้นฟูสิ่งแวดล้อมในบริเวณที่เสื่อมโทรม. แต่แรกภาระเหล่านี้ถูกทิ้งให้เป็นภาระของผู้รับช่วงต่อ
ธุรกิจ, คือบรรษัทข้ามชาติแซงต์-โกแบงกรุ๊ป, ต่อมากลุ่มทุนฝรั่งเศสถอนตัว, จึงกลายเป็นภาระของบริษัทแห่งชาติ
อิเทอร์นิต เอสเอ, ที่ต้องกลายเป็นผู้รับช่วงตอบโจทย์ของโศกนาฏกรรมและความยุ่งยากที่ตกทอดกันมา. ในขณะที่
ทำหน้าที่บริหารอยู่, กลุ่มอิเทอร์นิตสวิสไม่เคยยอมรับหรือให้ข้อมูลอย่างเป็นทางการต่อเจ้าหน้าที่สาธารณสุขของ
รัฐเกี่ยวกับผู้ป่วยอันเนื่องมาจากการประกอบอาชีพที่มีต้นเหตุจากแอสเบสตอสเลย.
ความรับผิดชอบต่อสังคม
บทพิสูจน์ถึงพฤติกรรมที่ไร้ความรับผิดชอบของกลุ่มอิเทอร์นิตในประเทศบราซิล, คือข้อเท็จจริงในปี พ.ศ.
2530 ระหว่างการตรวจการอย่างเป็นทางการโดยกลุ่มสหสถาบันด้านแอสเบสตอสของกระทรวงแรงงานและการ
จ้างงาน - หรือจีไอเอ (Interinstitutional Group on Asbestos of the Federal Ministry of Labor and
Employment - GIA) ที่โรงงานโอซาสโค, แพทย์ผู้รับผิดชอบงานโรคจากการประกอบอาชีพของอิเทอร์นิตยอมรับ
ว่า เขาทราบว่ามีผู้ป่วยอันเนื่องจากแอสเบสตอส 6 ราย. ยิ่งไปกว่านั้น, ไม่เคยมีการรายงานผู้ป่วยทุกรายให้
เจ้าหน้าที่สาธารณสุขหรือหน่วยงานด้านประกันสังคมของประเทศบราซิลทราบตามที่กฎหมายกำหนด, ทั้งนี้เป็น
ไปตามการตัดสินใจของสำนักงานใหญ่อิเทอร์นิตที่ตั้งอยู่ในประเทศสวิตเซอร์แลนด์. ในปี พ.ศ. 2539 แพทย์
คนเดียวกันนี้, ซึ่งปัจจุบันเกษียณแล้ว, สารภาพว่าเขาได้เข้าไปเกี่ยวข้องกับผู้ป่วยจำนวนมากเหล่านี้ซึ่งไม่เคยมีการ
รายงานเลย. คำสั่ง, ซึ่งสั่งตรงมาจากสวิตเซอร์แลนด์, คือให้คนงานที่มีอาการป่วยจากแอสเบสตอสไปหาทนาย
ฟ้องศาลเอง. นี่คือนโยบายที่ “รับผิดชอบต่อสังคม” ของอิเทอร์นิตในบราซิล!
สภาพก่อนจะมีการตรวจโรงงานโดยผู้ตรวจการของกระทรวงแรงงานและการจ้างงาน, ที่ได้จากการ
ทบทวนหนังสือของเวอร์เนอร์ แคทริน่า (Werner Catrina) ชื่อ “เดอ อิเทอร์นิต-รีพอร์ต (Der Eternit-Report)”
ตั้งแต่ พ.ศ. 2528 โดยแดเนียล เบอร์แมนและอินกริด ฮอปป์ (Daniel Berman and Ingrid Hoppe) ได้ระบุ
ข้อเท็จจริงไว้ว่า “แพทย์ประจำบริษัทของอิเทอร์นิตพบผู้ป่วยโรคใยหิน (Asbestosis) 3 รายแล้ว, และยอมรับว่ามี
คนงานอีก 32 คนที่สงสัยว่าน่าจะได้รับความทรมานจากโรคพังผืดในปอด. แพทย์คนนี้ปฏิเสธการเกิดโรคมะเร็ง
เยื่อหุ้มปอดและมะเร็งปอด, และโต้แย้งว่าไม่น่าจะเกิดโรคมะเร็งดังกล่าวเพราะคนงานมีอัตราการเปลี่ยนงานสูงมาก,
ซึ่งน่าจะมีผลจำกัดระยะเวลาการสัมผัสฝุ่นแอสเบสตอส. แพทย์คนนี้ยังได้ระบุว่า อิเทอร์นิตเพิ่งเริ่มตรวจทางการ
แพทย์อย่างเหมาะสมและจัดเก็บเวชระเบียนอย่างถูกต้องเมื่อ พ.ศ. 2521, จากข้อเท็จจริงดังกล่าวทำให้ไม่มีผู้ใด
ทราบจำนวนที่แท้จริงของผู้ป่วยซึ่งเกิดขึ้นในช่วงก่อนหน้านี้ระหว่าง พ.ศ. 2482 - 2521.
152 | อิเทอร์นิตและคดีแอสเบสตอสที่ยิ่งใหญ่