Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

การดำเนินคดีในตูรินต่อมหาเศรษฐีชาวสวิส คือ สเตฟาน ชมิดไฮนี และชาวเบลเยียม คือบารอน หลุยส์
เดอ คาร์เทียร์ เดอ มาชีนเน (Belgian Baron Louis de Cartier de Marchienne); ทั้งคู่ถูกดำเนินคดีในข้อหา
จงใจทั้งๆที่รู้ ในการละเลยกฎความปลอดภัย และจงใจทำให้เกิดความเสียหายต่อสิ่งแวดล้อมอย่างถาวร. กรณีนี้
เป็นที่สนใจทั่วโลก และมีนัยสำคัญที่สุดของการก่ออาชญากรรมที่มีการฟ้องร้องผู้บริหารระดับสูงของอุตสาหกรรม
แอสเบสตอส.
สิ่งที่ทำให้คดีนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะ คือ ขนาดของความพยายามในการดำเนินกระบวนการยุติธรรม และ
จำนวนของเหยื่อที่เกี่ยวข้อง: นั่นคือ คำฟ้องที่ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างยิ่ง นำโดยอัยการแผ่นดิน
ราฟฟาเอล กัวรินนีลโล (Raffaele Guariniello) ที่รวบรวมได้เป็นเอกสารถึง 200,000 หน้า และรายชื่อเหยื่อแอส
เบสตอสเกือบ 3,000 คน. ประสานอย่างสอดคล้องระหว่างคดีอาญา และคดีแพ่งที่เกี่ยวข้องกับประชาชนราว
6,000 คน ที่เรียกร้องค่าเสียหายจากอิเทอร์นิต: คือ เหยื่อแอสเบสตอสและสมาชิกในครอบครัว. เหยื่อที่ระบุในศาล,
เกือบสองในสามเสียชีวิตไปแล้ว; ร้อยละ 75 ของการตายเหล่านี้อยู่ในคาซาเล มอนเฟอร์ราโต, ที่ซึ่งการปนเปื้อน
ในสิ่งแวดล้อมทำให้ประชากรที่อาศัยอยู่ ตายด้วยโรคเมโสเธลิโอมาถึง 500 คน, ขณะที่ผู้ที่ได้รับการปนเปื้อน
แอสเบสตอสจากการทำงาน ตายมากกว่า 1,000 คน จากโรคใยหิน (asbestosis), มะเร็งปอด และเมโสเธลิโอมา
(บันทึกไว้จนถึงปี พ.ศ. 2551). ตัวเลขที่น่ากลัวเหล่านี้ เราสามารถเพิ่มได้อีกประมาณ 1,000 คน ที่ตายตั้งแต่
พ.ศ. 2550; อิเทอร์นิตจะต้องตอบเกี่ยวกับการตายเหล่านี้ไม่ว่าในศาลใด.
ในอิตาลี, มีรายงานการเกิดเมโสเธลิโอมามากกว่า 1,000 รายต่อปี. เฉพาะในคาซาเล มอนเฟอร์ราโตที่
เดียว, เมืองเล็กๆ ที่มีประชากรเพียง 36,000 คน, ตรวจพบมากถึง 45 รายต่อปี; ที่สำคัญ, เพียงร้อยละ 20 ของ
คนเหล่านี้ เป็นคนงานที่เคยทำงานกับแอสเบสตอส. หวังว่าจำนวนคนตายจะเริ่มลดลงในไม่ช้านี้.
การปะทุขึ้นของคดีที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป พุ่งเป้าไปที่เรื่อง “การตายหมู่จากแอสเบสตอส”, ได้มีความ
พยายามอย่างไม่ลดละที่จะเอาชนะอันตรายจากแอสเบสตอส, โดยมุ่งเน้นในสองวิธี: ได้แก่กิจกรรมของ
สหภาพแรงงานเพื่อคุ้มครองสุขภาพของคนงานและสิทธิส่วนบุคคล, กิจกรรมร่วมกันในการคุ้มครองไม่เพียง
เฉพาะคนงานแต่คุ้มครองทั้งชุมชน.
สิ่งที่สำคัญเป็นพิเศษของการรณรงค์ในนามของคนงานก็คือบทบาทของสหภาพแรงงาน, โดยเฉพาะ
สหภาพแรงงานสาขาในท้องถิ่น คาเมอรา เดล ลาโวโร (Camera del Lavoro), ในคาซาเล และ อินคา-ซีกิล
(INCA-CGIL), (สมาคมสวัสดิการของซีกิล). การที่จะได้รับการยอมรับอย่างเป็นทางการและการได้รับการชดเชย
จากโรคที่เกี่ยวกับแอสเบสตอสจากการทำงาน เป็นบทพิสูจน์ว่าจะต้องมีการโต้แย้ง และเกี่ยวข้องกับกระบวนการ
ที่ซับซ้อนทางนิติเวชศาสตร์. แม้ว่าผู้ป่วยด้วยโรคใยหินรายแรกจะได้รับการตรวจพบในคาซาเลตั้งแต่ พ.ศ. 2490,
78 | อิเทอร์นิตและคดีแอสเบสตอสที่ยิ่งใหญ่