Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

และกระจายสู่ชุมชนโดยรวม. เป็นกระบวนการที่มีการสลับฉากด้วยการฟ้องร้องต่อศาล - ไม่ใช่ทุกกรณีประสบ
ความสำเร็จ - แต่พวกเขาก็ไม่สามารถกำหนดได้.
ส่วนใหญ่, งานการสอบสวนที่ยิ่งใหญ่โดยเจ้าหน้าที่รัฐผู้มีอำนาจหน้าที่ในระบบความยุติธรรม สามารถ
ทำได้เฉพาะเมื่อมีการสะสมความทรงจำที่พัฒนาด้วยวิธีการของตนเองในการจดบันทึกและการสอบสวนข้อเท็จจริง.
การลงมือทำกิจกรรมโดยตรงของคนงาน ทำให้พวกเขาพบวิถีทางในการเข้าเป็นเจ้าของความจริงที่สำคัญของงาน.
ทำให้เกิดภาคีระหว่างคนงานและนักวิชาการ. เกิดการท้าทายหน่วยงาน. การสร้างความเข้มแข็งของตนเองผ่าน
องค์ความรู้ ทำให้เกิดความชัดเจนในรายละเอียดซึ่งมีผลให้การดำเนินคดีนั้นสามารถขุดลึกลงไปในประวัติศาสตร์
ของสภาพการทำงาน, องค์กรธุรกิจ และผลกระทบต่อสุขภาพของธุรกิจอิเทอร์นิต. นับเป็นการก่อเกิดนวัตกรรม
ของทัศนคติทางกฎหมายในระดับคลาสสิก อย่างเช่นเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเหตุกับผล, ความรับผิด และเจตนาที่
ยอกย้อน.
การสอบสวนในกระบวนการยุติธรรมอย่างกว้างขวางสามารถขุดค้นได้ถึง 2,969 กรณี - มีคนตายมากกว่า
2,200 คน และราว 700 คนป่วยเป็นมะเร็ง. จำนวนการตายในคาซาเล มอนเฟอร์ราโต มีดังนี้: เกือบ 1,000 คน
เป็นคนงานอิเทอร์นิต, เป็นชาวเมือง 500 คน และ คนงานที่มีสัญญารับช่วงการทำงาน 16 คน. มีเพิ่มเติมอีก
500 คนอยู่ในบากโนลิ (Bagnoli) ใกล้นครเนเปิลส์ (Naples), 100 คน อยู่ในคาวากโนโล (Cavagnolo) ใน
จังหวัดตูริน, และราว 50 คนอยู่ในรูบีรา (Rubiera) ในจังหวัดเรกจิโอ เอมิเลีย (Reggio Emilia). จะมีการ
พิจารณาถึงความรับผิดของคณะกรรมการบริหารอิเทอร์นิตต่อความตายของคนงานอิตาลี 11 คน ที่ทำงาน
ในสวิตเซอร์แลนด์ด้วย. ส่วนนี้ของกรณีเป็นส่วนที่ยากสุดที่จะนำมารวมอยู่ในคดี เพราะองค์กรประกันอุบัติเหตุ
แห่งชาติสวิส (Swiss National Accident Insurance Organization, SUVA) เคยปฏิเสธที่จะส่งข้อมูลต่างๆให้
จนต้องถูกบังคับให้รายงานโดยคำสั่งศาลสวิส.
โรงงานอิเทอร์นิตในคาซาเล มอนเฟอร์ราโต เริ่มขึ้นใน พ.ศ. 2449. ตั้งอยู่ใกล้เหมืองบาลานจีโร
(Balangero), เป็นศูนย์กลางการผลิตหลักของสินค้าซีเมนต์แอสเบสตอส, โดยเฉพาะแผ่นลูกฟูกที่มีชื่อเสียงในชื่อ
อิเทอร์นิต. ผลผลิตที่ได้จากเหมืองบาลานจีโร ไม่เพียงพอต่อความต้องการในการผลิต. มีการอ้างอย่างน่าสงสัยว่า
วัตถุดิบแอสเบสตอสที่มายังคาซาเล มอนเฟอร์ราโต มาจากประเทศในสี่ทวีป - บราซิล, แคนาดา, แอฟริกาใต้,
และรัสเซีย. จนถึง พ.ศ. 2523, ถุงแอสเบสตอสได้ถูกขนลงและเปิดออกด้วยมือ, และใช้เครื่องยกเทใส่ในไซโล
ขนาดใหญ่. กระบวนการผลิตในขั้นตอนนี้ต่างเพียงเล็กน้อยจากเทคนิคที่ชาวนามัดรวมฟางข้าว. ดังนั้น ความ
ร้ายแรงคือมลพิษที่โรงงานทำให้เกิดเป็นหมอกมัวอย่างถาวร. ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง, เครื่องบินทิ้งระเบิด
สหรัฐฯพยายามหลายครั้งที่จะทำลายสะพานโป (Po bridge) ซึ่งเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญ แต่ล้มเหลว, โดย
นักบินรายงานสภาวะอากาศที่แปลกประหลาดที่เมืองเล็กๆแห่งนี้ว่าดูเหมือนถูกปกคลุมด้วยเมฆหนาสีขาวในทุกฤดู.
88 | อิเทอร์นิตและคดีแอสเบสตอสที่ยิ่งใหญ่