Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

คู่แข่งจากเบลเยียม. ฐานการผลิตซีเมนต์แอสเบสตอสของมาร์ทินิตส่วนใหญ่จึงโยกย้ายไปที่ประเทศเบลเยียม และ
อิเทอร์นิตเบลเยียมส่งออกผลิตภัณฑ์จำนวนมากกลับมายังประเทศเนเธอร์แลนด์. ในปี พ.ศ. 2480, เพื่อจะให้
ผลผลิตเพียงพอต่อตลาดในประเทศเนเธอร์แลนด์, อิเทอร์นิตสร้างโรงงานซีเมนต์แอสเบสตอสแห่งใหม่ในหมู่บ้าน
กอร์ (Goor). อิเทอร์นิตกอร์เติบโตอย่างรวดเร็วและกลายเป็นบริษัทซีเมนต์แอสเบสตอสที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ
เนเธอร์แลนด์.
ราวสองปีก่อนหน้านี้, ในปี พ.ศ. 2478, ที่เมืองฮาร์ดเดอร์วิจค์ (Harderwijk), พี่น้องซาโลมอนส์
(Salomons) ก่อตั้งโรงงานซีเมนต์แอสเบสตอสชื่อแอสเบสโตนา (Asbestona). ระยะแรก, แอสเบสโตนาต่อต้าน
การก่อตั้งโรงงานอิเทอร์นิตคู่แข่งในกอร์, แต่ภายในไม่กี่ปีต่อมา ตระกูลเอมเซนส์ (Emsens), ซึ่งเป็นเจ้าของบริษัท
อิเทอร์นิตเบลเยียม, ใช้กลวิธีที่ซ่อนเร้นเข้าครอบครองหุ้นแอสเบสโตนาของพี่น้องซาโลมอนส์. หลังสงคราม ตระกูล
เอมเซนส์ก็เข้าครอบครองโรงงานผลิตภัณฑ์แอสเบสตอสแห่งประเทศเนเธอร์แลนด์ ที่ตั้งอยู่ที่เมืองอุสเทอร์ฮาวท์
(Oosterhout), หรือ “เนฟาบาส” (Neder landse Fabriek van Asbestproducten - NEFABAS), ซึ่งดำเนิน
กิจกรรมหลักเกี่ยวกับการผลิตกระดาษแอสเบสตอสและกระดาษแข็งสำหรับผลิตวัสดุฉนวน. ขณะเดียวกันบริษัท
อิเทอร์นิตเบลเยียมได้เข้าครอบครองบริษัทซีเมนต์แอสเบสตอสขนาดเล็กชื่อเฟอร์โรแคล (Ferrocal), ตั้งแต่พ.ศ.
2493 ตลาดซีเมนต์แอสเบสตอสทั้งหมดในประเทศเนเธอร์แลนด์อยู่ในกำมือของกลุ่มอิเทอร์นิตเบลเยียม. นับแต่นั้นมา
การตัดสินใจสำคัญด้านการลงทุน, การขยายฐานการผลิตและการปิดฐานการผลิตของอุตสาหกรรมแอสเบสตอส/
ซีเมนต์แอสเบสตอสทั้งหมดดำเนินการโดยสำนักงานใหญ่อิเทอร์นิตในกรุงบรัสเซลส์.
เหยื่อแอสเบสตอสของอิเทอร์นิต
เหยื่อรายแรกของแอสเบสตอสซึ่งเป็นที่รู้จักในโรงงานอิเทอร์นิตแห่งหนึ่งคือนายคริสเตียแอนซี
(Christiaanse), ซึ่งเป็นคนงานในโรงงานซีเมนต์แอสเบสตอสของอิเทอร์นิตอัมสเตอร์ดัม ในปี พ.ศ. 2499. เขาได้
รับการว่าจ้างเป็นคนเดินเครื่องจักรมา 10 ปี. ตามผลการสอบสวนที่ดำเนินการโดยอิเทอร์นิตเมื่อ พ.ศ. 2494,
คริสเตียแอนซี ทำงานในบริเวณที่ “สิ่งแวดล้อมถือว่าไม่มีฝุ่น”, แต่ในปี พ.ศ. 2499 เขาได้รับการยืนยันว่าป่วยด้วย
โรคใยหิน (Asbestosis) 2 . แต่ต้องใช้เวลาจนกระทั่งปี พ.ศ. 2515, โรคใยหินจึงได้รับการรับรองให้เป็นการป่วยจาก
2 ในช่วงระหว่าง พ.ศ. 2488 ถึง พ.ศ. 2493 พี่น้องตระกูลแวน บรีวูร์ท (Van Breevoort) ทำงานที่อิเทอร์นิตอัมสเตอร์ดัมใน
ส่วนงานผลิตอุปกรณ์ข้อต่อท่อที่ทำจากซีเมนต์แอสเบสตอส. ในปี พ.ศ. 2541 พี่น้องตระกูลแวน บรีวูร์ทคนหนึ่งได้รับการ
วินิจฉัยว่าเป็นมะเร็งเยื่อหุ้มปอด (Mesothelioma). และในปี พ.ศ. 2544 อีกคนหนึ่งก็ได้รับการวินิจฉัยด้วยโรคมะเร็งชนิด
เดียวกัน. ทั้งคู่ได้ฟ้องคดีให้อิเทอร์นิตรับผิดชอบ และได้รับเงินชดเชยความเสียหาย.
160 | อิเทอร์นิตและคดีแอสเบสตอสที่ยิ่งใหญ่