Downloadหนังสือ - เลิก ใช้ แร่ใยหิน

แอสเบสตอสในสิ่งแวดล้อม. จากผลการศึกษานี้ทำให้นักวิจัยกลุ่มนี้สรุปว่า การสัมผัสแอสเบสตอสจากสิ่งแวดล้อม
ในบริเวณพื้นที่รอบๆโรงงานกอร์เป็นคำอธิบายที่มีนัยสำคัญที่สุดต่อ “การเพิ่มขึ้นอย่างมากของอุบัติการณ์มะเร็ง
เยื่อหุ้มปอดในกลุ่มผู้หญิง” เช่นเดียวกับความเสี่ยงที่ทัดเทียมกันในผู้ชายอันเป็นผลจากการปนเปื้อนของแอสเบส
ตอสในสิ่งแวดล้อมในบริเวณนั้นที่ปรากฏในช่วง 25 ปีต่อมาที่ทำให้อัตราการป่วยด้วยมะเร็งเยื่อหุ้มปอดเพิ่มขึ้น
กว่าเดิมอีก 2 รายต่อปี.
ในปีพ.ศ. 2548, อิเทอร์นิตตัดสินใจ, สำหรับกรณีเหยื่อกลุ่มนี้ว่า, บริษัทจะไม่ปกป้องตนเองอีกต่อไปและ
ประกาศการเตรียมพร้อม, ภายใต้เงื่อนไขจำเพาะ, เพื่อจ่ายค่าชดเชยความเสียหายให้กับเหยื่อประเภทนี้.
4) กลุ่มผู้บริโภคและผู้ประกอบอาชีพอิสระ
เหยื่อแอสเบสตอสประเภทที่สี่ประกอบด้วยผู้บริโภคและผู้ประกอบอาชีพอิสระ. เหยื่อมะเร็งเยื่อหุ้มปอด
ประเภทนี้คนแรกคือนางนีลบอร์ก-ฮอร์สทิงก์ (Neiborg-Horsting), ซึ่งเกิดในปี พ.ศ. 2493, และได้รับการวินิจฉัย
ว่าเป็นมะเร็งเยื่อหุ้มปอดเมื่อ พ.ศ. 2545. เมื่อปี พ.ศ. 2514, เธอสัมผัสกับแอสเบสตอส นานหลายเดือนในฟาร์ม
ของพ่อแม่ระหว่างการก่อสร้างโรงเรือนที่ใช้กระเบื้องลอนที่มีแอสเบสตอสเป็นส่วนประกอบ. แผ่นกระเบื้องลอนดัง
กล่าวมาจากอิเทอร์นิต. การฟ้องเรียกค่าเสียหายจากอิเทอร์นิตของนางนีลบอร์ก ศาลรับฟัง, ด้วยเหตุผลตาม
คำพิพากษาของศาล, ว่าในปี พ.ศ. 2514 นั้นอิเทอร์นิตควรเตือนผู้ใช้วัสดุที่มีแอสเบสตอสเป็นส่วนประกอบถึง
อันตรายต่อผู้ใช้. คำตัดสินของศาลได้รับการยืนยันในศาลอุทธรณ์เช่นกัน. อย่างไรก็ตาม ในชั้นฎีกา, ศาลฎีกา
ตัดสินให้ยกฟ้องด้วยเหตุผลด้านอายุความ. ทั้งนี้ศาลอุทธรณ์ในเฮอร์โตเกนบอสช์ (Hertogenbosch) ตัดสินการ
โต้แย้งเรื่องอายุความของอิเทอร์นิตว่าไม่อาจยอมรับได้เพราะขัดแย้งกับหลักตรรกะแห่งเหตุผลและหลักความ
ยุติธรรม [5].
นายโวลติง (Wolting), เป็นชาวนา เกิดเมื่อ พ.ศ. 2493, และในปี พ.ศ. 2522 ได้สร้างโรงเรือนขนาดใหญ่
ในฟาร์มของเขา, โดยใช้แผ่นซีเมนต์แอสเบสตอสแบบลอน 669 แผ่นเป็นวัสดุมุงหลังคา, แผ่นเหล่านี้ผลิตจาก
บริษัทแอสเบสโตนา [ซึ่งต่อมารู้จักกันในนามเนฟาลิต (Nefalit)]. เป็นผลให้เขาได้รับแอสเบสตอส. ใน พ.ศ.
2542, แพทย์อุรเวชวินิจฉัยว่าโวลติงป่วยเป็นมะเร็งเยื่อหุ้มปอด, และเขาเสียชีวิตในปีถัดมา. ทายาทของโวลติงยื่น
ฟ้องเรียกค่าชดเชยความเสียหายจากเนฟาลิต, แต่บริษัทปฏิเสธความรับผิดชอบ. ความเห็นของศาลระบุว่าความรู้
เรื่องอันตรายต่อสุขภาพของวัสดุที่มีแอสเบสตอสเป็นส่วนประกอบเป็นที่รับรู้แล้วในช่วง พ.ศ. 2513 - พ.ศ. 2514
ในวงการผู้ผลิตซึ่งเนฟาลิตอยู่ในวงการนี้ และกรณีนี้ก็เกิดในปี พ.ศ. 2522. จากเหตุผลดังกล่าว, ในปี พ.ศ. 2522
เนฟาลิตสมควรคาดการณ์อันตรายของแอสเบสตอสได้, ดังนั้นในฐานะผู้จัดจำหน่ายแผ่นซีเมนต์แอสเบสตอส
แบบลอน, สมควรต้องเตือนสาธารณชน, โดยเฉพาะกลุ่มประชาชนอย่างนายโวลติงซึ่งต้องใช้งานแผ่นวัสดุ
166 | อิเทอร์นิตและคดีแอสเบสตอสที่ยิ่งใหญ่