Ainas po su sardu - DOMU

144
16.2. Verbus arregularis
In s’interis chi is verbus no transitivus, po fai su benidori ainnantis e su conditzionali
passau, imperant sèmpiri s’infiniu de su verbu essi, is verbus transitivus podint
imperai, segundu is logus, su verbu ai o su verbu essi: po chistioni de arregularidadi
eus lassau comenti a norma sceti ai po is transitivus e essi po is no transitivus.
Sa 1 u pers. plur. de s’imperativu tenit duas formas, una de cumandu (prus forti)
e una de cumbidu (prus branda): es. cantaus / canteus, prandeus / prandaus, parteus
/ partaus.
Is paradigmas de is verbus de sa de 2 e de sa de 3 coniugatzionis funt agualis giai in
totu. Mudant sceti s’infiniu (/-i/ àtonu po sa de 2, /-iri/ po sa de 3) e su particìpiu (/-iu/
àtonu po sa de 2, /-iu/ tònicu po sa de 3). Po cussu arregordaus ca is particìpius de sa
de 2 depint tenni sèmpiri s’acentu scritu in sa de tres ùrtimus sìllabas, e is particìpius de
is verbus cun s’arrèxini chi acabat a /x/ depint apoderai sa /i/ (chi est vocàlica) po ddus
scerai de sa 1 u pers. sing. de su presenti indicativu (es. m’est pràxiu, deu ddi praxu).
16.3. Verbus no arregularis 1
16.3.1. Sa de 1 coniugatzioni (cungiugadura)
Funt cincu sceti: andai, nai (o narai o narri), lassai, donai, stai.
Andai tenit foras de arrègula su cumandadori sceti: sa de 2 sing. bai, sa de 2
pl. baxi (o baxei). In prus a logus punnat a aciungi una /b/ in conca de fueddu (chi
no si depit scriri).
Nai presentat bessida de arrègula in su ddoi essi, acanta de is formas prenas (de
s’infiniu narai) is formas incurtzadas apustis de s’arrutroxa de sa /r/ (de s’infiniu nai)
in s’indicativu presenti: nau, nas, nat, naus, nais, nant (oghinou naru, naras, narat,
naraus, narais, narant), in su congiuntivu imperfetu: nessi, nessis, nessit, nèssimus,
nèssidis, nessint (desinou naressi, naressis, etc.), in su gerùndiu: nendi (deghinou
narendi), in su particìpiu: nau (desinuncas narau). In prus, comenti a lassai, mudat issu
etotu sa vocali temàtica in su congiuntivu presenti: neri, neris, nerit, nerint. S’infiniu
narri benit intamis de una forma incurtzada de sa de 2 coniugatzionis (càstia su Log.
nàrrer(e) 1 nàrriri). Po sa norma eus sceberau sèmpiri is formas prenas, lassendi
perou unas cantu formas acurtzadas puru chi funt spainadas e imperadas meda.
1 Po custus verbus eus a ponni su paradigma de is formas no arregularis sceti, apustis de
sa descridura. Po is formas normalis, càstia is tauleddas de is verbus arregularis.
impag. Nuovo 144
9-03-2009, 19:08