Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

23 Grote fragmenten in put 183, 191,
273.
24 Determinatie S.Ostkamp en
D.Gerrits (ADC ArcheoProjecten);
zie ook Verhoeven 1998:25.
25 Van Es, Miedema & Wynia
1985:595.
5%
5%
scherven op; het merendeel bestaat echter
uit kleine fragmenten tussen de 4 en 9 cm. 23
Het materiaal is voornamelijk te dateren in
de IJzertijd / Romeinse tijd tot in de Late
Middeleeuwen (afbeelding 6.1.1). Enkele
fragmenten zijn ouder, uit het Neolithicum en
de Vroege Bronstijd. Een paar fragmenten
zijn wat jonger en dateren in de Nieuwe tijd.
Het materiaal werd voor 95 % verzameld uit
de onderkant van het esdek, net boven sporenniveau.
De aangetroffen sporen leverden
slechts in een enkel geval bij aanleg aardewerk
op.
Op grond van het dus in principe grotendeels
contextloze materiaal kan met betrekking
tot de sporen slechts een vrij globaal
dateringsoverzicht gemaakt worden.
6.2.2 Baksels en typeringen
Zo goed als al het aardewerk is verschraald
met minerale magering. De magering kan
bestaan uit gebroken kwarts, gebroken
kwarts met glimmers en “roze graniet”
bestaande uit kwarts, roze veldspaten en
glimmers (de soort graniet is niet te achterhalen).
Vooral de grote roze brokken in de
klei overheersen. Het is dan ook erg moeilijk
om de verschillende perioden op basis van
baksels te onderscheiden. In deze omgeving
is het altijd een probleem geweest om op
basis van magering het aardewerk te dateren.
Ook de hardheid is geen aanwijzing om
onderscheid te maken.
Voornamelijk op basis van randfragmenten
die duidelijk kogelpot of kogelpotachtig zijn
verhouding periode (N=1052 fragmenten)
4%
6%
1%
Afb 6.1.1 Overzicht aardewerk per periode.
0%
57%
2%
20%
NEOX
BRONS/IJZ
IJZX
IJZ/ROM
ROMX
VME
LME
(de vroegmiddeleeuwse voorlopers van
kogelpotten genaamd Hessen-Schortens
aardewerk; afbeelding 6.1.2), zijn ook wandfragmenten
in hetzelfde vondstnummer
gedateerd. 24 Het “niet-kogelpotachtige” aardewerk
bevat iets minder gebroken kwarts
en is soms geglad aan de binnenzijde. De
paar fragmenten die morfologische kenmerken
bevatten zijn vergelijkbaar met aardewerk
dat is aangetroffen onder andere in
Bennekom. Van Es, Miedema en Wynia
beschrijven de verschraling van het vroeg
Romeinse aardewerk. 25 Ze onderscheiden
vier baksels waarvan twee sterk overeenkomen
met het aardewerk van Enschede.
Baksel b bestaat uit een magering met
gebroken kiezels met zand, hard gebakken,
deels gepolijst en deels besmeten, geelgrijze
kleur. Ruim 200 scherven hebben een baksel
overeenkomstig baksel type b. Baksel c
ADC ArcheoProjecten Rapport 413 Enschede, Usseler Es
NT
INDET
Afb 6.1.2 Randfragment Hessen-Schortens aardewerk.
30