Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

gesloten en gedateerde monsterlocaties
worden aangetroffen (diepe sporen die niet
direct blootstaan aan erosie, zoals
waterputten, diepe kuilen en sloten, etc)?
-Aangezien er niet gecoupeerd is kan over de
mate van conservering van de spoorvullingen
niet met zekerheid uitspraak gedaan worden.
Op basis van het uiterlijk (kleur en zichtbare
inhoud) van hiertoe mogelijk geschikte sporen
zoals hutkommen en grote kuilen lijkt de
vindplaats zeer zeker mogelijkheden te bieden
voor het aantreffen van gesloten en goed
geconserveerde monsterlocaties ten bate van
landschapsreconstructie.
11. Is er een relatie tussen de aangetroffen
vondsten en sporen met eerder gedane
oppervlaktevondsten?
-De vergelijking met de door BAAC middels
kartering gedane vondsten is een redelijk
opmerkelijke. De zuidwestelijke dekzanduitloper
leverde bij de oppervlakte kartering Laat
Middeleeuws en Post Middeleeuws aardewerk
op. Hier werden echter in de ondergrond
bewoningssporen uit de IJzertijd en
mogelijk Vroege Middeleeuwen aangetroffen.
Op het centrale deel van de es werd op het
zuidwestelijke kwart en het meest zuidelijke
deel 9 e – 15 e en 16 e - 18 e eeuws materiaal
gekarteerd. De bewoningssporen in de
ondergrond leverden echter daterend materiaal
uit de IJzertijd / Romeinse tijd op, met
een kleine fractie mogelijk Vroeg
Middeleeuws materiaal. Het aangetroffen
Laat- en Post Middeleeuws aardewerk betreft
dan ook hoogstwaarschijnlijk strooivondsten.
De proefsleuven op het noordoostelijk (centrale)
deel leverden weinig bewoningssporen
op, maar wel vondstmateriaal met een
IJzertijd en Romeinse datering. Dit komt
geenszins overeen met het aan de oppervlakte
gekarteerde materiaal uit de 9 e tot 12 e
eeuw.
Van het oostelijk deel was alleen het zuidwesten
gekarteerd. De hier aangelegde
proefsleuven leverden overeenkomend met
de kartering vondstmateriaal en bewoningssporen
aan de uiterste zuidrand op, namelijk
met een datering in de Volle tot Late
Middeleeuwen ( 9 e tot 14 e eeuw).
Concluderend kan gezegd worden dat de
oppervlakte kartering in de meeste gevallen
niet betrouwbaar is gebleken voor een voorspelling
van eventueel aan te treffen bewoningssporen
en hun datering.
12. Is er een graf of zijn er graven
aangetroffen, en uit welke periode dateren
deze?
-Er zijn twee crematiekuiltjes aangetroffen.
Deze lagen naast elkaar. Eén was goed
bewaard en 14 C analyse heeft een datering
opgeleverd in de Midden IJzertijd.
13. Liggen de graven solitair of is er sprake
van een grafveld?
-De crematiekuiltjes liggen binnen een (uitgebreide)
put van 180 m 2 solitair. Aangezien
er alleen op ruim 30 meter ten westen en
niet ten noorden, oosten en zuiden proefputten
liggen is de vraag of ze echt solitair liggen
of toevallig in een legere zone of aan de
rand en dus toch deel uitmaken van een
grafveld niet met zekerheid te beantwoorden.
14. Wijzen sporen en vondsten op de
aanwezigheid van een ambachtelijke
productie?
-Een aantal putten heeft, deels onderin het
esdek, deels uit sporen zélf, ijzerslakken en
stukken ovenwand opgeleverd. Het betreft in
alle gevallen productieslakken en ze duiden
dus op de ambachtelijke productie van ijzer.
15. Is er sprake van continuïteit dan wel
discontinuïteit met zowel de voorgaande als
de opvolgende periode? Waarom wel, of
waarom niet?
-Aan de hand van de bewoningssporen en
het daarin en nabij aangetroffen aardewerk
en natuursteen is er sprake van een vrijwel
continue bewoning van de IJzertijd tot en
met de Late Middeleeuwen. Op basis van het
vondstmateriaal lijkt echter de periode 2 e en
3 e eeuw na Chr. te ontbreken. Sporen uit de
zogeheten Nieuwe Tijd zijn in de lager gelegen
westelijke en oostelijke krans rond de es
aangetroffen.
De voorafgaande periode, het Laat
Paleolithicum tot en met de Bronstijd, kan
vertegenwoordigd zijn in het aangetroffen
vuursteen, maar dit is niet met zekerheid vast
te stellen. Wat het aardewerk betreft is er
materiaal uit het Neolithicum en de Bronstijd
aangetroffen, maar dit lijkt vooralsnog opspit
en is niet aan bewoningssporen te koppelen.
ADC ArcheoProjecten Rapport 413 Enschede, Usseler Es
43