Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

sleuven onderzoek was om, in aanvulling
hierop, voor het hele plangebied vast te stellen
of en waar er daadwerkelijk bewoningssporen
aan te treffen zijn.
In het PvE waren 15 onderzoeksvragen opgenomen
die als leidraad dienden voor het
onderzoek:
1. Is er sprake van vindplaatsen? Zo ja, wat
voor type vindplaats(en) betreft het?
2. Hoe groot is (zijn) de vindplaatsen?
3. Van welke ouderdom is (zijn) de vindplaatsen?
4. Is er een horizontale en/of verticale stratigrafie
en periodisering te herkennen in de
opbouw van de vindplaats(en)? Zo ja, is er
sprake van gescheiden zones (clusters) en /
of niveaus?
5. Is bij nader onderzoek opgraven in meerdere
vlakken noodzakelijk en zo ja, hoeveel
en waar?
6. Op welke diepte(s) liggen deze vindplaatsen?
Van belang is hierbij aandacht te
schenken aan een eventueel tweede niveau
onder de laag van Usselo met een datering
in het Vroege Paleolithicum tot en met het
begin van het Late Paleolithicum.
7. Wat is de conserveringstoestand van de
grondsporen en vondsten in horizontale en
verticale zin?
8. Wat is de spoor- en vondstdichtheid?
9. Wat is de relatie tussen de vindplaats en
het natuurlijke landschap?
10. Biedt de vindplaats mogelijkheden tot
een reconstructie van het landschap rond de
nederzetting in engere en ruimere zin, voor
zover daartoe goed geconserveerde, gesloten
en gedateerde monsterlocaties worden aangetroffen
(diepe sporen die niet direct blootstaan
aan erosie, zoals waterputten, diepe
kuilen en sloten, etc)?
11. Is er een relatie tussen de aangetroffen
vondsten en sporen met eerder gedane
oppervlaktevondsten?
12. Is er een graf of zijn er graven aangetroffen,
en uit welke periode dateren deze?
13. Liggen de graven solitair of is er sprake
van een grafveld?
14. Wijzen sporen en vondsten op de aanwezigheid
van een ambachtelijke productie?
15. Is er sprake van continuïteit dan wel discontinuïteit
met zowel de voorgaande als de
opvolgende periode? Waarom wel, of
waarom niet?
3 Methode van onderzoek
In totaal zijn 163 proefsleuven van 4 bij 15
meter uitgezet, aangelegd en gedocumenteerd
(afbeelding 2).
In het oorspronkelijk puttenplan waren 195
putten gepland. Door omstandigheden als het
ontbreken van betredingstoestemming, ingezaaid
gewas, kabels en leidingen en de
recente aanleg van een gasbuissleuf langs de
zuidrand van het terrein verviel een groot
aantal van deze putten en zijn in overleg met
de directievoerende 37 nieuwe putten uitgezet
en aangelegd. Ook is één put op basis
van daarin aangetroffen crematiegraven met
120 m 2 uitgebreid.
Aan de putten van het oorspronkelijk puttenplan
was vooraf een putnummering uitgedeeld.
Deze was gebaseerd op het (oneven)
nummer van het westelijke hoofdmeetpunt
van de meetlijn van een put (zie afbeelding
3.2). Door het vervallen van een groot aantal
oorspronkelijk geplande putten is de nummering
van de uiteindelijk daarvan aangelegde
putten niet opeenvolgend en doorlopend.
Voor de nieuw uitgezette putten is ter onderscheid
een nummering vanaf nummer 501
aangehouden. De nieuw uitgezette putten
hebben wel een doorlopende nummering.
In principe is telkens één vlak aangelegd,
direct op sporenniveau. Van een aantal putten
werd gedurende het veldwerk vastgesteld
dat ze niet op een goed leesbaar niveau
waren aangelegd, maar in een verbruiningslaag.
Deze zijn verdiept tot op zichtbaar sporenniveau
en analoog geregistreerd als
tweede vlak. In de digitale allesporenkaart
zijn deze vlakken wel als vlak 1 gedigitaliseerd,
omdat dit een overzicht van het aangetroffen
sporenniveau betreft (afbeelding 3.1
en 3.2).
De werkwijze bij elke put was als volgt: het
vlak werd, na verwijdering van de bouwvoor,
telkens in één keer tot op sporenniveau aangelegd.
Hierbij werden tijdens het verdiepen
de lagen systematisch met een metaaldetector
afgezocht en de vondsten in vakken van 4
bij 5 meter verzameld.
Het sporenvlak werd vervolgens gefotografeerd,
op een veldtekening geregistreerd (per
raai putten) en gewaterpast. Ook werden per
put 3 kolomopname’s van het noordprofiel
met een onderlinge afstand van 7 meter
gemaakt. De middelste hiervan is telkens
gefotografeerd.
De putten 207, 213, 219, 225 en 229 zijn, na
goedkeuring door de directievoerende, niet
analoog getekend, maar ingemeten met
behulp van een zogeheten Robotic Total
Station.
ADC ArcheoProjecten Rapport 413 Enschede, Usseler Es
6