Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

BAAC bv Aanvullend Archeologisch Onderzoek Enschede, Usseler es
afstand van elkaar. Buiten de gebintpalen liggen enkele grote sporen die mogelijk verband
houden met de wand van het gebouw.
De relatief laaggelegen westzijde van de sleuf bestaat is gevuld met greppels en minimaal
één waterput. Opvallend is een brede gebogen greppel (spoor 52). De breedte bedraagt
circa 3 meter, de diepte circa 45 cm. Het is niet uitgesloten dat deze gebogen greppel om de
nederzetting heen heeft gelegen. De greppel oversnijdt een grote kuil (spoor 51). Na
onderzoek met een grondboor moet geconcludeerd worden dat het hierbij om een waterput
gaat, met mogelijk resten van beschoeiing vanaf 45 cm beneden het vlak.
Ook in proefsleuf 2 komt een grote hoeveelheid sporen voor, in totaal ruim 120. Het
merendeel van de sporen bestaat uit paalsporen en greppeltjes. In het midden van de sleuf
lijkt een lange wand van een boerderij aanwezig (gebouw 3). Deze wand is noordwestzuidoost
georiënteerd en heeft een lengte van circa 15 meter. Of de wand aan de
noordwestzijde nog verder heeft doorgelopen is niet met zekerheid te zeggen. Aan de
binnenzijde van de wand is nog een parallelle rij paalsporen aanwezig. De afstand tussen de
rijen is circa 1 meter.
Afb. 20: gebouwsporen in proefsleuf 2.
Uit de overige sporen is geen duidelijke structuur te herleiden. Het is evenwel duidelijk dat
delen van structuren wel in de sleuf aanwezig zijn. Van spoor 84, een grote rond spoor met
een doorsnede van ruim 2 meter, is na boring gebleken dat dit waarschijnlijk een waterput is.
4.6.2 Vondsten
De grote hoeveelheid sporen in de bodem heeft er voor gezorgd dat er vrij veel vondsten uit
sporen afkomstig zijn. Het vondstmateriaal bestaat voornamelijk uit Middeleeuws aardewerk.
Deze vondstcategorie wordt hieronder door P. Wemerman beschreven.
Aardewerk uit de Middeleeuwen
Aardewerk uit deze periode is vooral aangetroffen op de beide oostelijke uitlopers van de es.
Hier bevonden zich ook sporen uit deze periode.
Het grootste deel van dit aardewerk is aangetroffen bij de aanleg van het vlak, en kan niet
aan sporen worden gekoppeld. Een kleiner deel is afkomstig uit sporen.
Bij dit aardewerk gaat het vooral om handgevormd kogelpot aardewerk.
Tussen de wandfragmenten bevinden zich ook enkele goed dateerbare randfragmenten,
waaronder een rand met een scherpe knikhals zonder dekselgeul.
Knikhalzen op kogelpot aardewerk komen in Overijssel vooral in de 11 e en 12 e eeuw voor. 20 .
Een zeldzame vondst is die van een randfragment van een zogenaamde bakpan (werkput 2,
spoor 133). Bij dit randfragment is nog een groot deel van de holle steel bewaard gebleven,
waarin men een stok kon steken om zo de hete pan van het vuur te kunnen halen zonder de
vingers te branden.
Afb. 21: deel van een bakpan (schaal 1:4).
Het handgevormde kogelpot aardewerk is vooral gemagerd met een flinke hoeveelheid grof
granietgruis. Dit type aardewerk is, in tegenstelling tot het oudere handgevormde aardewerk
uit de IJzertijd en Romeinse tijd, slecht afgewerkt. De toenmalige pottenbakker(ster) heeft
nog wel het oppervlak van de potten (en pannen) geëgaliseerd maar daar bleef het bij.
Op enkele fragmenten is een duidelijk roetaanslag te herkennen, wat duid op gebruik als
kookgerei.
20 Zie hiervoor o.a. Mittendorf 2004, Verhoeven 1998 en Wemerman 2007.
Concept versie 4 augustus 2008 18