Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

tie (slakken). Ook hier wordt dus het beeld
van meerdere bewoningsperioden op één
niveau, zoals in put 177, bevestigd.
De westzijde van zone 2C is minder duidelijk
begrensd, omdat daar behalve put 515 geen
proefputten zijn aangelegd. Op basis van de
afnemende spoordichtheid in put 507 die
daardoor als ‘grensgeval’ voor zowel zone 2b
als 2c geldt, kan echter met vrij grote zekerheid
de grens getrokken worden zoals in
afbeelding 5.1.
Wat de zuidzijde betreft is de begrenzing niet
vastgelegd. In de meest zuidelijke put 229
zijn nog volop sporen aanwezig. De bewoning
kan nog maximaal doorlopen tot put
237 op 150 meter ten zuiden ervan. Hierin
zijn namelijk geen sporen meer aangetroffen.
In zone 2A, B en C zijn vooral paalgaten, kuilen,
hutkommen en (wand)greppels aangetroffen.
De paalgaten maken in veel gevallen
onderdeel uit van structuren zoals huisplattegronden
of andere gebouwen en spiekers.
Geen enkele structuur is compleet binnen
één putgrens aangetroffen.
De periferie-putten (zone 2D: 37, 43, 501,
163, 165, 201, 203, 509 en 511) leverden een
enkele kuil of mogelijk paalgat op. Aan het
vondstmateriaal uit de putten (55 stuks
waarvan 20 niet dateerbaar) kon geen
nadere datering dan ‘(Late) IJzertijd /
Afb 5.2.4: Coupe over crematiekuil.
Romeinse tijd’ toegekend worden.
Duidelijk is dat zone 2 een intensief bewoond
gedeelte is geweest gedurende de IJzertijd
tot en met de Vroege Middeleeuwen.
Deze bewoningszone heeft een omvang van
ongeveer 250 bij 500 meter. Dit is 12,5 ha.
Zone 3:
Aan de zuidzijde, net over de bolling heen, is
ten oosten van bewoningszone 2 van IJzertijd
en Laat Romeinse datering put 513 aangelegd.
In de onderkant van het esdek werd
één scherf aangetroffen die niet nader te
dateren is dan IJzertijd / Romeinse tijd.
De enige sporen die deze put opleverde
waren twee crematiekuiltjes (afbeelding
5.2.4). Van de beide crematiekuiltjes bleek
één nog enige diepte met een inhoud met
crematieresten te hebben. Het andere kuiltje
was nog slechts zeer oppervlakkig, maar
bevatte wel zoveel crematieresten om hem
als grafkuil te kunnen aanmerken. Dit betekent
dat deze laatste kuil hoger gelegen
heeft en dat hiervan al een groot deel was
opgenomen in het erboven aanwezige esdek.
Bij uitbreiding van de put waarin de crematies
werden aangetroffen richting noord- en
zuidoosten werden echter geen andere graven
aangetroffen. Dit kan te maken hebben
met het eventueel volledig verploegd en
opgenomen zijn in het esdek, maar ook is er
ADC ArcheoProjecten Rapport 413 Enschede, Usseler Es
24