Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

overzicht van de archeologische periodes, zie tabel 2). De hoogste verwachting
qua archeologie is voor het centrale deel, de bolling, van de es.
PERIODE DATERING
Oude steentijd 250.000 – 9.000 v. Chr.
Midden steentijd 9.000 – 4.500 v. Chr.
Nieuwe steentijd 4.500 – 2.100 v. Chr.
Bronstijd 2.100 – 800 v. Chr.
IJzertijd 800 – 12 v. Chr.
Romeinse tijd 12 v. Chr. – 500 n. Chr.
Vroege middeleeuwen 500 – 1.000 n. Chr.
Volle middeleeuwen 1.000 – 1.250 n. Chr.
Late middeleeuwen 1.250 – 1.500 n. Chr.
Nieuwe tijd 1.500 n. Chr. - heden
Tabel 2: Chronologisch overzicht van archeologische
periodes met datering.
Vervolgens is door het ADC in winter 2004/2005 een waarderend
proefsleuvenonderzoek uitgevoerd. Hierbij zijn nederzettingssporen uit meerdere
perioden, elkaar deels overlappend, aangetroffen. Aan de hand van de
bewoningssporen en het daarin en nabij aangetroffen vondstmateriaal kan gesteld
worden dat er sprake is van een vrijwel continue bewoning van de late Bronstijd
tot en met de late Middeleeuwen. De periode 2 e en 3 e eeuw na Chr. lijkt echter te
ontbreken. Sporen uit de Nieuwe tijd zijn in de krans rond de es aangetroffen. De
voorafgaande periode, de oude steentijd tot en met de Bronstijd, kan
vertegenwoordigd zijn in het aangetroffen vuursteen, maar dit is niet met
zekerheid vast te stellen. De conserveringstoestand van de sporen en de vondsten
is zeer goed te noemen. De bewoning lijkt zich vooral op de hogere delen van de
es te concentreren.
In 2008 is door BAAC bv nog een aanvullend proefsleuvenonderzoek uitgevoerd.
Het doel van dit onderzoek was om meer inzicht te krijgen in de grafstructuur,
demografie en paleopathologie van de mens in de regio. Echter, tijdens het
onderzoek is geen enkele grafstructuur aangetroffen. Wel zijn er vindplaatsen
geïdentificeerd, deels overlappend met de door het ADC vastgestelde vindplaatsen,
daterend uit de periode van de Bronstijd tot en met de Middeleeuwen. 2
Aan de hand van de resultaten kan dus worden gesteld dat de bewoning zich
aanvankelijk concentreerde op het centrale deel van de Usseler Es en pas in latere
periodes naar de rand van de es verschuift. Hierbij moet wel worden opgemerkt
dat het beeld dat wordt geschetst is gebaseerd op de hierboven genoemde
onderzoeken, i.e. karterende en waarderende vooronderzoeken. Er is op dit
moment dan ook geenszins sprake van een volledig beeld van de archeologie in de
Usseler Es. Een eventueel vervolgonderzoek
2 Breimer 2007.
1048 Afweging archeologische beheersmaatregelen Usseler Es, Enschede ArcheoLogic 10