Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

BAAC bv IVO Usseler es Noord, gemeente Enschede
Op grond van het gedateerde aardewerk en vuursteen (bijlage 5) zijn gebieden
aangegeven waar bepaalde concentraties van nederzettingssporen uit verschillende
archeologische tijdvakken worden verwacht (bijlage 7). Dit betekent niet dat er buiten
deze gebieden geen archeologische sporen verwacht worden (zie ligging indicatoren,
bijlage 3 en datering indicatoren, bijlage 5). Daarnaast zijn in het centrale gebied, op
grond van de aangetroffen slakken, sintels, houtskool en schilfers, twee locaties
onderscheiden waar mogelijk metaalbewerking heeft plaatsgevonden en/of
metaalsmeltovens kunnen hebben gestaan.
Gebieden met vondsten uit de volgende archeologische tijdvakken zijn onderscheiden:
Paleolithicum-Bronstijd, IJzertijd-Romeinse Tijd en Middeleeuwen. Dit betekent niet dat
er binnen deze gebieden geen sporen uit andere archeologische tijdvakken aanwezig
kunnen zijn. Er zijn alleen geen indicatoren aangetroffen die dit kunnen bevestigen. Het
gebied waarbinnen paleolithische tot en met Bronstijdsporen worden verwacht is
geheel gebaseerd op de datering van het vuursteen. Het overgrote deel van het
vuursteen is niet nader te dateren dan Paleolithicum-Bronstijd. Slechts zeven stuks
vuursteen konden nader gedateerd worden en stammen uit het Mesolithicum en/of
Neolithicum. De gebieden waarbinnen sporen uit de IJzertijd-Romeinse Tijd en
Middeleeuwen worden verwacht zijn geheel gebaseerd op de datering van het
aardewerk. Opvallend is dat het middeleeuwse aardewerk hoofdzakelijke uit de 9 e -12 e
eeuw stamt. Om geen archeologische informatie te verliezen zijn binnen
bovengenoemde gebieden enkele puntlocaties weergeven, waarvan het aardewerk
specifiek in de Bronstijd dan wel Vroege Middeleeuwen (5 e eeuw tot begin 8 e eeuw,
Merovingisch) kan worden gedateerd.
Uit bijlage 7 blijkt, dat de meeste gebieden, met verwachte concentraties van
nederzettingssporen (Paleolithicum-Bronstijd, IJzertijd-Romeinse Tijd en
Middeleeuwen) zich op de gestuwde grondmorene in het centrale gebied ten noorden
van de Haaksbergerstraat bevinden. Ook blijken bovengenoemde gebieden elkaar
deels te overlappen. Andere gebieden met verwachte concentraties van
nederzettingssporen bevinden zich in het westelijke gebied. Op de noordelijke- &
zuidelijke dekzandruggen worden concentraties verwacht van sporen uit de
Middeleeuwen (9 e -12 e eeuw). Daarnaast bevindt zich op een dekzandkopje mogelijk
een concentratie van sporen uit het Paleolithicum-Bronstijd.
4.6 Archeologische interpretatie
De geologische ontstaansgeschiedenis van het gebied met de bijbehorende
geomorfologie geeft aan dat er in het onderzoeksgebied bewoningssporen voor
kunnen komen vanaf het Paleolithicum tot heden. Uit eerder onderzoek blijkt dat er in
de directe omgeving bewoningssporen aanwezig zijn die dateren uit het Mesolithicum-
Middeleeuwen. De meeste archeologische indicatoren zijn aangetroffen op de hogere
terrein delen, die van oudsher geschikt zijn voor bewoning (bijlage 3). Deze hogere
terreindelen hebben over het algemeen een esdek dat meer 50 cm dik is, waardoor de
aanwezige grondsporen vrij goed beschermd zijn. Bijna alle archeologische indicatoren
uit de boringen komen van onder het esdek en meestal zelfs uit de B en C-horizont van
de bodem beneden het oude bodemoppervlak (voor zover aanwezig). Dit betekent dat
de aanwezige sporen zeer goed bewaard zijn gebleven. Ook de in meerdere boringen
waargenomen kleur- en structuurveranderingen in de B-horizont geven aan dat er
archeologische grondsporen aanwezig zijn. Vooral de archeologische indicatoren uit de
boorkartering zijn indicatief voor de aanwezigheid en situering van de archeologische
22