Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

43 Kars 2001.
44 Kars 2002, Kars 2003.
45 Kars en van Pruissen, in voorbereiding.
46 Deeben en Schreurs 1997.
tingen is te vinden. Dit gesteente is waarschijnlijk
gewonnen in de Eifel, nabij
Andernach, Duitsland en is van daaruit naar
de nederzetting vervoerd. 43 De bruingrijze
zandsteen van het bouwblok lijkt ook een
andere herkomst te hebben. Om de herkomst
nader te bepalen is echter verdere
analyse nodig.
6.3.5 Conclusie
Het gedetermineerde materiaal van deze site
vertoont een hoge mate van fragmentatie en
verbranding. Dit kan het gevolg zijn van het
gebruik van natuursteen als haard- of kooksteen.
Dit is een beeld dat overeenkomt met
prehistorische nederzettingen. 44 Alle artefacten
duiden op huishoudelijk gebruik met uitzondering
van de bouwsteen. De
aanwezigheid van tefriet wijst erop dat er,
directe of indirecte, contacten waren met het
Duitse Eifel gebied, waar deze steensoort in
groeven gewonnen is. Het andere steenmateriaal
is voornamelijk lokaal gewonnen en
voor eigen gebruik bestemd. Gezien de mate
van verbranding zijn deze stenen zeer waarschijnlijk
voor haard- en/of kookstenen
gebruikt. Dit is ook een beeld dat overeenkomt
met andere prehistorische sites. 45
Het vondstmateriaal suggereert geen
ambachtelijke productie maar een voornamelijk
huishoudelijke toepassing van natuursteen.
De conserveringsomstandigheden zijn
goed. De fragmentatie van de steen is primair
en is niet veroorzaakt door verwering.
6.4 Vuursteen
R. Machiels
6.4.1 Inleiding
Na een eerste scan en selectie van al het
verzamelde vuursteen (212 stuks) zijn nog 60
artefacten overgebleven om te
determineren. 46 Op verzoek van de opdrachtgever
heeft de directievoerende
(ArcheoLogic) de geselecteerde vuurstenen
nogmaals laten bekijken door H. Peeters en
S. Peeters-Verneau van de firma BAAC. Dit
als second opinion om te kunnen vaststellen
of er mogelijk Vroeg of Midden Paleolithisch
materiaal tussen zat. Dit bleek niet zo te zijn.
De 60 artefacten zijn onder te verdelen in 34
artefacten en 26 pseudo-artefacten. Een stuk
vuursteen wordt artefact genoemd als het
sporen van bewerking vertoont. Dit zijn
onder andere zogeheten slagbobbels, retouche
en slijtsporen door gebruik. De pseudoartefacten
komen verder in de tekst niet
meer voor.
De 34 artefacten zijn op verschillende manieren
in 22 opgravingsputten verzameld. Bij het
aanleggen van het vlak zijn 29 artefacten
verzameld uit de onderkant van het esdek en
3 artefacten zijn afkomstig uit sporen. Op de
stort zijn ook nog 2 artefacten verzameld
waaronder het enige dateerbare artefact, de
bijlafslag van put 275 (afbeelding 6.3.1).
6.4.2 Verspreiding en type-indeling
De meeste artefacten zijn verzameld in de
noordelijke putten van bewoningszone 2 (zie
afbeelding 5.1), een 10-tal komt uit ver uiteen
liggende putten in het zuidwesten, noordoosten,
oosten en zuiden van het centrale
esdeel.
Alleen in put 173, aan de noordrand van
bewoningszone 2, zijn meer dan 3 artefacten
aangetroffen. Geen van deze artefacten laat
een nauwkeurige datering toe.
Het vuursteen materiaal is onder te verdelen
in 4 werktuigen, 28 stuks afval en 2 potlids.
De werktuigen zijn verder onder te verdelen
in een gemodificeerde afslag ( afbeelding
6.3.2) die gevonden is in put 203, twee
gebruikte afslagen en een gebruikte kling.
Daarnaast zijn de 28 stuks afval (afslagen)
aangetroffen en 2 potlids (door verhitting
afgesprongen delen vuursteen).
Voor de verdere onderverdeling van de artefacten
per put zie tabel 6.3.3.
Afb 6.3.1 Vuurstenen bijlafslag
Afb 6.3.2 Gemodificeerde afslag
ADC ArcheoProjecten Rapport 413 Enschede, Usseler Es
37