Bijlage 15 Archeologie - ruimtelijkeplannen.enschede.nl ...

31 put 108.
32 put 183.
33 Van Es, Miedema & Wynia 1985:605
abb.47.
34 72 fragmenten.
35 Put 43.
36 250 fragmenten.
37 Van Es, Miedema & Wynia
1985:595, abb.32.
Vier fragmenten aardewerk zijn waarschijnlijk
in het Neolithicum te dateren, zoals het
randfragment met spatelindrukken. 31 Een
heel klein fragmentje is versierd met groeven
en indrukken van bolle spatelindrukken. Dit
is een stukje van een klokbeker. 32
Uit de Bronstijd komt het fragment met wikkeldraadindrukken.
Het fragment met
indrukken van een ronde spatel (afbeelding
6.1.6) is mogelijk te dateren in de Vroege
Bronstijd. Een groot deel van een tweeledige
emmervormige pot is in eerste instantie in
de Bronstijd gedateerd maar deze vorm komt
ook voor tot aan de 3 e eeuw in de Romeinse
tijd (afbeelding 6.1.8). 33 Sommige fragmenten
bevatten minder gebroken roze veldspaten
en meer kwarts. Dit lijkt iets ouder materiaal,
Afb 6.1.8 Randfragment van tweeledige emmervormige
pot, put 273.
Afb 6.1.9 Beker met besmijting op buik en gepolijste hals, Midden IJzertijd, put 273
mogelijk Bronstijd of Vroege IJzertijd. Soms is
aardewerk aan de buitenzijde bewerkt met
een kleipapje. 34 Dit noemen we besmijting.
Dit opruwen van de buitenzijde is door pottenbaksters
gedaan in de Late Bronstijd tot
en met de Romeinse tijd. Het meest komt het
voor in de (Midden) IJzertijd (afbeelding
6.1.9). Een halsfragment dat gepolijst is aan
de binnen en buitenzijde komt van een drieledige
pot met een vloeiend S-profiel. Op de
grootste buikomvang zit de aanhechting van
een voormalige stafband (afbeelding 6.1.10). 35
Dit exemplaar is te dateren in de Late
Bronstijd/Vroege IJzertijd. Veel scherven
hebben een zwarte kleur, zijn gepolijst en
bevatten veel gebroken veldspaten en
kwarts. 36 Deze behoren aan potten die we in
de IJzertijd kunnen dateren. Omdat er weinig
morfologische kenmerken zijn, kunnen we
geen preciezere datering geven. Het merendeel
zal Late IJzertijd zijn.
Een paar fragmenten zijn op basis van versiering
of morfologische kenmerken als
handgevormd Inheems Romeins aardewerk
te benoemen. In put 179 is een bodem
gevonden waarbij de binnenzijde vloeiend in
de wand overloopt zoals we kennen van
wrijfschalen (afbeelding 6.1.11). Ook het eerder
genoemde randfragment met vingertopindrukken
aan de buitenzijde behoort tot
dit aardewerk.
Een randfragment met een groef onder de
rand is waarschijnlijk ook uit deze tijd
(afbeelding 6.1.12). Twee drieledige bekers
met gefaceteerde randen zijn in put 167
gevonden (afbeelding 6.1.13). Een derde drieledige
beker is aan de buitenzijde gepolijst.
Van het type I A uit Bennekom is het randfragment
dat gevonden is in put 193 (afbeelding
6.1.14). 37 Dit exemplaar is in de 1 e eeuw
te dateren.
ADC ArcheoProjecten Rapport 413 Enschede, Usseler Es
32